Znajdź zawartość

Najnowsze badania psychologiczne wskazują, że geniusze nie rodzą się geniuszami, ale wiele zawdzięczają ciężkiej pracy na ważnych z rozwojowego punktu widzenia etapach życia. Dobrze, jeśli mają swojego mistrza, który pomoże im zdobyć niezbędną wiedzę czy umiejętności. Wysoki iloraz inteligencji pomaga, ale naukowcy dysponują niewielką liczbą dowodów na to, że jest on warunkiem koniecznym. Osoby wybitne w swojej dziedzinie, np. odnoszący sukcesy artyści czy mistrzowie szachowi, mają ponadprzeciętny iloraz inteligencji (115-130), ale nie plasują się zazwyczaj w grupie osób najinteligentniejszych (iloraz ponad 150 punktów). Anders Ericsson, profesor psychologii na Uniwersytecie Stanowym Florydy, a zarazem wydawca książki Cambridge Handbook of Expertise and Expert Performance, powiedział magazynowi New Scientist, że trudno jest wyjaśnić, jak kształtuje się geniusz oraz [tego typu — przyp. red.] umiejętności i dlaczego jest to tak rzadkie zjawisko. Nie ma ono nic wspólnego z magią, nie jest też wrodzone. Zdarza się, gdy pewne krytyczne wydarzenia układają się w taki sposób, że osoba z "dobrą" inteligencją może się rzucić w wir pracy skoncentrowanej na osiągnięciu wirtuozerii. Geniusze wkładają w to, co robią, pięć razy tyle czasu i wysiłku, co amatorzy. Profesor Brian Butterworth, współautor omawianej książki, wspomina, że geniusze spędzają na ćwiczeniach łącznie ok. 10 tys. godzin.