Znajdź zawartość

Badania na modelu zwierzęcym potwierdzają to, co klinicyści zauważyli już jakiś czas temu: osoby cierpiące na migreny są też bardziej podatne na bóle głowy związane z kacem. Dr Michael Oshinsky i zespół z Jefferson Medical College wywołali u szczurów ból głowy przypominający migrenowy. W tym celu za pomocą mikstury o właściwościach prozapalnych wielokrotnie pobudzali przez tygodnie, a nawet miesiące oponę twardą ich mózgów (łac. dura mater). Naukowcy przyglądali się wpływowi alkoholu na 4 grupy gryzoni: dwie przechodzące stymulację opony twardej i pojone alkoholem bądź roztworem soli oraz dwie kontrolne, którym również podawano jeden lub drugi płyn. Jako że migrena oznacza nadwrażliwość na światło, dźwięki i lekki dotyk w obrębie głowy oraz twarzy, Amerykanie mierzyli wrażliwość gryzoni na dotykanie skóry wokół oczu. W tym celu posłużyli się filamentami von Freya (FvF). Monitorowali zmiany progu bólowego. U szczurów z podrażnioną oponą twardą, którym podano alkohol, początkowo (przez dwie godziny od spożycia trunku) występował efekt przeciwbólowy, lecz 2 do 6 godzin później wrażliwość na ból wzrastała. W grupach kontrolnych nie zaobserwowano wywołanej alkoholem nadwrażliwości. Nasze wyniki sugerują, że odwodnienie lub zanieczyszczenie alkoholu nie są odpowiedzialne za związany z kacem ból głowy. Szczury były nawodnione i dostawały czysty alkohol, dlatego winny jest on sam bądź jego metabolity.

Badanie ekipy wioślarzy z Uniwersytetu Oksfordzkiego wykazało, że ćwicząc razem, sportowcy mogli tolerować 2-krotnie silniejszy ból niż przy samodzielnym wysiłku. Naukowcy z uniwersyteckiego Instytutu Antropologii Poznawczej i Ewolucyjnej odkryli, że próg bólowy 12 wioślarzy podnosił się podczas treningu grupowego, w porównaniu do treningu indywidualnego. Działanie jako grupa – w dodatku synchroniczne – może uruchamiać wydzielanie endorfin. Sprzyja to tworzeniu się więzi, podobnie jak w czasie tańca czy odprawiania rytuałów, a jednocześnie podnosi próg bólowy. Każdy z 12 wioślarzy uczestniczył w kilku testach. Sportowców proszono o ciągłe wiosłowanie przez 45 min w wirtualnej łodzi, o ćwiczenie w dwóch grupach po sześć osób oraz ćwiczenie indywidualne (bez możliwości obserwowania przez innych członków zespołu). Potem określano próg bólowy, sprawdzając, jak długo dana osoba wytrzyma z opaską uciskową na ramieniu. Okazało się, że próg bólowy wioślarzy podwyższał się znacznie zarówno po indywidualnej, jak i po grupowej sesji, lecz przy drugim scenariuszu skok był o wiele większy. Zsynchronizowana aktywność grupy nasila wydzielanie endorfin wskutek wysiłku fizycznego. Z kolei endorfiny sprzyjają przyjaznemu nastawieniu i najprawdopodobniej odpowiadają za poczucie ciepła i przynależności podczas takich czynności, jak taniec czy sport. Wcześniejsze badania sugerowały, że zsynchronizowana aktywność fizyczna, np. śmiech, muzyka i rytuały religijne, sprawia, iż ludzie są szczęśliwsi i stanowi część procesu przywiązania. Wiemy także, że ćwiczenia fizyczne skutkują naturalnym "hajem", a dzieje się tak w wyniku wydzielania endorfin. Nasze studium wykazało, że sama synchronia nasila produkcję endorfin [...] – wyjaśnia prof. Robin Dunbar. Szefowa zespołu, dr Emma Cohen, dodaje, że jak widać, trening grupowy nasila wydzielanie endorfin, mimo że wysiłek fizyczny pozostaje taki sam. Na razie nie wiadomo, jakie dokładnie cechy grupy generują ten efekt, lecz najprawdopodobniej chodzi właśnie o działanie razem w jednym rytmie.