Znajdź zawartość

Nowe badanie ujawniło, że oleje rybne mogą pomóc pacjentom walczącym z depresją. Dr Tom Gilhooly z Glasgow przepisuje chorym z łagodnymi i średnio nasilonymi objawami tej choroby suplementy z kwasami tłuszczowymi typu omega-3. Znaczną poprawę samopoczucia, bez podania leków antydepresyjnych, obserwuje się aż u 60% osób. Gilhooly, szef Centrum Badań nad Składnikami Odżywczymi w Glasgow, podkreśla, że lekarze rzadko uciekają się do opisanej wyżej metody, ponieważ nie mają pojęcia o jej istnieniu. W grę wchodzą także koszty, a konkretnie różnica w cenie pomiędzy antydepresantami a suplementami. Gilhooly opowiadał o wpływie pokarmów na zachowanie na konferencji zorganizowanej w jego rodzinnym mieście. Zaczynamy się uciekać do bardziej naturalnych metod leczenia depresji. Podaję pacjentom kwasy omega-3 i sprawdzają się naprawdę dobrze. Działałyby nawet lepiej, gdybyśmy mogli zbadać ich poziom i określić zapotrzebowanie konkretnej osoby — powiedział naukowiec w wywiadzie udzielonym Telegraph. Próbki krwi jadą do USA (przesłanie jednej kosztuje 99 funtów). W tamtejszych laboratoriach wyznacza się stężenie kwasów omega-3. Gdyby na Uniwersytecie w Glasgow powstało zajmujące się tym laboratorium, koszty znacznie by spadły. Kwasy tłuszczowe omega-3 występują w tłustych rybach oraz niektórych roślinach. Od dawna dyskutowano na temat ich wpływu na serce i układ krążenia. Zeszłoroczne badania zasiały sporo wątpliwości w tym zakresie. Inne studia sugerowały, że omega-3 mogą zapobiec rozprzestrzenianiu się nowotworu. Próbowano również sprawdzić, czy suplementy z rybimi tłuszczami pomagają dzieciom (zwłaszcza tym z ADHD i dysleksją) lepiej się skoncentrować.

Wiele badań sugerowało, że witamina D zabezpiecza przed stwardnieniem rozsianym. Badacze amerykańscy potwierdzili ten związek, porównując próbki krwi pobrane od ponad 7 mln wojskowych. Dwieście pięćdziesiąt siedem pochodziło od osób, u których w latach 1992-2004 zdiagnozowano stwardnienie rozsiane. Próbki krwi są przechowywane w depozycie Departamentu Obrony. Sprawdzano je pod kątem zawartości 25-hydroksywitaminy D (25OHD), produktu rozpadu witaminy D. Ponieważ zawartość witaminy D jest zależna od koloru skóry, badania przeprowadzono oddzielnie dla poszczególnych ras i grup etnicznych. Wśród przedstawicieli rasy kaukaskiej na każdy wzrost stężenia 25-hydroksywitaminy D o 50 nanomoli na litr stwierdzano 41-procentowy spadek ryzyka zachorowania na stwardnienie rozsiane (multiple sclerosis, MS). Największe prawdopodobieństwo zachorowania odnotowano w grupie z najniższym, a najniższe (zredukowane o 62%) w grupie z najwyższym stężeniem 25OHD. Wśród przedstawicieli rasy czarnej i Latynosów, dla których charakterystyczny jest niższy o 25% poziom 25-hydroksywitaminy D, nie wykryto istotnego statystycznie związku między witaminą D a MS. Naukowcy uważają jednak, że może to być skutkiem niewielkiej liczebności przebadanej próby.