Znajdź zawartość

Specjaliści z tokijskiego Uniwersytetu Elektrokomunikacji opracowali koncepcję bezpiecznego kierowania tłumem w zatłoczonych przejściach dla pieszych. Zastosowali plastikowe dwuwypukłe arkusze, które wykorzystuje się w bezszkłowych okularach 3D czy przy produkcji holograficznych plakatów kinowych. Każdy z karbowanych arkuszy składa się z rzędów zakrzywionych soczewek, dzięki którym obraz widziany pod spodem wygląda inaczej w zależności od kąta spoglądania. Pod dwuwypukłą podłogą znajduje się pasiasty wzór, który wydaje się skręcać, a właściwie odpływać w prawo, kiedy ludzie idą po nim, patrząc w dół (jest to złudzenie przenoszenia, ang. vection illusion; w pewnych sytuacjach mózg odnosi peryferyjny ruch do siebie, dlatego gdy podczas stania w korku samochody z sąsiednich pasów zaczynają jechać, wydaje się, że nasz samochód się cofa). Ponieważ zachowując równowagę, silnie polegamy na wrażeniach wzrokowych, nieświadomie podążamy za zmieniającym się obrazem i tym samym trzymamy się prawej strony. Bazując na tym prostym mechanizmie, Japończycy nie muszą stosować zwykłych znaków, które nie wszyscy umieliby poprawnie odczytywać, czy wymagającej stałego zasilania sygnalizacji elektronicznej. http://www.youtube.com/watch?v=4-bzhY5_N78

Nowojorczycy, którzy mieszkają w najbardziej zaludnionych, ale jednocześnie przyjaznych pieszemu dzielnicach miasta, są najszczuplejsi (mają najniższy wskaźnik masy ciała). Według badaczy, lokalizowanie sklepów, restauracji oraz publicznych środków komunikacji w pobliżu domu może zachęcać do chodzenia i uniezależniania się od samochodów. Istnieją dość silne związki między środowiskiem urbanistycznym a BMI, nawet w zatłoczonym Nowym Jorku — twierdzi Andrew Rundle z Mailman School of Public Health (American Journal of Health Promotion). Wcześniejsze studia wykazały, że przedmieścia są chaotycznie porozrzucane, dlatego wszyscy poruszają się samochodami i wcześniej czy później zaczynają chorować. Rundle i zespół analizowali zapiski dotyczące 13.102 dorosłych nowojorczyków z pięciu dzielnic. Łącząc informacje na temat wykształcenia, dochodów, wzrostu i wagi z adresem, danymi geograficznymi i pochodzącymi ze spisu ludności, określali dostęp do komunikacji publicznej, bliskość punktów usługowych i BMI. Mieszkańcy okolic z równą liczbą domów i punktów usługowych są szczuplejsi od rezydentów dzielnic głównie mieszkalnych i przede wszystkim komercyjnych. Mieszanka terenów handlowych i mieszkalnych powoduje, że punkty usługowe, związane z codziennymi potrzebami, znajdują się w odległości "spacerowej".