Znajdź zawartość

David Crews, psychobiolog na University of Texas w Austin zajmuje się badaniem, jak wczesne etapy życia wpływają na nasze późniejsze predyspozycje i zachowania. Jego ostatnie badanie może zmartwić panów, którzy wychowywali się wśród wielu sióstr. Ze statystyki wynika, że są oni mniej męscy. W każdym razie na pewno dotyczy to szczurów. Wiadomo było wcześniej, że płeć bliźniąt wpływa na życie płodowe - są one bowiem nawzajem wystawione na swoje hormony. Doktor Crews postanowił jednak oddzielić życie płodowe od tego po narodzinach. W tym celu wybrał pewną ilość ciężarnych samic szczurów, których miot dokładnie zinwentaryzował, notując liczbę i płeć nowo narodzonych szczurów oraz „współczynnik płci", czyli stosunek samic i samców. Potem powymieniał młode pomiędzy miotami, aranżując rodziny z przewagą jednej z płci lub wyrównanym stosunkiem. Okazało się, że płeć młodych, które rodziły się razem nie ma wpływu na późniejszą atrakcyjność szczurzych samców. Inaczej było w przypadku wspólnego wychowywania się już po urodzeniu - dorosłe już samce, które wychowywały się wśród przeważającej ilości samiczek, były mniej męskie. Objawiało się to na dwa sposoby: samce wykazywały mniej zainteresowania samicami, same też były dla nich mniej atrakcyjne. Kiedy jednak przychodziło do spółkowania, okazywały się tak samo sprawne. Okazuje się więc, że samce dorastające w męskim towarzystwie były lepsze w „randkowaniu" i bardziej zainteresowane płcią przeciwną. Badania wprawdzie dotyczą szczurów, ale według autorów studium, mają przełożenie również na ludzi. Środowisko, w jakim się wychowujemy, zdecydowanie wpływa na ostateczny kształt osobowości. Współautorami studium są: Cynthia B. de Medeiros, Stephanie L. Rees, Maheleth Llinas i Alison S. Fleming.