Znajdź zawartość

Naukowcy z University of Cambridge dowodzą, że o sukcesie maklera giełdowego w większym stopniu decyduje biologia, niż nabyte umiejętności. Z badań opublikowanych w Proceeding of the National Academy of Sciences wynika, że maklerzy, którzy w okresie prenatalnym byli wystawieni na działanie większych ilości testosteronu, zwykle zawierają bardziej korzystne transakcje. Testosteron, który działał na nas w okresie płodowym, pozostawia ślady na całe życie. W naukach behawioralnych stosuje się bardzo prosty pomiar. Biorąc pod uwagę stosunek długości palca wskazującego prawej ręki do palca serdecznego, można się przekonać o ilości testosteronu. Im relatywnie dłuższy palec serdeczny, tym więcej testosteronu działało na człowieka. U kobiet palce te są niemal równe, u mężczyzn widać wyraźną różnicę. Już wcześniej udowodniono, że pomiar palców pozwala przewidzieć osiągnięcia w tenisie, piłce nożnej czy narciarstwie, a więc tam, gdzie mamy do czynienia z rywalizacją. Uczeni z Cambridge wysunęli więc hipotezę, że może on nam też wskazać na preferencje maklerów w zachowaniach na giełdzie, gdzie mamy przecież do czynienia z rywalizacją z innymi maklerami, konieczne jest szybkie podejmowanie decyzji, liczenie się z ryzykiem i trzymanie nerwów na wodzy. O udział w eksperymencie poproszono 49 maklerów z giełdy w Londynie. Najpierw upewniono się, że wszyscy oni stosują identyczne techniki pracy, a ich wynagrodzenie uzależnione jest tylko i wyłącznie od wyników. Ponadto maklerzy mieli identyczny dostęp do informacji i kapitału, a dochody uzyskiwali tylko z operacji giełdowych. Badania dały zaskakujące wyniki. Okazało się, że maklerzy, na których przed urodzeniem działał wyższy poziom testosteronu, osiągali wyniki aż sześciokrotnie lepsze od tych, na których działało najmniej testosteronu. To z kolei dowodzi, że maklerowi nie wystarcza sprawny umysł, który błyskawicznie potrafi ocenić ryzyko. Potrzebna jest też pewność siebie, chęć podejmowania ryzyka i zdolność do szybkiego przetwarzania informacji. John Coates, jeden z autorów badań, zastrzega jednak: Nie powinniśmy z nich wnioskować, że w każdym rodzaju pracy maklera do odniesienia sukcesu konieczny jest wysoki poziom prenatalnego testosteronu. Istnieją różne segmenty rynku, różne style pracy maklerskiej i mogą one zależeć od wielu innych rzeczy. Gwoli wyjaśnienia dodaje, że wyższy poziom testosteronu przydaje się tym maklerom, którzy dokonują wielu krótkoterminowych transakcji. Przy inwestycjach długoterminowych lepiej sprawdzają się maklerzy z bardziej "kobiecym" stosunkiem palców wskazującego i serdecznego. Coates nie obawia się, że badania jego zespołu doprowadzą w przyszłości do stosowania jakichś biomarkerów przez firmy zatrudniające maklerów. Zauważa, że, podobnie jak inne tego typu eksperymentu, pokazują pewną średnią dla całego społeczeństwa, ale mogą nie sprawdzić się w odniesieniu do konkretnej osoby.