Znajdź zawartość

Ramadan, święty miesiąc dla muzułmanów, pozytywnie wpływa na zwrot z inwestycji giełdowych. Naukowcy z University of New Hampshire donoszą, że o ile średni roczny zwrot z inwestycji w krajach muzułmańskich wynosi 4,32%, to w czasie ramadanu można liczyć na 38,09%. Naukowcy wzięli pod uwagę dane z giełd w Omanie, Katarze, Turcji, Pakistanie, Kuwejcie, Zjednoczonych Emiratach Arabskich, Arabii Saudyjskiej, Maroko, Tunezji, Egipcie, Jordanii, Malezji, Bahrajnie i Indonezji z lat 1989-2007. Sądzimy, że ten wpływ ramadanu można najlepiej wytłumaczyć zmianą w postawie psychologicznej inwestorów. Ramadan to miesiąc religijny, który wpływa na niemal każdy aspekt życia muzułmanów. To czas postu i modlitw, ale też czas większej wrażliwości na życie społeczne, zbliżenia do Allaha i innych muzułmanów na całym świecie. Ramadan przynosi ze sobą poczucie wspólnoty, zwiększa zadowolenie z życia i nastraja optymistycznie. Ten optymizm wpływa na inwestorów i ich decyzje, które powodują, że ceny akcji rosną - mówią naukowcy. Zaznaczają przy tym, że sprawdzili, czy na wzrosty nie mają wpływu inne czynniki, takie jak płynność rynku, długość postu i znane "anomalie kalendarzowe" czyli np. poniedziałek, styczeń i Halloween. Wszystkie te czynniki zostały wykluczone. Inwestorzy, chcący szybko zarobić w świecie muzułmańskim powinni kupić akcje przed początkiem ramadanu, a sprzedać je pod koniec świętego miesiąca lub, lepiej, zaraz po dniu Id al-Fitr. W badaniach profesora Ahmeda Etabariego z University of New Hampshire brali też udział Jędrzej Białkowski z nowozelandzkiego University of Canterbury i Tomasz Wiśniewski z University of Leicester.

Naukowcy z University of New Hampshire uważają, że w genezie otyłości związki chemiczne obecne w wielu artykułach codziennego użytku odgrywają nie mniejszą rolę niż ćwiczenia oraz dieta, a właściwie ich brak. Chodzi tu o substancje opóźniające zapłon tapicerowanych mebli, dywanów, komputerów, suszarek czy kuchenek mikrofalowych. Polibromowane etery difenylowe (ang. polybrominated diphenyl ethers, PBDE) wynaleziono w latach 60. XX wieku. Ich zadanie polega na opóźnieniu momentu zapłonu. Ocenia się, że dziennie przeciętny Amerykanin styka się ze 100 produktami zawierającymi PBDE. Przedstawiciele przemysłu chemicznego twierdzą, że polibromowane etery difenylowe zmniejszają o 45% odsetek zgonów i obrażeń powodowanych przez ogień. W miarę zbierania dokumentacji dot. wpływu PBDE na organizm ludzki i środowisko rodzi się jednak coraz więcej pytań odnośnie bezpieczeństwa ich stosowania. W środowisku wykrywa się je tak samo długo, jak DDT czy PCB (polichlorowane bifenyle). Unia Europejska wprowadziła nawet zakaz wykorzystywania dwóch eterów. Gale Carey, Anthony Tagliaferro, Deena Small i zespół chcą sprawdzić, w jaki sposób PBDE wpływają na powstawanie i magazynowanie tkanki tłuszczowej. Wiemy, że PBDE rozpuszczają się w tłuszczach [...]. Co robią, kiedy już się tam znajdą? Nikt do tej pory nie zadał takiego pytania — wyjaśnia Carey. W przyszłych badaniach naukowcy planują wystawić szczury laboratoryjne na działanie polibromowanych eterów podczas ciąży i laktacji. Carey sądzi, że to dwa najistotniejsze pod tym względem etapy życia. Na poziomie molekularnym zespół będzie obserwował ekspresję genów oraz wpływ PBDE na komórki macierzyste w obrębie tkanki tłuszczowej. Etery naśladują działanie estrogenów oraz hormonów tarczycy. Wskutek tego komórki z większym prawdopodobieństwem przekształcają się w tkankę tłuszczową. Zamierzam sprawdzić, jak zmiany w sygnalizacji wpływają na ekspresję genów. Z wcześniejszych prac pani profesor wynika, że chroniczna ekspozycja na działanie PBDE powoduje, że komórki tkanki tłuszczowej stają się mniej wrażliwe na insulinę. A stąd tylko krok do cukrzycy typu 2. Ponadto komórki tłuszczowe szczurów (samców) karmionych przez miesiąc eterami zachowywały się jak komórki zwierząt otyłych. Działo się tak, mimo że ich waga nie odbiegała od masy ciała gryzoni z grupy kontrolnej. Tagliaferro wspomina, że PBDE zaburzają poziom hormonów tarczycy, co z kolei oddziałuje na wydatkowanie energii. To czynnik o wiele ważniejszy dla wagi ciała niż objadanie się hamburgerami czy niechęć do ćwiczeń fizycznych.