Znajdź zawartość

Przed rokiem, 19 września 2022 roku w mieście Meksyk zatrzęsła się ziemia. Trzęsienie odsłoniło wyjątkowy zabytek z czasów, gdy w miejscu dzisiejszego Ciudad de México znajdowała się stolica Azteków, Tenochtitlán. Spod ziemi wyłoniła się duża kamienna głowa Pierzastego Węża, Quetzalcoatla. Od roku eksperci z INAH (Instituto Nacional de Antropología e Historia) prowadzą prace konserwatorskie. Tym, co czyni zabytek tak wyjątkowym, są zachowane kolory i polichromia obecne na 80% powierzchni. Kamienna głowa znajdowała się na głębokości 4,5 metra. Ma 1,8 metra długości, 1 metr wysokości i 0,85 metra szerokości. Waży około 1200 kilogramów. Ekspertom imponuje już sama jej wielkość, a fakt, że zachowały się kolory stanowi o olbrzymiej wartości rzeźby. Zabytek był przez około 500 lat zagrzebany w błocie i właśnie dzięki temu zachował polichromię oraz barwy: niebieską, czarną, białą, różową i żółtą. Konserwacją zajmuje się specjalnie powołany zespół ekspertów. Rzeźba została uniesiona za pomocą dźwigu, a wokół niej zbudowano specjalne pomieszczenie o odpowiedniej wilgotności, w którym prace będą prowadzone jeszcze przez najbliższe miesiące. Specjaliści starają się wysuszyć zabytek, który przez wieki akumulował wilgoć. Muszą jednak robić to ostrożnie, w kontrolowany sposób, by w procesie suszenia nie utracić kolorów i by nie doszło do niepożądanej krystalizacji minerałów. Jednocześnie prowadzone są szczegółowe analizy barwników i polichromii, co pomoże zarówno w pracach konserwatorskich, jak i odpowie na wiele pytań związanych z technicznym aspektem sztuki Azteków. Historycy analizują zaś ikonografię i użycie kolorów. Quetzalcóatl to jeden z najważniejszych bogów azteckiego – i majańskiego, jako Kukulcán – panteonu. Najstarsze przedstawienia pierzastego węża pochodzą z Teotihuacanu z pierwszych wieków naszej ery. W tym czasie Quetzalcóatl był prawdopodobnie bogiem wegetacji, ziemi i wody powiązany z bogiem deszczu Tlalokiem. Wraz z migracją ludów mówiących językiem nahuatl doszło do znacznych zmian w kulcie Pierzastego Węża. W kulturze Tolteków powiązano z nim wojnę i ofiary z ludzi oraz oddawanie czci ciałom niebieskim. Stał się bogiem gwiazd świtu i zmroku. W czasach Azteckich był czczony jako patron kapłanów, wynalazca kalendarza, ksiąg, obrońca złotników i innych rzemieślników. Identyfikowano go z planetą Wenus. A jako bóg świtu i zmierzchu stał się symbolem śmierci i zmartwychwstania. To on powołał do życia obecnie żyjących ludzi, wybierając się do świata podziemi, Mictlan, skąd przyniósł kości dawnych zmarłych i skropił je własną krwią, tworząc człowieka mieszkającego obecnie na Ziemi. « powrót do artykułu