Znajdź zawartość

Obecnie elementy stacji kosmicznych produkuje się na Ziemi i transportuje dzięki wahadłowcom. Firma Made in Space ma jednak inną propozycję. Po co robić coś na dole, skoro można wysłać w przestrzeń kosmiczną drukarki 3D i drukować części do różnego rodzaju statków i stacji, a następnie składać je w warunkach zerowej grawitacji? Do drukowania przestrzennego można ponoć wykorzystać każdy materiał poddający się sproszkowaniu, w tym plastik czy metal. Większym problemem jest de facto spojenie proszku. Wg przedstawicieli Made in Space, proponowana technologia daje duże oszczędności (i to zarówno w kategoriach czasu, jak i pieniędzy). Poza tym dałoby się ją zastosować przy kolonizacji choćby Księżyca lub planet. Wydrukowanie części robotów i fragmentów domów byłoby na pewno prostsze logistycznie od transportu z Ziemi. Wydaje się w pełni sensowne, by wszystko, co będzie potrzebne w kosmosie, produkować właśnie w kosmosie – przekonuje Jason Dunn, który przedyskutował niedawno swoje pomysły ze specjalistami NASA z Centrum Badawczego im. Josepha Amesa. Made in Space to tzw. start-up. Rozpoczęcie działalności w lecie tego roku to m.in. pokłosie uczestnictwa w kursach organizowanych na Singularity University. Jego współzałożycielem jest futurolog i wynalazca Ray Kurzweil. Drukarki 3D już nie są nowinką czy prototypami. W ostatnich latach na tyle zaawansowano technologię, że jedna z firm z tej branży oferuje klientom biurkowe urządzenie za mniej niż 1000 dolarów. Dunn przekonuje, że drukowanie części w kosmosie zmniejszy ich wagę o ok. 30%. Nie trzeba już będzie bowiem myśleć o tym, by elementy konstrukcyjne wytrzymały wystrzelenie, m.in. przeciążenia i drgania. Co ważne, przy mniejszym ładunku wahadłowiec spala mniej paliwa. Drukowanie poza Ziemią spowoduje, że kwestią przeszłości staną się opóźnienia lądowania z powodu awarii lub uszkodzenia wyposażenia. Nie czekając na dostawę zamienników z macierzystej bazy, astronauci skorzystają przecież z pokładowej drukarki 3D. Zużyte części zostaną poddane recyklingowi i w ten prosty sposób załoga pozyska proszek do kolejnych drukowań. To znów przekłada się na ograniczenie transportu "tonera" z Ziemi i dalsze oszczędności. Wcześniej wypróbowano już drukowanie przestrzenne z betonu, regolity z Księżyca i Marsa powinny się więc sprawdzić równie dobrze. Kwestią przyszłości pozostaje zapewne odkrycie złóż metalu poza Błękitną Planetą, a wtedy wystarczy jedynie pamiętać o zabraniu ze sobą w kosmiczną odyseję plików komputerowych dla poszczególnych narzędzi i części. Na razie Made in Space oceniło przydatność kilku modeli drukarek 3D i przeprowadziło wstępne wydruki plastikowych elementów kosmicznych. W ciągu pół roku rozpoczną się testy drukowania w stanie nieważkości. Będzie to możliwe dzięki współpracy z prywatną firmą, która produkuje statki do lotów suborbitalnych (ocenia się, że w czasie jednego takiego lotu nieważkość utrzymuje się przez jakieś 20 minut). Jeśli wszystko pójdzie dobrze, kolejnym etapem będzie – przy najbardziej optymistycznym scenariuszu – sprawdzian na Międzynarodowej Stacji Kosmicznej.

Komputery mądrzejsze od ludzi to pomysł rodem z literatury science fiction. Jednak NASA i Google już postanowiły przygotować się na dzień, w którym stanie się on rzeczywistością. Wiosną bieżącego roku na terenie kampusu NASA w Dolinie Krzemowej ruszy Singularity University - uczelnia, której zadaniem będzie przygotowanie naukowców do epoki, w której inteligencja maszyn przewyższy ludzką. Nazwa uniwersytetu została zaczerpnięta z koncepcji futurologa Raya Kurzweila, który mianem Singularity określił czekającą nas wkrótce epokę gwałtownego rozwoju technologicznego. Jego zdaniem w przyszłości technologia będzie miliony razy bardziej zaawansowana niż obecnie, co nieuchronnie doprowadzi do głębokich zmian. Maszyny mogą wykorzystać sztuczną inteligencję do zwiększenia własnych możliwości, doskonalenia się i w końcu, prześcignięcia ludzkiej inteligencji. Sam Kurzweil zostanie pierwszym rektorem nowej uczelni. Głównym zadaniem uniwersytetu będzie przewidywanie zmian, które mogą zajść w przyszłości i przygotowanie się na nie. Jeśli je przewidzimy, możemy tak pokierować rozwojem technologii, by nie zaszkodził on ludzkości. Studenci nowej uczelni będą poszukiwali sposobów na tworzenie takich maszyn, które pomogą nam rozwiązać trapiące ludzkość problemy - ubóstwo, głód, globalne ocieplenie czy wyczerpywanie się surowców energetycznych. NASA udostępni na potrzeby uczelni pomieszczenia w Ames Research Centre, a Google przeznaczy na jej działalność ponad milion dolarów. Inne firmy zadeklarowały już wpłaty w wysokości co najmniej 250 000 USD.