Znajdź zawartość

Średnia długość kłów słoni afrykańskich (Loxodonta africana) zmniejszyła się od połowy XIX wieku o jedną drugą. Podobne zjawisko zaobserwowano wśród słoni indyjskich (Elephas maximus). Wg obrońców przyrody, to skutek wytrzebienia dominujących samców z powodu cennego dla kłusowników łupu: kości słoniowej. Specjaliści wyjaśniają, że zazwyczaj ewolucja działa na przestrzeni wielu, wielu lat, tutaj czas ten skrócił się do półtora wieku. Zoolodzy z Uniwersytetu w Oksfordzie podkreślają, że wymordowanie największych samców, które mają również największe kły, zmieniło zachowania rozrodcze tych zwierząt. Pozwoliło np. mniejszym samcom na spłodzenie większej liczby młodych. Z biegiem lat średnia długość kłów znacznie się zmniejszyła. Iain Douglas Hamilton z organizacji Ocalić Słonie (Save the Elephants), jeden z autorów raportów, powołuje się na dokumenty handlowe oraz doniesienia myśliwych, którzy przyznają, że coraz trudniej natrafić na okazy z dużymi kłami. Częściowo może to być skutkiem nieobecności starszych zwierząt, ale niewykluczone, że nacisk na dobór naturalny przeciwko dużym kłom zwyciężył z ich przydatnością w walkach o samice. Pod koniec lat 70. było ok. 1,2 mln słoni afrykańskich. Teraz pozostało ich mniej niż pół miliona.