Znajdź zawartość

Co zrobić, by zmniejszyć odczuwaną senność? Wypić kolejną filiżankę kawy lub herbaty, a może trochę się poruszać? Naukowcy z Centrum Snu Uniwersytetu w Surrey i Philipsa sugerują, że wystarczy po prostu zmienić oświetlenie w miejscu pracy i do białego dodać nieco niebieskiego (Scandinavian Journal of Work, Environment & Health). Eksperyment przeprowadzono na 104 pracownikach dwóch pięter biurowca. Po zakończeniu wstępnych pomiarów przez dwa kolejne miesiące testowano na nich wpływ różnych scenariuszy oświetleniowych: 1) światła białego wzbogaconego niebieskim (temperatura 17000 K) i 2) neutralnego białego oświetlenia (4000 K). Za pomocą kwestionariusza oceniano kilka parametrów, m.in. czujność, nastrój, jakość snu, wydajność i ewentualny ból głowy/oczu. Okazało się, że w warunkach niebieskich ludzie odczuwali mniejszą senność, mieli lepszy humor, wieczorem nie byli zbyt zmęczeni, lepiej spali, potrafili się skoncentrować, nie uskarżali się na osłabienie siły wzroku czy poirytowanie. Wydaje się, że niebieskie światło oddziałuje na odkryte niedawno w oku fotoreceptory.

Naukowcy pracujący dla firmy Philips opracowali detektory promieniowania gamma niemal całkowicie niewrażliwe na działanie fal radiowych. To ważny krok na drodze do stworzenia aparatu łączącego funkcje obrazowania z wykorzystaniem pozytonowej tomografii emisyjnej (PET) oraz rezonansu magnetycznego (MRI). Pomimo ogromnej liczby zalet, PET posiada jedna zasadniczą wadę: nie może być stosowany samodzielnie. Metoda ta, polegająca na pomiarze tempa pochłaniania substancji radioaktywnej (najczęściej jest nią zmodyfikowana forma glukozy) przez różne tkanki, pokazuje bowiem wyłącznie przestrzenny rozkład miejsc, z których do aparatu dociera promieniowanie. W konsekwencji konieczne jest jednoczesne wykonanie drugiego badania, które pozwoli na nałożenie obrazu PET na mapę ciała pacjenta. Aktualny stan wiedzy i technologii sprawia, że jedynym badaniem łączonym z PET jest tomografia komputerowa, czyli tworzenie trójwymiarowych obrazów ciała na podstawie serii zdjęć rentgenowskich. Technika ta nie nadaje się jednak do obserwacji niektórych organów, takich jak choćby mózg. Właśnie dlatego trwają prace nad sprzężeniem PET z MRI - metodą, która pozwala na rozróżnienie tkanek na podstawie ich unikalnej reakcji na promieniowanie w zakresie fal radiowych. Główną trudnością związaną z połączeniem aparatów do MRI i PET jest budowa detektorów promieniowania używanych w PET. Aby prawidłowo funkcjonować, muszą one bowiem wykrywać pojedyncze fotony promieniowania gamma (to ono powstaje podczas rozpadu izotopu zawartego w zmodyfikowanej glukozie), lecz silne fale radiowe wytwarzane przez cewki wykorzystywane w MRI poważnie zakłócają ich pracę. Rozwiązaniem problemu okazało się stworzenie krzemowych płytek wzmacniających promieniowanie padające na detektory. Każdy z tych miniaturowych układów został wzbogacony o elektroniczny moduł analizujący z wyjątkową precyzją nie tylko liczbę wychwyconych fotonów, lecz także kierunek, z którego dotarły one do urządzenia. Poprawie uległa także precyzja pomiaru czasu pomiędzy kolejnymi uderzeniami fotonów. Jest to niezwykle ważne, ponieważ podczas rozpadu izotopu dochodzi do powstania pary fotonów podróżujących w niemal idealnie przeciwnych kierunkach. Im dokładniej uda się więc ustalić moment spotkania fotonów z dwoma położonymi przeciwnie względem siebie detektorami, tym większe jest prawdopodobieństwo, że wykryje się rozpad promieniotwórczy, a nie przypadkowe sygnały, których w przypadku równoczesnego działania aparatu do MRI powstaje wyjątkowo wiele. Opracowanie nowej generacji detektorów PET jest ogromnym krokiem naprzód w dziedzinie tzw. medycyny nuklearnej. Nie ma wątpliwości, że przedstawiciele Philipsa będą chcieli jak najszybciej wprowadzić hybrydę PET-MRI na rynek. Z pewnością nie będzie ona urządzeniem tanim, lecz w wielu przypadkach dopłata za poprawę jakości badania będzie bardzo opłacalną inwestycją.

Niewielki sensor zdolny do wykrywania różnorakich substancji w próbce krwi lub śliny został zaprezentowany przez firmę Philips. Jest to jeden z najmniejszych tego typu aparatów, które doczekały się wprowadzenia na rynek. Debiutujące urządzenie (oraz technologię będącą jego sercem) nazwano Magnotech. Zdaniem producenta, jest ono na tyle proste w obsłudze, że może być wykorzystywane w domu przez samego pacjenta. Nie oznacza to jednak, że jest to maszyna prymitywna. Wprost przeciwnie - wykonywane przez nią analizy są dokładne i pozwalają na analizę kilku parametrów jednocześnie, zaś szybkość wykonywania testów pozostawia w tyle nawet złożone "kombajny" stosowane w laboratoriach klinicznych. Magnotech otwiera drzwi do zmian. Oferuje branży związanej z badaniami laboratoryjnymi możliwość wyprowadzenia niektórych testów z laboratorium, tłumaczy sekret technologii Marcel van Kasteel, wiceprezydent Philips Handheld Immunoassays - oddziału firmy zajmującego się jej rozwojem. Dodaje: W dalszej perspektywie, wyobrażamy sobie różne rodzaje stacji diagnostycznych - zarówno tych stacjonarnych, zautomatyzowanych, jak i nowych, mieszczących się w dłoni systemów przenośnych - współpracujące jako części "sieci diagnostycznej" wykorzystującej połączenia przewodowe lub bezprzewodowe oraz złożone rozwiązania informatyczne w celu przechowywania i wspomagania interpretacji danych. Sekretem technologii są wymienne wkłady zawierające magnetyczne nanocząsteczki oraz połączone z nimi molekuły odpowiedzialne za wykrywanie poszukiwanych substancji (choć informacje prasowe nie są w tej kwestii precyzyjne, można przypuszczać, iż chodzi tu o przeciwciała). Po automatycznym załadowaniu krwi lub śliny do wnętrza maszyny dochodzi do związania odczynników z wyszukiwanymi związkami zawartymi w próbce. Następne uruchamiany jest miniaturowy elektromagnes, który ma za zadanie wychwycić utworzone kompleksy i związać je z powierzchnią sensora. Kolejnym etapem analizy jest usunięcie z mieszaniny tych przeciwciał, które nie zostały związane. W tym momencie możliwe jest już wykonanie właściwego pomiaru. Techniką pozwalającą na określenie stężenia poszukiwanych związków jest ocena tzw. całkowitego odbicia wewnętrznego. Jest to metoda optyczna, mierząca koncentrację substancji na podstawie jej zdolności do odbijania światła. Ogromną zaletą Magnotech jest możliwość wykonania testu na bardzo małej próbce - wystarcza do tego nawet kropla krwi lub śliny. Przeprowadzenie kompletnego badania trwa zaledwie 1-5 minut. Dla porównania, tradycyjne zestawy diagnostyczne potrzebują na to od 30 do 60 minut, co w sytuacji zagrożenia zdrowia lub życia bywa niekiedy czasem zbyt długim. Przedstawiciele Philipsa zaprezentowali już pierwsze pilotażowe testy ukazujące możliwości nowej technologii. Pierwszy z nich pozwala na wykrycie tzw. sercowej troponiny I, jednego z białek kluczowych dla diagnostyki zawału serca. Drugi umożliwia ocenę stężenia parathormonu, regulującego gospodarkę wapnia i fosforu w organizmie. Pomimo skrajnie niskich stężeń obu substancji, udaje się je wykryć z precyzją porównywalną z klasycznymi badaniami laboratoryjnymi. Podobne wyniki osiągnięto podczas badań pozwalających na ocenę stężenia morfiny w ślinie osób nadużywających tego leku. Pierwsze egzemplarze Magnotech mają trafić do odbiorców na początku przyszłego roku. Planowana cena urządzenia nie została jeszcze podana.

Koreańska firma Displaybank informuje, że w latach 2008-2011 popyt na panele LCD będzie tak duży, że ich wytwórcy powinni zainwestować w nowe linie produkcyjne około 60 miliardów dolarów. W ubiegłym roku na całym świecie sprzedano niemal 270 milionów wyświetlaczy LCD. Displaybank przewiduje, że w roku bieżącym sprzedaż wyniesie 336,6 miliona paneli, a w 2011 wzrośnie do 523,5 miliona. Średni roczny wzrost dla całego rynku wyniesie 14,2%. Jeszcze szybciej będzie zwiększało się zapotrzebowanie na telewizory LCD. W 2007 roku klienci mają kupić 78,9 miliona tego typu urządzeń, a w 2011 – 159,8 miliona. Oznacza to wzrost rzędu 25,8% rocznie. W przeliczeniu na powierzchnię paneli ich produkcja zwiększy się z 45,5 miliona m2 w roku bieżącym do 94,4 m2 w 2011. Displaybank ostrzega, że popyt rośnie tak szybko, iż obecne inwestycje nie wystarczą. Warto przypomnieć, że Samsung buduje właśnie linie 7. i 8. generacji, a Philips, AU Optronics i Chi Mei Optoelectronics konstruują linie produkcyjne generacji 7.5. Swoją zdolność produkcyjną zwiększa również Sharp, który chce do końca 2008 roku produkować miesięcznie 70 000 paneli na linii 8G. Koreańscy analitycy oceniają jednak, że nawet jeśli wszystkie wymienione inwestycje zostaną zakończone przed rokiem 2009 i produkcja ruszy pełną parą, to w czwartym kwartale 2011 przewaga popytu nad podażą wyniesie 40%. Aby zapobiec takiej sytuacji jeszcze w bieżącym roku potrzebne są inwestycje w wysokości 11,9 miliarda dolarów, a w latach 2008-2011 powinny one sięgnąć kwoty 60 miliardów USD.

Philips ogłosił, że sprzedał swój wydział Philips Optical Media & Technology (OM&T) indyjskiej firmie Moser Baer India Ltd. OM&T sprzedaje producentom replikatorów płyt technologie związane DVD i Blu-ray. Moser Baer to drugi pod względem wielkości producent nośników optycznych. Firma chce umocnić swoją pozycję na rynku Blu-ray. Poinformowała również, że ma zamiar zająć się dystrybucją filmów na subkontynencie indyjskim. Philips pozbywa się niektórych ze swoich oddziałów, chcąc skupić się na rynkach medycznym, rozrywkowym i technologicznym, na których ma najsilniejszą pozycję. Firmy z Indii, Chin czy Brazylii coraz częściej kupują znane europejskie i amerykańskie marki.

Pamięci MRAM czyli magnetorezystywne układy RAM, mają już w niedalekiej przyszłości zastąpić kości flash. Ich zwolennicy twierdzą też, że już w 2010 roku zaczną powoli wypierać układy DRAM. Informacje przechowywane są w układach MRAM nawet po odłączeniu zasilania (działają więc podobnie jak kości flash), na cienkich magnetycznych warstwach. Otwarcie obudowy takiego układu oznacza, że będziemy mieli dostęp do każdej z warstw i posiadając odpowiedni sprzęt oraz umiejętności, będziemy w stanie odczytać zapisane na nich informacje. Budzi to niepokój szczególnie tam, gdzie przechowywane są tajne dane, takie jak hasła czy klucze szyfrujące. Philips postanowił zaradzić temu problemowi i proponuje układy MRAM, które automatycznie niszczą zawartość po otwarciu obudowy. Każda z warstw przechowujących dane w kościach MRAM Philipsa owinięta zostanie cienką warstwą metalu, nad którym znajdzie się magnes. Tak długo, jak metal otula warstwę służącą do przechowywania danych, zawarte na niej informacje są bezpieczne. Otwarcie obudowy układu spowoduje jednak, że zabezpieczający metal zostaje usunięty z warstw, które ma chronić, a wówczas oddziaływanie pola magnetycznego pobliskich magnesów spowoduje, że informacje ulegną natychmiastowemu wymazaniu. System działa pasywnie, co oznacza, że odłączenie prądu nie spowoduje przerwy w działaniu "magnesów-niszczycieli".