Znajdź zawartość

W peruwiańskim stanowisku archeologicznym Chankillo znaleziono najstarsze w obu Amerykach obserwatorium słoneczne. Wskazuje ono na istnienie rozwiniętego kultu Słońca. Na obserwatorium składa się grupa budowli znanych jako Trzynaście Wież. Ich wiek ocenia się na 2300 lat. Wieże pozwalają na przewidzenie wschodów Słońca i wyznaczały ważne dla miejscowych daty. Te wieże znane są od jakichś 100 lat. To niesamowite, że nikt wcześniej nie domyślił się, czemu służyły. Gdy je zobaczyłem, oniemiałem. Ich rozkład pokrywa się z pełnym ruchem Słońca po nieboskłonie – mówi profesor Clive Ruggles, profesor archeoastronomii na Leicester University. Wieże stoją na niskim wzgórzu i rozciągają się z północy na południe. Są dobrze zachowane, a każda z nich ma parę schodów, które wiodą na szczyt. Każda z wież zbudowana została na bazie prostokąta, a jej powierzchnia waha się od 75 do 125 metrów kwadratowych. W odległości 230 metrów na wschód i zachód znajdują się struktury, które archeolodzy uważają za punkty obserwacyjne. Gdy się tam stanie widać wieże rozrzucone na przestrzeni 300 metrów, a ich pozycja pokrywa się z pozycją, w której w określonych porach roku wstaje Słońce. Na przykład podczas przesilenia letniego, które w Peru wypada w grudniu, stojąc na wschodnim punkcie obserwacyjnym, zobaczymy Słońce zaraz po prawej stronie od najbardziej na prawo wysuniętej wieży. Podczas przesilenia zimowego w czerwcu Słońce jest na lewo od najbardziej na lewo wysuniętej wieży – mówi Ruggles. Oznacza to, że ludzie posługujący się tymi wieżami, korzystali z precyzyjnego kalendarza i znali liczbę dni, jaką Słońce potrzebowało na wędrówkę od wieży do wieży.