Znajdź zawartość

BBC złożyło przed sądem w Waszyngtonie wniosek, by Microsoft wydał informacje potrzebne do odnalezienia osoby, która jest sprawcą wycieku przedpremierowego odcinka 11. sezonu serialu The Who. Dotychczasowe śledztwo wykazało, że początkowo odcinek został wgrany do usługi OneDrive i stamtąd trafił na torrenty. W związku z tym BBC domaga się na podstawie ustawy Digital Millenium Copyright Act, by Microsoft, operator OneDrive, udostępnił dane potrzebne do zidentyfikowania pirata. Co interesujące, we wniosku do sądu nie ma mowy o tym, że dotyczy to wyłącznie 1 odcinka 11 sezonu, co może sugerować, że wyciekły też inne odcinki. To nie pierwszy wniosek sądowy w tej sprawie. W ubiegłym miesiącu BBC zwróciło się do sądu w Kalifornii o wydanie podobnej decyzji dotyczącej platformy Tapatalk. Wspomniany sezon Doktora Who ma zadebiutować w USA jesienią bieżącego roku. « powrót do artykułu

Orki współpracują ze sobą, by wytworzyć fale, za pomocą których zmyją ofiarę do wody. W ten sposób walenie polują na foki Weddella (Leptonychotes weddellii). Po raz pierwszy naukowcy zetknęli się z takim zachowaniem na początku lat 70., na drugi raz trzeba było czekać jednak aż 30 lat. Najnowsze ujęcia z atakiem powstały podczas prac nad współprodukowaną przez BBC i Discovery serią Frozen Planet. Na prośbę BBC w 2009 r. na Wyspie Adelajdy do ekipy filmowej dołączył dr Robert Pitman z National Marine Fisheries Service, który pełnił funkcję doradcy naukowego i prowadził badania na własne potrzeby. Amerykanin wyjaśnił, że po tym, jak początku lat 70. przyłapano orki na gorącym uczynku, trzeba było czekać ok. 3 dekad, by zobaczyć je w takiej akcji po raz drugi. Turyści uwiecznili wtedy zwierzęta na pamiątkowym nagraniu z podróży. Mimo że naukowcy mają doświadczenie w zakresie znakowania zwierząt i śledzenia ich ruchów dzięki GPS-owi, okazało się, że orki przysporzyły im dużo trudności. Szukając ofiar, potrafią bowiem przepłynąć dziennie nawet do 320 km. Mimo to zespół Pitmana widział aż 22 ataki falami na różne foki. Wskazuje to, że wspólne wytwarzanie fal jest często wybieraną taktyką, tylko ludzie nie mieli zbyt wielu okazji, by ją podziwiać... Zszokowało nas, że choć jest tam tyle innych gatunków fok, orki były zainteresowane wyłącznie fokami Weddella. Między innymi na tej podstawie Pitman zakłada, że w okolicach Antarktydy żyje ok. 4 podgatunków orek, które różnią się zwyczajami żywieniowymi. Jedne jedzą wyłącznie ssaki, inne tylko ryby.

Przez długi czas zastanawiano się, czy wydry czują pod wodą zapachy. Charlie Hamilton-James, od lat zajmujący się kręceniem i produkcją filmów przyrodniczych, przeprowadził i nagrał dla BBC eksperyment, który wiele w tej sprawie wyjaśnił. Hamilton-James przygląda się życiu wydr już od 20 lat. Wielu specjalistów uważa, że podczas polowania półwodne ssaki namierzają ofiarę dzięki dwóm zmysłom: wzrokowi i dotykowi. W 2006 r. wykazano jednak, że należące do rodziny kretowatych gwiazdonosy (Condylura cristata) tropią zdobycz także za pomocą węchu, czemu więc wydry nie miałyby robić tego samego? Gwiazdonosy były pierwszymi ssakami, u których wykryto tę cenną umiejętność. Żerując, wypuszczają, a następnie wciągają bąbelki powietrza i w ten prosty sposób zyskują szansę na przeanalizowanie woni z pobliskich wód. Ze szczegółami dotyczącymi zachowania wydr można się zapoznać, oglądając jeden z odcinków serii Halcyon River Diaries. Pracując z nimi, Hamilton-James umieścił w rzeczce przepływającej przez jego ogród martwego pstrąga. Obok postawił podwodne kamery na podczerwień. Filmowiec zaobserwował, jak pewnej nocy w kompletnych ciemnościach do cieku wpłynęła dzika wydra. Bez trudu bardzo szybko namierzyła truchło. Nie wynurzając się na powierzchnię, podpłynęła bezpośrednio do ryby. Dokładnie wiedziała, gdzie szukać jedzenia. Odtwarzając nagranie w zwolnionym tempie, Hamilton-James stwierdził, że z nosa wydry przebywającej obok pstrąga wydobywały się niewielkie bąble, które po odbiciu od ciała ofiary były z powrotem inhalowane. Działo się to tak szybko, że gdyby nie zwolnienie, nikt by niczego nie zauważył. Przyrodnik zdaje sobie sprawę, że nagranie nie jest żadnym dowodem, ale nie zamierza rezygnować ze swojego śledztwa.

BBC realizuje wyjątkowo ambitny plan. Firma chce, by każdy wyprodukowany przez nią program i każdy odcinek, który powstał w ciągu jej 80-letniej historii, miał osobną stronę WWW. Stacja chce w ten sposób bardziej zainteresować widownie swoją ofertą. Jej szefowie zauważyli bowiem, że zwykle na innych witrynach jest więcej informacji o BBC, niż na stronach samej BBC. W ciągu ostatnich 3 miesięcy powstało już 160 000 nowych stron dotyczących tego, co słynna brytyjska stacja stworzyła. Jak zapowiedziała Jana Bennett, dyrektor ds. wizyjnych, powstanie w ten sposób najbogatsze cyfrowe archiwum telewizyjno-radiowe na świecie. Swój pierwszy program telewizyjny BBC nadało w sierpniu 1932 roku. Niedługo potem rozpoczęto regularne emisje. Bennett zapowiedziała, że na witrynie znajdą się nie tylko informacje o samych produkcjach, ale internauci dowiedzą się również, gdzie można dany program zobaczyć.

Wszystko wskazuje na to, że po latach ścisłego nadzoru ze strony rządu w Pekinie, Chińczycy mogą bez przeszkód korzystać z anglojęzycznej witryny BBC. Wersja chińskojęzyczna jest nadal blokowana, podobnie jak odnośniki w języku chińskim. Co prawda Pekin nigdy oficjalnie nie przyznał, że blokuje BBC, jednak mieszkańcy Państwa Środka, próbujący dostać się do tego serwisu, przeważnie widzieli komunikat o zerwaniu połączenia. Teraz, jak informują dziennikarze BBC przebywający na placówkach w Chinach, bez przeszkód można łączyć się z witryną brytyjskiego nadawcy. BBC zanotowało gwałtowny wzrost liczby odwiedzin z Chin. Każdego dnia średnio odwiedzało ją mniej niż 100 mieszkańców ChRL. Ostatnio liczba ta zwiększyła się do 16 000. Zaskoczeni internauci zalali BBC falą komentarzy, w której wyrażali zdumienie i radość z faktu, że mogą korzystać z serwisu.

Czy słoń może w sobie odkryć żyłkę kamerzysty? Jak najbardziej. Ujęcia nakręcone przez olbrzymiego ssaka dzierżącego kamerę w trąbie stanowią podstawę tryptyku BBC Tygrys – szpiegostwo w dżungli, którego narratorem został znany chyba wszystkim David Attenborough. Akcja dzieje się w Parku Narodowym Pench w Indiach. Tygrysy są przyzwyczajone do obecności słoni, a dla słoni tygrysy nie stanowią zagrożenia, dlatego szarym kamerzystom udawało się podejść bliżej niż jakiemukolwiek człowiekowi. Dzięki temu zdobyły materiał dokumentujący 3 lata z życia 4 małych kotów: od momentu przyjścia na świat do osiągnięcia dorosłości. Tygrysy są tak dyskretne i żyją w tak gęstej dżungli, że ludzkiej ekipie bardzo trudno jest się zbliżyć. A słonie są doskonałymi czworonożnymi platformami dla kamer – uważa producent serii John Downer. Ekipa korzystała z 3 kamer HD. Zaprojektował i zbudował je Geoff Bell, a operował nimi Michael Richards. Jeden z czterech biorących w eksperymencie słoni nosił kamerę w trąbie. Działała, gdy zwierzę się poruszało, można ją też było zbliżać do powierzchni ziemi, a nawet postawić; poruszała się wtedy na kółkach. Drugi posługiwał się kamerą mocowaną do kłów, którą mógł nosić przez dłuższy czas (obie były zdalnie sterowane przez Richardsa). Trzecie urządzenie przypominało element krajobrazu: wystylizowano je na skałę lub kawałek drewna. Jego ustawianiem zajmował się słoń albo ludzie. Aktywowało się ono dzięki czujnikom ruchu. Downer przyznaje, że słonie były bardzo stabilnymi platformami dla kamer. Dodatkowo wymagały jedynie niewielkiego przeszkolenia, by nauczyć się realizacji powierzonych im zadań. Jak łatwo się domyślić, nikt wcześniej nie uciekł się do takiej metody kręcenia filmu. Na szczęście, wszystko przebiegło zgodnie z planem. Na zdjęciach zostały uwiecznione nie tylko tygrysy, ale także inni mieszkańcy lasu, np.: smukluch, inaczej hulman (Presbytis entellus), cyjon (Cuon alpinus), szakal czy wargacz. Producent filmu wpadł na pomysł zdobycia jedynych w swoim rodzaju ujęć podczas obserwacji słoni przy pracy. Mniej więcej trzy lata temu zauważył, jak delikatnie przenoszą pnie drzew. Zaczął się wtedy zastanawiać, czy podobnie będzie z kamerami. Okazało się, że tak... Wspaniałe zdjęcia i filmy można zobaczyć na witrynie BBC.