Znajdź zawartość

Leonardo da Vinci jest znany ze swoich technicznych przedsięwzięć i szkiców. Mało kto o tym wie, ale Kodeks Atlantycki zawiera także fragmenty rysunków damskiej torebki. Mistrz zaprojektował ją ok. 1497 r. Dzięki wysiłkom dwojga naukowców udało się odtworzyć design i po 500 latach życia w ukryciu La Pretiosa ujrzała wreszcie światło dzienne na pokazie domu mody Gherardini. Rysunek torebki odnalazł i opublikował w 1978 r. specjalizujący się w twórczości Leonarda da Vinci Carlo Pedretti. Potrzeba było jednak kolejnych 3 dekad, by Agnese Sabato i Alessandro Vezzosi z Museo Ideale Leonardo Da Vinci zabrali się za składanie elementów układanki. Torebka z cielęcej skóry z wytłoczoną z mosiądzu rączką, nad której wykonaniem czuwała Carla Braccialini z Gherardini, zadebiutowała na specjalnym pokazie we Florencji. Później przez 3 dni można ją było podziwiać w Accademia delle Arti del Disegno, pierwszej europejskiej szkole rysunku. Jak podkreśla Vezzosi, z wyglądu torebka przypomina bok pulpitu z obrazu Zwiastowanie (1470-73). Zdobią ją m.in. meandrujące motywy roślinne. Uwagę przyciąga też ciekawe zapięcie. Dom mody przewidział serię zaledwie 99 ręcznie wykonanych torebek. Od marca mają się znaleźć w ofercie firmowych butików. Da Vinci miał zdecydowane poglądy na modę renesansu. Potępiał np. nadmierne zdobienia oraz fakt, że stroje i buty były często po prostu za ciasne. Zaprojektował nie tylko torebkę, ale i ubrania oraz różne akcesoria.

Rekonstrukcja odcisków palców Leonarda da Vinci jest rezultatem 3 lat badań. Pozwoliła rozstrzygnąć, czy jest on autorem kilku spornych manuskryptów oraz obrazów — powiedział Luigi Capasso, dyrektor Instytutu Badań Antropologicznych na Chieti University. To nadaje ludzki wymiar postaci da Vinciego. Wiemy, jak postrzegał on świat i przyszłość, ale kim był? Dane biologiczne dotyczą jego człowieczeństwa, nie geniuszu. Studia bazowały na fotografiach ok. 200 odcisków palców, głównie częściowych, pozostawionych na 52 dokumentach stworzonych przez sławnego Włocha. Wyniki prac Capasso opublikowano w magazynie Anthropologie, do 30 marca przyszłego roku można je też oglądać na wystawie zorganizowanej w Chieti. Artyści często jedzą podczas pracy, dlatego Capasso i inni eksperci uważali, że odciski palców Leonarda będą zawierać śladowe ilości śliny, krwi lub pokarmów. Takie informacje mogłyby pomóc w wyjaśnieniu zagadki jego pochodzenia. Określone unikatowe cechy są też powszechniejsze u niektórych nacji. Jeden ze znalezionych odcisków miał cechy odnoszące się do 60% populacji Arabów, co sugeruje, że jego matka pochodziła gdzieś ze Środkowego Wschodu — tłumaczy Capasso. Pomysł, że matka Leonarda da Vinci była niewolnicą przybyłą do Toskanii z Konstantynopola, nie jest wcale nowy. Był on przedmiotem wcześniejszych badań. Alessandro Vezzosi, dyrektor muzeum artysty w jego rodzinnej miejscowości, ujawnił, że istnieją dokumenty potwierdzające tę teorię. Miała [matka — przyp. red.] na imię Caterina. To popularne imię wśród toskańskich niewolnic. Nie dysponujemy żadnymi pewnymi informacjami na jej temat — dodaje. Część odcisków palców z dokumentów to ślady innych osób, lecz te pozostawione podczas prób usunięcia plam z atramentu to niemal na pewno odciski da Vinciego. Wiadomo, że Leonardo był głównie, ale nie całkiem, leworęczny, używał palców do malowania i zostawiał na manuskryptach odciski swojego kciuka. Czasami pracował podczas podróży czy jedzenia, a na jego palcach znajdowały się resztki pokarmów.