Znajdź zawartość

Przyczyną śmierci mężczyzny żyjącego w epoce kamienia było utonięcie w oceanie – wynika z najnowszych badań przeprowadzonych na University of Southampton. Metoda opracowana na potrzeby określenia przyczyn śmierci człowieka zmarłego przed 5000 lat otwiera nowe możliwości badania prehistorycznych szczątków. Współczesna medycyna sądowa potrafi określić przyczynę śmierci człowieka, badając m.in. okrzemki w kościach ofiar. Okrzemki to glony występujące w oceanach, wodzie słodkiej i glebie. Jeśli zostaną znalezione w kościach, istnieje duże prawdopodobieństwo, że człowiek utonął. Tego typu metod nie wykorzystywano jednak dotychczas do badań prehistorycznych szczątków. Uczeni, badający wspólny pochówek, przeprowadzili nie tylko badania okrzemków, ale cały szereg mikroskopowych analiz szpiku kostnego mężczyzny i znaleźli tam – obok skamieniałych glonów – również osady i jaja pasożytów. Profesor James Goff, który stał na czele zespołu badawczego, mówi, że wspólne pochówki były często koniecznością po katastrofach naturalnych, takich jak tsunami, powodzie czy gwałtowne burze. Jednak nie wiemy, czy masowe pochówki u wybrzeży to wynik katastrof naturalnych, wojen czy może epidemii lub klęski głodu. Na stanowisku Copaca 1, 30 kilometrów na południe od Tocopilla na chilijskim wybrzeżu, znaleziono pochówek z trzema dobrze zachowanymi szkieletami. Naukowcy przyjrzeli się jednemu z nich. To szkielet mężczyzny w wieku 35–45 lat, który – jak wynika z badań kości – był rybakiem. Po analizie jego kości stwierdziliśmy, że utonął w płytkiej słonej wodzie. W ostatnich chwilach życia połknął osady denne, mówi Goff. Uczeni sądzą, że jego śmierć była wynikiem wypadku, a nie katastrofy naturalnej, gdyż kości innych ofiar nie noszą śladów utonięcia. Najważniejsze jest jednak samo wykorzystanie nowej techniki do określenia przyczyny śmierci człowieka sprzed 5000 lat. Na całym świecie istnieje wiele pochówków na wybrzeżach. Były one szczegółowo badane, jednak dotychczas nie odpowiedziano na pytanie o przyczyny śmierci pochowanych tam ludzi. Teraz możemy wykorzystać nową technikę i potencjalnie na nowo opisać prehistorię, mówi uczony. « powrót do artykułu