Znajdź zawartość

Testy z udziałem ludzi pokazały, że urolityna A (UroA), metabolit wytwarzany przez bakterie jelitowe z polifenoli granatów i jagód, może spowalniać związany ze starzeniem proces utraty siły i spadku masy mięśniowej. Dzieje się tak, bo UroA wywiera korzystny wpływ na "fabryki" energetyczne komórek - mitochondria. Co istotne, badania zespołu z Politechniki Federalnej w Zurychu, firmy Amazentis i Szwajcarskiego Instytutu Bioinformatyki pokazały również, że spożywanie urolityny A nie stwarza ryzyka dla ludzkiego zdrowia. Szwajcarzy przypominają, że gdy przekraczamy pięćdziesiątkę, nasze mięśnie szkieletowe stają się słabsze. Spada też masa mięśniowa. Występujący w jelicie szczep Bifidobacterium pseudocatenulatum INIA P815 potrafi wytwarzać UroA z kwasu elagowego (EA), który wchodzi w skład np. malin, truskawek, winogron oraz borówek i granatów. Naukowcy podkreślają, że abstrahując od spożycia owoców zawierających EA, zmienność poziomu urolityny A może być skutkiem różnic indywidualnych dotyczących liczebności B. pseudocatenulatum. Niektórzy ludzie mogą w ogóle nie mieć tych bakterii. By jakoś obejść ten problem i upewnić się, że wszyscy otrzymują zbliżoną dawkę, naukowcy zsyntetyzowali UroA. W badaniu wzięła udział grupa ochotników w wieku 60+. Wszyscy prowadzili siedzący tryb życia, ale cieszyli się dobrym zdrowiem. Na początku zażywali oni pojedynczą dawkę 250-2000 mg UroA. W porównaniu do grupy placebo, nie stwierdzono u nich żadnych skutków ubocznych. Później ochotników podzielono na 4 grupy. Przez 28 dni 1. zażywała 250 mg UroA dziennie, druga - 500 mg, a trzecia - 1000 mg. Utworzono też grupę kontrolną przyjmującą placebo. W tym przypadku również nie zauważono skutków ubocznych. W dalszej kolejności ekipa przyglądała się skuteczności UroA. Analizowano biomarkery zdrowia komórkowego i mitochondrialnego z krwi i tkanki mięśniowej. Okazało się, że urolityna A stymuluje biogenezę mitochondriów w taki sam sposób, jak regularne ćwiczenia. UroA to jedyny znany związek, który "rewitalizuje" zdolność komórek do recyklingu wadliwych mitochondriów. U młodych ludzi proces ten zachodzi naturalnie. W miarę starzenia nasz organizm traci jednak zdolność oczyszczania dysfunkcyjnych mitochondriów, co przyczynia się do sarkopenii (utraty masy mięśniowej) i osłabienia innych tkanek. Ponieważ udowodniono, że UroA można bezpiecznie spożywać, Amazentis zamierza wykorzystać uzyskane wyniki, by szybko skomercjalizować produkt. Warto przypomnieć, że wcześniejsze badania z 2016 r. wykazały, że UroA wydłuża życie nicieni z ok. 20 do 30 dni (czyli o 45%). U starych myszy 2-tygodniowa terapia urolityną poprawia zaś wytrzymałość podczas biegu (wzrost jest znaczny, bo 40%). Na początku br. pisaliśmy też o tym, że UroA może niwelować objawy i zapobiegać nieswoistym zapaleniom jelit (ang. inflammatory bowel disease, IBD), np. chorobie Leśniowskiego-Crohna. « powrót do artykułu

Urolityna A (UroA), metabolit wytwarzany przez bakterie jelitowe z polifenoli granatów i jagód, może niwelować objawy i zapobiegać nieswoistym zapaleniom jelit (ang. inflammatory bowel disease, IBD), np. chorobie Leśniowskiego-Crohna. Naukowcy z Uniwersytetu w Louisville zauważyli w modelach zwierzęcych, że urolityna A i jej syntetyczny analog UAS03 łagodzą objawy nieswoistych zapaleń jelit, podwyższając poziom białka uszczelniającego połączenia międzykomórkowe nabłonka przewodu pokarmowego oraz zmniejszając stan zapalny. Dotąd ogólne przekonanie odnośnie do urolityn było takie, że ich korzystne działanie bazuje na właściwościach przeciwzapalnych i przeciwutleniających. My jako pierwsi stwierdziliśmy, że ich działanie polega także na naprawie dysfunkcji bariery jelitowej i podtrzymaniu jej integralności - opowiada dr Rajbir Singh. Wcześniej donoszono, że występujący w jelicie szczep Bifidobacterium pseudocatenulatum INIA P815 potrafi wytwarzać UroA z kwasu elagowego (EA), który występuje np. w malinach, truskawkach, winogronach oraz borówkach i granatach. Naukowcy podkreślają, że abstrahując od spożycia owoców zawierających EA, zmienność poziomu urolityny A może być skutkiem różnic indywidualnych dotyczących liczebności B. pseudocatenulatum. Niektórzy ludzie mogą w ogóle nie mieć tych bakterii. Autorzy artykułu z pisma Nature Communications podkreślają, że wyższemu poziomowi UroA w jelicie sprzyja odpowiednia dieta oraz ochrona populacji dobroczynnych bakterii. W przypadkach ostrych rzutów IBD lepiej może się jednak sprawdzić bardziej stabilny UAS03. By zweryfikować to podejrzenie, trzeba przeprowadzić dalsze eksperymenty i testy kliniczne. Mikroorganizmy z naszych jelit wyewoluowały, by wytwarzać korzystne metabolity w pobliżu bariery jelitowej. By tak się działo, musimy [przede wszystkim] mieć właściwy mikrobiom i chronić go np. za pomocą zdrowej diety. Opisywane badanie pokazuje, że spożycie UroA bądź jego analogu może kompensować brak specyficznych bakterii odpowiedzialnych za produkcję UroA oraz nieadekwatne spożycie granatów i jagód - wyjaśnia prof. Venkatakrishna Rao Jala. Współautor publikacji prof. Haribabu Bodduluri cieszy się, że UroA i UAS03 mają działanie zarówno terapeutyczne, jak i ochronne. « powrót do artykułu