Znajdź zawartość

Farby antydrobnoustrojowe mają zapewniać dodatkową ochronę przed bakteriami. Ostatnie badania zespołu z Northwestern University pokazały jednak, że w rzeczywistości mogą one wyrządzić poważne szkody. W ramach eksperymentu Amerykanie testowali bakterie występujące pospolicie w domach na próbkach płyty regipsowej pomalowanej antydrobnoustrojowymi farbami lateksowymi. Okazało się, że w ciągu doby zginęły wszystkie bakterie poza tworzącymi przetrwalniki Bacillus timonensis. Jeśli zaatakujesz bakterie związkami antydrobnoustrojowymi, zaczną się bronić. Pałeczki Bacillus są zazwyczaj nieszkodliwe, lecz przez atak można je skłonić do rozwoju lekooporności - wyjaśnia Erica Hartmann. Bakteriom sprzyjają gorące, wilgotne środowiska, dlatego większość z nich ginie na suchych i chłodnych powierzchniach w pomieszczeniach. Wg Hartmann, należy się więc zastanowić nad zasadnością wykorzystywania farb antydrobnoustrojowych, bo te mogą spowodować, że bakterie się wzmocnią. Przetrwalniki (endospory) to formy spoczynkowe, pozwalające organizmom przetrwać niekorzystne warunki, np. susze. Gdy sytuacja się poprawia, bakterie ulegają "reaktywacji". W formie spoczynkowej bakteriom można zrobić wszystko, a i tak przetrwają. Powinniśmy zachować ostrożność, zastanawiając się nad użyciem produktów antydrobnoustrojowych i upewnić się, że nie wystawiamy łagodnych bakterii na działanie czegoś, co zwiększy ich szkodliwość. Autorzy artykułu z pisma Indoor Air dodają, że problemem jest to, że wielu produktów antydrobnoustrojowych, np. farb, nie testuje się na bardziej rozpowszechnionych bakteriach. Producenci sprawdzają, jak wygląda przeżywalność patogenów, np. pałeczek okrężnicy (Escherichia coli) czy gronkowców, i w dużej mierze ignorują organizmy, z którymi ludzie mają większą szansę się zetknąć. E. coli to szczur laboratoryjny świata mikroorganizmów. Jej liczebność w środowisku jest [jednak] mniejsza, niż ludzie sądzą. Chcieliśmy zrozumieć, jak na powierzchnie antydrobnoustrojowe będą reagować prawdziwe bakterie z wnętrz, bo nie zachowują się one jak pałeczka okrężnicy. « powrót do artykułu

Naukowcy z Uniwersytetu Kalifornijskiego w Riverside wyizolowali z dzikich pszczół i kwiatów 3 nieznane dotąd gatunki bakterii z rodzaju Lactobacillus. Wydaje się, że odpowiadają one za konserwowanie pyłku i nektaru przechowywanego w ulu dla larw (czerwi). W ramach badań zespół prof. Quinna McFredericka schwytał dzikie pszczoły z 2 lokalizacji w Teksasie oraz z terenu kampusu macierzystej uczelni. Za pomocą sekwencjonowania DNA i analiz taksonomicznych potwierdzono wyizolowanie 3 nowych gatunków pałeczek. Są one blisko spokrewnione ze związanymi z pszczołą miodną bakteriami Lactobacillus kunkeei. Trzy nowe gatunki, to: Lactobacillus micheneri, L. timberlakei i L. quenuiae. Pałeczki Lactobacillus są przez ludzi wykorzystywane do konserwowani nabiału i innych produktów. Wiele wskazuje, że pszczoły robią z nich podobny użytek. Niewykluczone, że nowo odkryte bakterie hamują wzrost grzybów w zapasach pyłku. Obecnie zespół McFredericka bada tę hipotezę. McFrederick podkreśla, że to zaskakujące, że baterie opisane na łamach International Journal of Systematic and Evolutionary Microbiology są w stanie żyć zarówno na dzikich kwiatach, jak i na pszczołach. Gatunki, które wyizolowaliśmy, mają dość małe genomy. Genów jest mniej, niż spodziewalibyśmy się zobaczyć u czegoś, co jest w stanie przetrwać w 2 różnych środowiskach. « powrót do artykułu