Znajdź zawartość

Niedźwiedzie polarne są zagrożone przez zmniejszający się zasięg lodu morskiego w Arktyce, na którym spędzają większość życia. Naukowcy chcieliby badać i nadzorować ten gatunek, by go ocalić. Uczeni z University of Idaho znaleźli unikatową nieinwazyjną metodę identyfikowania niedźwiedzi polarnych. Zamiast stresować je śledząc za pomocą śmigłowców, strzelać środkami usypiającymi i zakładać urządzenia namierzające, amerykańscy uczeni pozyskują DNA niedźwiedzi z... odciśniętych na śniegu śladów łap. Na łamach Frontiers in Conservation Science profesor Lisett Waits i badaczka Jennifer Adams z Idaho, we współpracy ze specjalistami z North Slope Borough Department of Wildlife oraz Alaska Department of Fish and Game opisali, w jaki sposób można pozyskać ze śniegu komórki naskórka niedźwiedzi. Naukowcy najpierw zeskrobywali cienką warstwę śniegu ze świeżych śladów, a następnie w laboratorium zbierali komórki i analizowali ich DNA. W ten sposób zbierali unikatowe informacje o każdym z osobników. We wstępnej fazie badan pobrali 15 próbek. W 2 z nich nie znaleziono DNA niedźwiedzia, w 11 zaś stwierdzono jego obecność. Na razie technika ta znajduje się w fazie eksperymentalnej i wymaga dopracowania, jednak już w tej chwili widać, że jest nieinwazyjnym i efektywnym kosztowo sposobem badania dzikich niedźwiedzi polarnych. O ile nam wiadomo, to pierwszy przypadek identyfikowania niedźwiedzi polarnych czy jakichkolwiek innych zwierząt na podstawie pozostawionego w środowisku DNA zebranego ze śniegu, cieszy się Adams. « powrót do artykułu

Dwudziestego piątego kwietnia w wieku 27 lat w Singapurze zmarł jedyny urodzony w tropikach niedźwiedź polarny - Inuka. Średnio dzikie samce niedźwiedzi polarnych żyją ponad 10 lat krócej. Inuka był bardzo popularnym mieszkańcem Singapore Zoo, ale wśród osób zajmujących się ochroną zwierząt i ekologów jego obecność w miejscu o takim klimacie wzbudzała kontrowersje. Po toczącej się wiele lat społecznej dyskusji w 2006 r. władze zoo zadeklarowały, że po Inuce nie pojawią się tam kolejne niedźwiedzie polarne. Ostatnie badania weterynaryjne wykazały, że samiec cierpiał na zapalenie stawów, a także miał problemy stomatologiczne i zapalenia ucha. Wynikające z zaniku mięśni osłabienie kończyn utrudniało mu poruszanie. Sztywność była zauważalna szczególnie w przypadku tylnych łap. Na domiar złego Inuce starły się poduszki. Nasza decyzja, by pozwolić Inuce odejść, była podyktowana świadomością, że [związane z zaawansowanym wiekiem] dolegliwości zdrowotne znacząco pogarszały jakość jego życia. Po przekroczeniu punktu, za którym nie byliśmy w stanie zapewnić mu godnego życia, większym dobrem było uwolnienie go od przedłużonego cierpienia - podkreśla Cheng Wen-haur z Wildlife Reserves Singapore. Gdy mimo wysiłków lekarzy nie udało się poprawić stanu zwierzęcia, zadecydowano, by nie wybudzać go ze znieczulenia ogólnego. Inuka urodził się 20 grudnia 1990 r. Był 4. niedźwiedziem Singapurskiego Ogrodu Zoologicznego. Samiec mieszkał na klimatyzowanym wybiegu Zamarzniętej Tundry (Frozen Tundra). Rodzice Inuki - Nanook i Sheba - przybyli do Singapuru w 1978 r. z ogrodów zoologicznych w Winnipeg i Kolonii. Nanook miał 11 miesięcy i został schwytany, a 14-miesięczna Sheba urodziła się w niewoli. Kolejna samica Anana (jak Nanook schwytana w dziczy) przyjechała z Kanady rok później. Zmarła w 1999 r. Ojciec Inuki przeżył 18 lat. Cierpiał na przewlekłe choroby serca i płuc. Matka dożyła sędziwego wieku 35 lat (zmarła 15 listopada 2012 r.). « powrót do artykułu