Znajdź zawartość

Dwóm figurom i gargulcowi, które zdobią kaplicę St John's College Uniwersytetu w Cambridge, ktoś nałożył czapki św. Mikołaja. Jako pierwszy zauważył je w poniedziałek (22 listopada) Martin Bond, fotograf, który prowadzi stronę Cambridge Diary i od ponad 10 lat codziennie wykonuje zdjęcie Cambridge. Fotografia nr 4267 okazała się inna od pozostałych. Wg Bonda, czapki nałożył zapewne jeden ze studentów. Musiał sobie zadać sporo trudu, bo rzeźby znajdują się na sporej wysokości. W komentarzach pod wpisami zamieszczonymi przez Bonda na Facebooku i Twitterze zaczęto rozprawiać nad sposobem umieszczenia czapek. Pojawiły się przeróżne pomysły: od dronów, przez małpy, po kontynuację tradycji "nocnych wspinaczy". Niektórzy uważają, że czapki umieszczono za pomocą drona, ale [ja uważam, że] stoi za tym wspinacz. Portier powiedział mi, że nikt nie brał klucza, a to oznacza, że ktoś, kto to zrobił, działał od zewnątrz. Czapek nie zdjęto, bo trudno się do nich dostać. To nie pierwszy raz, gdy doszło do takiej sytuacji. W 2009 r. czapki św. Mikołaja przytwierdzono do 4 pinakli kaplicy King's College. Nocą 8 czerwca 1958 r. 12 studentów inżynierii z Gonville & Caius College umieściło zaś na dachu budynku Senatu Uniwersytetu samochód osobowy Austin 7. « powrót do artykułu

W pobliżu łaźni w Tzippori National Park w Izraelu znaleziono głowę gargulca sprzed około 1800 lat. Hellenistyczna rzeźba, importowana prawdopodobnie z terenu dzisiejszej Turcji, jest dokładnie takim obiektem, przed jakim wiernych ostrzegali rabini. Babiloński Talmud w traktacie Avodah Zarah zabraniał picia wody z tego typu gargulców. Odnośnie figur z ludzką twarzą (partzufot), z których w miastach wypływa woda, np. w fontannach, wierny nie może zbliżać ust do ust tych figur i z nich pić, gdyż wygląda to tak, jakby całował idola, czytamy w traktacie. Zabytek został znaleziony podczas spaceru przez jednego z mieszkańców Tzippori. W przeszłości po upadku Jerozolimy miasto to było stolicą Galilei i siedzibą Sanhedrynu. Znaleziona właśnie rzeźba wykonana została z wysokiej jakości marmuru i przedstawia głowę lwa z cechami ludzkiej twarzy. Średnica zabytku wynosi 15 centymetrów, głębokość to 12,5 centymetra, a wylot, którym wypływała woda mierzy zaledwie 2 centymetry. Co interesujące, na rzeźbie zachowały się resztki tynku, co wskazuje, że po tym, jak przestała służyć jako gargulec była używana w innym celu lub też została pokryta tynkiem z powodów religijnych. Nie można wykluczyć, że tynk nałożyli muzułmanie, by zakryć twarz rzeźby. Prawdopodobnie zabytek zdobił fontannę, do której trafiała woda z miejscowego akweduktu zasilanego źródłami z gór w pobliżu Nazaretu. Doktor Yossi Bordovich zauważa, że podobne zabytki znajdowano już w innych miejscach. « powrót do artykułu