Znajdź zawartość

Naukowcy z Instytutu Biologii Ssaków (IBS) PAN w Białowieży pochwalili się, że dotarło do nich niezwykłe zwierzę – albinotyczna ryjówka aksamitna. To pierwszy taki znany okaz w Polsce i zaledwie drugi lub trzeci na świecie. Znaleźli go Państwo Wioletta i Jerzy Rybiałek z Dolnego Śląska. Niezwykłe ubarwienie zwierzęcia zaintrygowało ich do tego stopnia, że skontaktowali się z Instytutem. Przy okazji świetnie trafili, gdyż ryjówka widnieje w logo Instytutu. Profesor Jan Wójcik, który od kilkudziesięciu lat bada ryjówki, mówi, że informacja od znalazców zelektryzowała naukowców. Albinizm zdarza się u ryjówek bardzo rzadko. Zorganizowaliśmy transport zamrożonego okazu do Białowieży, aby poddać go bardziej szczegółowym badaniom i określić gatunek znalezionego zwierzęcia, mówi uczony. Naukowcy stwierdzili, że mają do czynienia z ryjówką aksamitną o pełnym albinizmie pokrywy włosowej. W IBS już wcześniej opisano kilka okazów różnych gatunków ryjówek z białym przebarwieniami na futrze, ale w kolekcji zoologicznej instytutu – która jest jedną z największych kolekcji ssaków na świecie – nie ma całkowicie albinotycznego osobnika. Wiemy natomiast, że albinotyczną ryjówkę znaleziono w latach 60. XX wieku w ZSRR. Drugi okaz został znaleziony w latach 80. w Holandii, chociaż prawdopodobnie nie był on całkowicie biały. Albinizm, zwany też bielactwem, pojawia się w wyniku wady genetycznej i polega na zaburzeniach w syntezie melaniny. Albinotyczne osobniki żyją zwykle krócej, gdyż zwracają uwagę swoim ubarwieniem, często cierpią też na problemy ze wzrokiem. Po wstępnych badaniach wyjątkowa ryjówka trafiła z powrotem do zamrażarki, a naukowcy zastanawiają się, jak ją zabezpieczyć i zachować. Chcieliby bowiem mieć możliwość zarówno prowadzenia dalszych badań, jak i wyeksponowania niezwykłego zwierzęcia w swojej kolekcji. Ryjówka trafiła do logo IBS, gdyż właśnie od tego zwierzęcia rozpoczęła się historia instytutu. Jego początki sięgają lat 50. i badań profesora Augusta Dehnela, założyciela i pierwszego dyrektora placówki, który odkrył, że ryjówki zmniejszają rozmiary ciała – w tym mózgu – podczas hibernacji. Od tamtej pory podobne zjawisko zaobserwowano też u innych niewielkich ssaków, a ostatnio udowodniono jego występowanie u kretów. « powrót do artykułu

Jedyny znany orangutan-albinos żyje i ma się dobrze. Specjaliści z centrum rehabilitacji orangutanów spotkali samicę Albę w ubiegłym miesiącu, gdy sprawdzali, jak radzi sobie Unyu, jeden z trzech wypuszczonych ostatnio na wolność orangutanów. Alba to rzadkość wśród rzadkości. Wszystkie trzy gatunki orangutanów – borneański (Pongo pygmaeus), sumatrzański (Pongo abelii) oraz występujące na południe od jeziora Toba na Sumatrze orangutan Tapanuli (Pongo tapanuliensis) – są skrajnie zagrożone. Alba została uratowana w 2017 roku po tym, jak została złapana i uwięziona przez wieśniaków. Gdy specjaliści z Bornego Orangutan Survival Foundation oraz Agencji Ochrony Zasobów Naturalnych Centralnego Kalimantanu  odebrali im Albę, zwierzę było odwodnione, pełne pasożytów i zestresowane. Alba miała wówczas  lat. Wysłano ją do Centrum Ratowania i Rehabilitacji Orangutanów Nyaru Menteng. Spędziła tam dwa lata. Ze względu na albinizm rehabilitacja Alby przebiegała powoli. Zwierzę tam problemy ze wzrokiem, słuchem i nadwrażliwość na światło. Wykazuje jednak świetne umiejętności społeczne oraz wspinaczki po drzewach. W grudniu 2018 roku Alba i towarzysząca jej Kika, zostały wypuszczone w Parku Narodowym Bukit Baka Bukit Raya. Monitorowano ją przez rok. W tym czasie Alba głównie jadła, wędrowała i odpoczywała. Przez cały 2019 rok na pożywianiu się spędziła 56,5% czasu, 27,2% czasu zajęły jej podróże, przez 13,8% czasu odpoczywała, a 2,2% spędziła na innych czynnościach, jak budowanie gniazda czy interakcje społeczne. Obserwujący ją specjaliści informowali, że „Alba jest zdolna do intensywnej eksploracji, dobrze radzi sobie ze zdobywaniem pożywienia, bardzo zręcznie buduje gniazda. Socjalizuje się z innymi orangutanami w parku". Teraz, gdy monitorowali innego orangutana, Unyu, zauważyli, że na spotkanie mu wyszła właśnie Alba. Zwierzęta poznały się w centrum rehabilitacyjnym. Alba będzie monitorowana przez kolejne trzy miesiące. Naukowcy chcą się upewnić, że dobrze sobie radzi. Dotychczas nie było podstawe do obaw. « powrót do artykułu

W rezerwacie na południowym zachodzie Chin sfotografowano całkowicie białą pandę wielką z czerwonymi oczami. To pokazuje, że wśród niedźwiedzi z tego regionu występuje albinizm. Jak podała agencja Xinhua, przemieszczająca się przez las panda została uwieczniona 20 kwietnia na wysokości ok. 2000 m n.p.m. Li Sheng, specjalista od niedźwiedzi z Uniwersytetu w Pekinie, uważa, że to 1-2-letni osobnik. Niedźwiedź wygląda na silnego i stąpa pewnie, a to oznaka, że mutacja genetyczna mogła nie wywrzeć na niego negatywnego wpływu; takie osobniki są za to łatwiejsze do wykrycia przez drapieżniki i wrażliwsze na promienie słoneczne. Sheng dodaje, że na podstawie zdjęcia z aparatu na podczerwień nie da się określić płci Ailuropoda melanoleuca. Przedstawiciele Wolong National Nature Reserve powiedzieli, że na razie nic więcej nie wiadomo o albinosie. Rezerwat zainstalował aparaty, by lepiej chronić ekosystem, a także monitorować dystrybucję i aktywność zwierząt w 7 obszarach pokazowych. Ponieważ albinizm warunkuje allel recesywny, dzieci białej pandy nie będą białe (chyba że albinos napotka na swej drodze drugiego albinosa, a biorąc pod uwagę rzadkość tego zjawiska, to raczej mało możliwe). Wcześniej w górach Qin Ling odkryto brązowe pandy. Wg niektórych naukowców, ich ubarwienie również jest skutkiem mutacji genetycznej. Warto przypomnieć, że w Syczuanie żyje ponad 80% populacji dzikich pand. Reszta mieszka w prowincjach Gansu i Shaanxi. « powrót do artykułu