Znajdź zawartość

Polskie Towarzystwo Matematyczne przyznało nagrody dla wybitnych matematyków. Nagrodę Główną PTM im. Stefana Banacha za 2019 r. otrzymał prof. Yuriy Tomilov z Instytutu Matematycznego PAN-u, zaś Nagrodę Główną im. Hugona Steinhausa - prof. Adam Bobrowski z Politechniki Lubelskiej. Prof. Yuriy Tomilov został doceniony za głębokie i szeroko cytowane wyniki w zakresie teorii operatorów i półgrup operatorów na przestrzeniach Banacha oraz ich zastosowania w teorii równań różniczkowych i teorii ergodycznej. Prof. Adam Bobrowski otrzymał Nagrodę za całokształt dorobku w dziedzinie zastosowań matematyki. Tomilov urodził się 15 sierpnia 1971 r. w Winnicy na Ukrainie. W 1993 r. ukończył studia matematyczne na Uniwersytecie Tarasa Szewczenki w Kijowie. Trzy lata później na tym samym uniwersytecie uzyskał stopień doktora. Wyróżnione zostały zarówno jego praca doktorska pt. Zachowanie asymptotyczne rozwiązań niektórych równań ewolucyjnych w przestrzeniach nieskończeniewymiarowych, jak i rozprawa habilitacyjna. Stopień doktora habilitowanego nadała mu w 2005 r. Rada Wydziału Matematyki i Informatyki Uniwersytetu Mikołaja Kopernika. Siedem lat później Tomilov otrzymał tytuł profesora nauk matematycznych. Obszarem działalności naukowej profesora jest teoria operatorów z zastosowaniem w równaniach różniczkowych, teorii funkcji i teorii ergodycznej i układów dynamicznych. Warto przypomnieć, że w 2009 r. był on laureatem Nagrody im. W. Sierpińskiego III Wydziału PAN, a w 2012 r. Nagrody Instytutu Matematycznego PAN za wybitne osiągnięcia naukowe. Jak napisano na stronie PTM, prof. Bobrowski jest światowej klasy specjalistą z teorii półgrup operatorów oraz procesów stochastycznych i ich zastosowań w modelach biologicznych. Jest autorem pięciu monografii i 66 artykułów naukowych. Z wyróżnieniem ukończył Uniwersytet Marii Skłodowskiej w Lublinie. W 1997 r. Bobrowski przeprowadził się do Houston, gdzie był związany z Rice University, Centrum Medycznym Uniwersytetu Teksańskiego oraz Uniwersytetem w Houston. To tam zainteresował się modelowaniem matematycznym w biologii. W 2002 r. wrócił do Polski, na Politechnikę Lubelską. Jego badania związane z zastosowaniami matematyki można podzielić na trzy grupy: genetyka populacyjna, ekspresja genów i dyfuzja wewnątrzkomórkowa, a ostatnio również zagadnienia z agrofizyki. W werdykcie jury Nagrody zwróciło uwagę, że zupełnie nowatorskie są jego badania dyfuzji w cienkich warstwach, w których z powodzeniem wykorzystuje twierdzenia o zdegenerowanych przejściach granicznych. Laureat potrafi bardzo umiejętnie stosować, wydawałoby się dość hermetyczne, twierdzenia teorii półgrup operatorów i robi to wyjątkowo efektownie. « powrót do artykułu