Znajdź zawartość

Laurence des Cars będzie pierwszą kobietą, która pokieruje Luwrem, jednym z największych muzeów świata. Pałac Elizejski poinformował w środę (26 maja), że funcję dyrektorki ma pełnić od 1 września br. Des Cars zastąpi Jeana-Luca Martineza, który szefował instytucji od 2013 r. Zaledwie 4 lata wcześniej, bo w 2017 r., Des Cars została dyrektorką Muzeum Orsay. Warto przypomnieć, że dyrektorzy najważniejszych francuskich muzeów, w tym np. Musée National d'Art Moderne, są nominowani przez prezydentów. Pięćdziesięcioczteroletnia Laurence jest córką dziennikarza i pisarza Jeana des Cars'a i wnuczką pisarza Guya des Cars'a. Studiowała historię sztuki na Sorbonie i École du Louvre. Specjalizuje się w sztuce XIX i początku XX w. Des Cars podkreśla, że zamierza być „reżyserką swoich czasów”. Chce mobilizować młodych ludzi, by odwiedzali muzeum. Wspomina też o organizowaniu wystaw dot. bieżących debat i bolączek społecznych. Zależy jej również na zwrocie dzieł sztuki zrabowanych przez nazistów. Tym ostatnim zagadnieniem zajmowała się już jako szefowa Muzeum Orsay. Odegrała bowiem istotną rolę w procesie, który doprowadził do wszczęcia przez francuskie Ministerstwo Kultury procedury restytucji obrazu Gustwa Klimta "Róże pod drzewami" (ok. 1905) prawowitym właścicielom - rodzinie Nory Stiasny. Obraz znajdował się w Muzeum Orsay od lat 80. XX w. Stiasny, spokrewniona ze znanymi kolekcjonerami Victorem i Paulą Zuckerkandlami, została zmuszona do jego sprzedaży w sierpniu 1938 r. W 1942 r. Nora trafiła do obozu koncentracyjnego w okupowanej Polsce, gdzie zmarła w tym samym roku. Des Cars przejmuje stery Luwru po 15 trudnych dla instytucji kulturalnych miesiącach. W zeszłym roku przez pandemię i kolejne lockdowny liczba odwiedzających ostro spadła, zaledwie dwa lata po ustanowieniu rekordu liczby zwiedzających (10,2 mln). Jej konkurentami do stanowiska mieli być Sophie Makariou (dyrektorka Musée Guimet), Laurent Le Bon (dyrektor Muzeum Picassa w Paryżu) oraz Christophe Leribault (dyrektor Petit Palais). W wywiadzie udzielonym stacji radiowej France Inter Des Cars wypowiedziała się co do założeń swojej misji. Jednym z nich ma być przyciągnięcie większej liczby młodych osób, zarówno z Francji, jak i z innych krajów. Luwr ma sporo do zaoferowania młodym ludziom. Na tym będę się skupiać jako dyrektorka. Pokazując przeszłość, Luwr może być w pełni nowoczesny i otwarty na dzisiejszy świat. « powrót do artykułu

Muzeum w Luwrze poinformowało o odzyskaniu pięknie zdobionej renesansowej zbroi pokrytej złotem i srebrem. Zbroję w 1922 roku podarowała muzeum rodzina Rotszyldów. Zabytek znajdował się w zbiorach przez 60 lat i... zniknął w niewyjaśnionych okolicznościach. Zbroję wykonano prawdopodobnie w Mediolanie w latach 1560–1580. Jej odzyskanie stało się możliwe, dzięki ekspertowi, który został poproszony przez pewną rodzinę o ocenę zabytku. Ten nabrał podejrzeń, co do jej pochodzenia i zawiadomił policję. Gdy funkcjonariusze przejrzeli bazy danych ukradzionych przedmiotów okazało się, że jest to ta sama zbroja, która 31 maja 1983 roku zniknęła z Luwru w niewyjaśnionych okolicznościach. Obecnie prokuratura prowadzi śledztwo, by wyjaśnić, w jaki sposób zabytek trafił w ręce wspomnianej rodziny. Byłem pewien, że pewnego dnia zbroja ta gdzieś wypłynie, gdyż jest to bardzo charakterystyczny obiekt. Jednak nie spodziewałem się, że jest ona wciąż we Francji i wciąż w jednym kawałku, mówi Philippe Malgouyers, jeden z dyrektorów Luwru. To bardzo prestiżowe dzieło sztuki. Odpowiednik luksusowego samochodu w czasach dzisiejszych. W XVI wieku broń stała się przedmiotem bardzo luksusowym. Zbroje były bogato zdobione i nie używano ich do walki, dodaje. Jak poinformował Jean-Luc Martinez, ostatnia kradzież w Luwrze miała miejsce w 1998 roku. Zniknął wówczas XIX-wieczny portret autorstwa Jeana-Baptiste'a Camille Corota. « powrót do artykułu