Lumia789

NEUROTYCZNE MASKI SEKSU 7 listopada 2014 Zbigniew Lew-Starowicz W udanym związku seks jest jednym z elementów poczucia szczęścia i zadowolenia z życia. Nieco inaczej jest on postrzegany, jeśli u jednego lub obu partnerów dominują cechy neurotyczne. Więź partnerska w związku, w którym jedno z partnerów jest neurotykiem lub oboje, a komunikacja w związku jest neurotyczna, ma bogatą literaturę. W zasadzie większość publikacji poświęconych patologii i psychoterapii partnerskiej opisuje typy związków neurotycznych. W piśmiennictwie światowym istnieją liczne monografie i czasopisma przedstawiające problem związków neurotycznych. Każda orientacja czy szkoła psychoterapeutyczna ma własne teorie na ten temat, jak również specyficzne techniki terapii. Zagadnienie związków neurotycznych jest bardzo ważne, ponieważ są one spotykane bardzo często, a wielu neurotyków zrywając dotychczasowe i nawiązując nowe związki w ten sposób usiłuje rozwiązać swoje wewnętrzne problemy. Czytelnik dysponuje obecnie możliwością przeczytania wielu opracowań poświęconych nerwicom i dlatego nie będą omawiane tu zawarte w nich informacje. Powstanie niejednego związku wzbudza zaskoczenie, zdziwienie i refleksję nad motywami jego zawarcia. Osoby znajdujące się w pozycji widza, obserwatora, mogą nie rozumieć tego typu motywów, brakuje im bowiem zaangażowania uczuciowego, motywacji erotycznej, które są przecież najczęstsze w powstawaniu związków. Można jednak zadawać sobie pytanie, czy fakt powstania danego związku jest czystym przypadkiem, czy też w pewnym sensie jest zdeterminowany cechami osobowości partnerów? Istnieje powszechna opinia, iż miłość nie zna granic i możliwe są związki między partnerami bardzo odmiennymi co do wykształcenia, aparycji, popędu seksualnego, wieku. W wielu przypadkach rzeczywiście miłość nie zna granic, ale niejeden związek powstał dzięki przyciąganiu do siebie określonych cech osobowości partnerów. Do tego typu związków należą właśnie małżeństwa, określane w specjalistycznym piśmiennictwie jako neurotyczne. Chociaż instytucja małżeństwa jest stara jak świat, jednak naukowa jego analiza jest stosunkowo świeżej daty. W zasadzie dopiero w latach sześćdziesiątych zaczęła się rozwijać gamologia, czyli nauka o małżeństwie. Okazuje się, że wybór osoby partnera nie jest sprawą przypadku, również nasze zachowania potrafią prowokować partnera na zasadzie zaprogramowania. Sięganie po partnera u którego rozpoznaje się podświadomie własne cechy, skłonności, oczekiwania i lęki jest zjawiskiem dominującym. Wybieram partnera z określonymi, „moimi” cechami bo… je znam, bo to rzeczy nam wspólne na gruncie których łatwo nam się porozumieć, łatwo czytać wzajemne zachowania. Taki partner jest po prostu dla nas bardziej przewidywalny. W związkach neurotycznych seks staje się wyrazem neurotycznej postawy wobec Ja i innych. Zazwyczaj jest także nieuświadomioną maską kryjącą różne potrzeby i motywy. Istnieje kilka charakterystycznych zachowań neurotycznych ujawniających się w tej intymnej dziedzinie naszego życia. Egocentryzm Polega na wysokich oczekiwaniach wobec drugiej osoby, poczuciu bycia uprawnionym do specjalnego traktowania. Nastawienie na Ja utrudnia lub wręcz uniemożliwia wczuwanie się w potrzeby partnera. To do niego należy odczytywanie pragnień, nastroju, oczekiwań i zaspokajanie seksualnych potrzeb. Doznania seksualne są przeżywane w granicach własnego Ja. Pasywność W osobowości partnerki dominują takie cechy, jak: niedojrzałość, chwiejność nastrojów, decyzji, powierzchowność przeżywania, brak poczucia stałości i oparcia. Lęk, pruderia, powściągliwość emocjonalna, niezdolność do okazywania uczuć i brak wiary w uczucia innych. Seksualność często bywa słaba lub też obwarowana obawami, lękiem, zelofilią i voyeryzmem. Tego typu kobieta wobec mężczyzn adresuje sygnały ujawniające potrzebę stabilizacji uczuciowej z jego strony, adoracji, oparcia oraz motywacji i słabego temperamentu seksualnego, ale też zdolności do podporządkowania się i uległości z tendencją do masochizmu. Dominacja Ta cecha wydaje się być najbardziej optymalną dla związku neurotycznego. Dominacja jednego z partnerów „porządkuje” scenę emocjonalną i decyzyjną a więc te dziedziny na których tle dochodzi do najczęstszych sporów i przesileń. Słabą stroną takiego związku jest, niezależnie od tego który z partnerów dominuje, skłonność do braku poszanowania dla drugiej strony i chęć manipulowania stroną podporządkowaną. Znam jednak związki w których dopracowano się akceptowalnych zasad pozwalających na wspólny rozwój. W zakresie seksualności kluczem do sukcesu jest dominująca rola partnerki zdolnej do podporządkowania sobie partnera. Co ciekawe, w tym zakresie obowiązuje w zasadzie stały model: im bardziej neurotyczny partner tym większa skłonność do seksualnego podporządkowania się. Tu słabszą stroną zwyczajowo są mężczyźni czego źródeł należy upatrywać w dominującej roli matki odpowiedzialnej za neurotyzm potomstwa. O ile w przypadku córek przekłada się to na wspomnianą ich niedojrzałość, chwiejność nastrojów, decyzji, powierzchowność itp. (vide pasywność) o tyle u chłopców dodatkowo wykreowany zostaje lęk przed kobietami, ale też ich kult i podświadoma seksualna zależność. Słabą stroną są tu, właściwe dla neurotycznych związków, masochistyczne skłonności obu stron co może budzić rozczarowanie u dominującej partnerki. Sprzeczności Dotyczą wielu sfer wiążących się z seksualnością i z postawami wobec relacji partnerskich. Przykładowe sprzeczne zachowania obejmują: potrzebę bycia perfekcyjnym kochankiem, a jednocześnie niezadowolenie z siebie,potrzebę bycia seksualnie zaspokojonym i stałe poczucie nienasycenia,idealizowanie siebie w roli kochanka i ujawnianie kompleksów małej wartości,potrzebę przeżywania radosnego seksu i samoudręczanie się z powodu braku radości,potrzebę bycia niezależnym, wolnym i uzależnienie się wobec partnera,poczucie wyższości i poczucie niższości,dążenie do seksualnego sukcesu i lęk przed sukcesem,świadomość osiągania sukcesu, powodzenia i niezdolności cieszenia się z tego,potrzebę „zatopienia się” w seksie i postawę widza w trakcie kontaktów seksualnych,odczuwanie jednocześnie miłości i wrogości do osoby partnera.Przy tak wielu sprzecznościach nie dziwią częste pomyłki w wyborze osoby partnera. Jedną z nich jest idealizowanie partnera, postrzeganie go przez „różowe okulary”, a później ujawnianie rozczarowania i niezadowolenia, kreowanie siebie na „ofiarę”, a partnera na „prześladowcę”, uzależnienie się od niego, a później usiłowanie uzależnienia go od siebie. Osoby odczuwające lęk wobec seksu wiążą się z partnerami neutralizującymi ten lęk, a później obwiniają je za prowokowanie lęku. Często wysyłają sprzeczne sygnały wobec drugiej płci. Na przykład kobieta przedstawia siebie jako słabą, wymagającą opieki i skłonną do uległości. Przyciąga zatem do siebie silnych i dominujących partnerów. W trakcie trwania związku natomiast zaczyna walczyć z dominacją partnera, oskarża go o tyranię, a związek nazywa toksycznym. Z kolei pozornie dominująca i silna osoba przyciąga do siebie słabych i uległych psychicznie partnerów, a później zaczyna ujawniać rozczarowanie, krytykuje ich i odrzuca. Femdom Jeszcze innym przykładem jest seksualne zdominowanie partnera z premedytacją co przy jego skłonnościach masochistycznych nie jest trudne. Używanie przez partnerkę przemocy, klapsów, podduszenia, wiązania, stymulacji analnej, peeging – u, jest w pełni akceptowane i pożądane przez uległego partnera. Co ciekawe, sam peeging jest uznawany przez mężczyzn, którzy go zaznali, wcale nie będąc uległymi, za szczyt rozkoszy z którego trudno zrezygnować. Stosowanie praktyk peeling – u w związku daje partnerką nieograniczoną władzę. „ W stanach uniesienia partnera zawsze zmuszam go do składania różnych deklaracji, czyj jesteś?, kto jest twoją panią?, musisz być grzeczny!, miły, kochać mnie! Itp. i jak robie to systematycznie przynosi efekt. Nasz związek jest szczęśliwy i pozwala mi na realizowanie każdej mojej potrzeby. Szczęśliwy jest też mój partner” czytam w listach. Stosunkowo mało piszą panie o psychologicznych konsekwencjach tego typu dominacji. A są one spore bo niecodziennie heteroseksualny mężczyzna bywa obiektem kobiecej kopulacji. Zaburzeniu ulega nie tylko poczucie własnych preferencji seksualnych, ale także roli jako mężczyzny. Kim jestem na tle całej męskiej populacji? i czy przypadkiem nie jestem odmieńcem?. Ta seksualna dychotomia bywa przyczyną wewnętrznego rozdarcia i wywołuje prawie zawsze odruchy sprzeciwu, rozdarcia emocjonalnego a bywa, że wrogości do partnerki. Potrzebny jest czas i konsekwencja partnerki by nastąpiło wewnętrzne pogodzenie się i emocjonalny spokój. Neurotyczni kochankowie Wśród osób o cechach neurotycznych częste jest ujawnianie pewnych typowych zachowań: typ narcystyczny – jest zadowolony z siebie, podkreśla sukcesy w tej sferze życia, domaga się hołdów i podziwu; typ ekspansywny – przecenia siebie, szuka idealnego kochanka, mnoży seksualne doświadczenia, eksperymentuje, nie licząc się z obiektami swych eksperymentów; typ perfekcjonisty – dąży do bycia idealnym kochankiem i tego samego oczekuje od drugiej osoby. Seks jest zadaniem do wykonania, a nie przyjemnością; typ zahamowany – pełen kompleksów, niezadowolony z siebie, zablokowany w reakcjach seksualnych, niezdolny do radosnego przeżywania seksu, spięty w trakcie współżycia, często ujawniający różne zaburzenia seksualne (np. pochwicę, dyspareunię, anorgazmię, impotencję, trudności z wytryskiem). · Rezygnacja z seksu Zdarza się, że seks jest traktowany nieufnie, budzi opory i lęk przed uzależnieniem się od partnera. Zaczyna pojawiać się potrzeba wolności i niezależności. W takiej sytuacji może dojść do rozpadu związku, ucieczki od partnera, rezygnacji z więzi seksualnej, a nawet zaniechania współżycia seksualnego (przez pewien czas). Pozaseksualne znaczenie seksu Pomimo wielu sprzeczności seks ma duże znaczenie u neurotycznych partnerów. Najczęściej wiąże się z zachowaniami seksualnymi, których celem jest eliminacja niepokoju i napięcia psychicznego. Inaczej mówiąc, seks jest „lekiem uspokajającym”, źródłem relaksu. Może przybrać charakter czynności przymusowej, natrętnej. Inne pozaseksualne znaczenie seksu to zaspokajanie poczucia dumy, zadowolenia z siebie, przekonania o byciu kimś niezastąpionym i wyjątkowym dla partnera. Pozaseksualne znaczenie seksu może również polegać na manipulowaniu osobą partnera np. w celu uzyskania gratyfikacji, dóbr, zgody na coś. Rzecz w tym, że niewiele to wymaga wysiłku i aktorstwa. Granie zainteresowania seksem i satysfakcji z seksu jest dość łatwe do wykonania, szczególnie przez kobietę. Może ona udać przeżywanie orgazmu, a w przypadku osobowości histerycznej bywa to nawet nader wiarygodne i barwnie oddane.