Matematyczny wszechświat

[KopalniaWiedzy.pl 361]

Ta wciągająca opowieść odkrywa przed Czytelnikami prawa matematyczne rządzące światem biologii, chemii i astronomii. Autor w oparciu o powszechnie znane zasady matematyki odkrywa przed nami tajemnice cząstek atomowych, mrówek, fraktali, ale również galaktyk i nieskończoności. Dzięki tej lekturze w każdym z tych mikro- i makroświatów dostrzeżemy prawa matematyki!

Przeczytamy między innymi o:

1) paradoksach, liczbach niewymiernych, liczbach urojonych;
2) znaczeniu matematyki w badaniach w skali makro (Wszechświat) i świata mikro (fizyka kwantowa);
3) porządku i chaosie (zwykle uważa się, że rośnie nieuporządkowanie we Wszechświecie, okazuje się jednak, że z chaosu może wyłonić się porządek).

Książka zaskakuje i uczy nieszablonowego podejścia do nauki. Autor umieścił w książce niesamowite „eksperymenty myślowe”, takie jak: pomiar prędkości światła za pomocą kuchenki mikrofalowej, wykorzystanie teorii względności przy korzystaniu z GPS i wiele innych.

Książka napisana jest bardzo przystępnym językiem i zawiera wiele odniesień do życia wokół nas. Podaje wiedzę w sposób zrozumiały dla każdego, kto kiedykolwiek zetknął się z twierdzeniem Pitagorasa czy symbolem π.

Będzie doskonałą lekturą dla pasjonatów matematyki, nauk przyrodniczych, ale także nauki w ogóle. Może stać się także wspaniałym źródłem inspiracji dla nauczycieli matematyki, biologii, chemii czy astronomii, którzy chcieliby zaciekawić swoich uczniów, wzbogacając lekcje o zaskakujące ciekawostki z otaczającego świata.

Autorem „Matematycznego wszechświata” jest Joel L. Schiff. Schiff ma doktorat z matematyki uzyskany na Uniwersytecie Kalifornijskim w Los Angeles (UCLA). Swoją karierę związał z Uniwersytetem w Auckland w Nowej Zelandii, gdzie napisał pięć książek na tematy matematyczne i naukowe. Wraz ze swoim kolegą Wayne'em Walkerem pomógł w opracowaniu Arytmetycznej transformaty Fouriera, używanej w przetwarzaniu sygnałów. Jest też założycielem i wydawcą międzynarodowego czasopisma Meteorite, a w 1999 r., wykorzystując swoje obserwatorium ogrodowe, odkrył z żoną Christine nową asteroidę. Schiffowie nazwali ją po uznanym nowozelandzkim uczonym zajmującym się meteorytami Brianie Masonie.