Malutki liściouch jest najwyżej żyjącym ssakiem. Rekordzistę schwytano na wysokości 6739 m

[KopalniaWiedzy.pl 317]

Badacze z USA i Chile schwytali żywego liścioucha Phyllotis xanthopygus rupestris na wysokości 6739 m, na samym szczycie Llullaillaco, najwyższego czynnego wulkanu na Ziemi. To rekord wysokości zamieszkania dla ssaków.

Naukowcy wybrali się w lutym br. na ekspedycję, by zbadać wysokogórskie gryzonie zamieszkujące Llullaillaco na obszarze Puna de Atacama. Było to podyktowane wideodokumentacją liściouchów na wysokości 6205 m. Opłaciło się, gdyż zespół schwytał powyżej 5000 m liczne P. xanthopygus rupestris. Najwyżej występujący liściouch został zaś złapany na samym szczycie wulkanu.

Autorzy artykułu z pisma bioRxiv dodają, że istnieją doniesienia o szczekuszkach wielkouchych (Ochotona macrotis), widywanych w Himalajach blisko wysokości 6000 m. Trzeba jednak przyznać, że okaz ze szczytu wulkanu znacząco przewyższa wszelkie znane przypadki (ang. specimen-based records) zarówno z Himalajów, jak i innych części Andów.

Warunki panujące w wyższych partiach Llullaillaco są bardzo surowe. Liściouchy muszą sobie radzić z niskimi temperaturami. Poza tym ze wzrostem wysokości istotnie zmniejsza się podaż tlenu. Problemem jest też dostępność pożywienia. Naukowcy podejrzewają, że liściouchy żywią się tu porostami i owadami.

Biolodzy chcą dokładniej zbadać ten podgatunek i dowiedzieć się, jak udaje mu się przetrwać w skrajnym środowisku. Badam wiele innych zwierząt żyjących na dużych wysokościach i podejrzewam, że te gryzonie wyewoluowały szereg przystosowań, w tym w zakresie funkcji sercowo-oddechowych i metabolizmu mięśniowego. Jestem bardzo podekscytowany możliwością odkrycia, co pozwala liściouchom przetrwać i żyć na tak dużych wysokościach - podsumowuje Jay Storz z Uniwersytetu Nebraski w Lincoln.

 

« powrót do artykułu

[Sławko 101]

A może to tylko turysta, który postanowił zdobyć szczyt, aby pochwalić się potem znajomym na snoutbooku.