Ładowanie przez pocieranie

[KopalniaWiedzy.pl 360]

Naukowcy z Georgia Institute of Technology stworzyli miniaturowe generatory, które tworzą energię elektryczną wykorzystując ruch. Generatory można będzie wszyć w ubranie, dzięki czemu na spacerze skorzystamy z przenośnych urządzeń dla których sami wyprodukujemy energię.W piśmie Nature uczeni opisali, w jaki sposób tekstylne włókna pokryte nanowłóknami z tlenku cynku mogą wytwarzać energię elektryczną dzięki zjawisku piezoelektrycznemu.Nanogenerator bazujący na włóknach może być prostym i ekonomicznym sposobem wytwarzania energii z ruchu fizycznego - mówi profesor Zhong Lin Wang z GaTech. Jeśli wykorzystamy wiele takich włókien do stworzenia warstw wewnątrz ubrania, uzyskamy elastyczne, giętkie i ubieralne źródło energii, które może zostać wykorzystane do jej tworzenia podczas spaceru - dodaje.Generator korzysta z faktu, że nanostruktury z tlenku cynku produkują niewielkie wyładowania gdy są zginane. Urządzenie o powierzchni 6 milimetrów kwadratowych potrafi wyprodukować prąd o natężeniu 800 nanoamperów i napięciu 20 miliwoltów. Teoretycznie z metra kwadratowego można by uzyskać 80 miliwatów mocy.Tworzenie generatorów rozpoczyna się od pokrycia kewlaru tlenkiem cynku za pomocą techniki napylania magnetronowego. Tworzą się w ten sposób nanowłókna, a całość jest zanurzana na około 12 godzin w specjalnym roztworze. W temperaturze 80 stopni Celsjusza następuje wzrost cynkowych nanowókien. Osiągają one długość około 3,5 mikrona, a odległości pomiędzy nimi wynoszą kilkaset nanometrów.Cynkowe nanowłókna są przymocowane za pomocą tetraetoksysilanu (TEOS), którym na początku całego procesu produkcyjnego pokrywa się kewlar. Później, po zakończeniu wzrostu włókien dodawana jest kolejna warstwa TEOS. Ma ona zapobiegać odrywaniu się nanowłókien gdy będą o siebie pocierały.Na koniec część kewlarowych powłok z nanowłóknami powlekanych jest złotem. Powłoki łączone są w pary - ze złotem i bez złota - tak, by stykały się ze sobą i tylko ze sobą. Złoto wraz z tlenkiem cynku tworzą barierę Shottky’ego, dzięki czemu taka struktura zastąpiła platynową elektrodę użytą w pierwotnym projekcie.Naukowcy planują teraz połączenie wielu opisanych powyżej par, by zwiększyć natężenie i napięcie całego układu. Chcą też poprawić przewodnictwo samych włókien.Przed akademikami jest jeszcze pokonanie jednej poważnej bariery. Tlenek cynku jest wrażliwy na wilgoć, więc w chwili obecnej nie można by prać ubrań z wszytym generatorem. Uczeni zastanawiają się, jak chronić nanowłóka przed zgubnym działaniem pralki.

[mikroos 70]

Fajne, fajne, choć póki co będzie piekielnie drogie :/

[misiek 0]

w momencie gdy bedzie mozliwosc zastosowania, to nie bedzie takie drogie

[mikroos 70]

Nanowłókna, pokrywanie złotem (weź pod uwagę, że nanostruktury mają ogromną powierzchnię styku z otoczeniem w przeliczeniu na powierzchnię materiału, tzn. mają ogromną powierzchnię wewnętrzną!), dodatkowo konieczność stworzenia idealnie szczelnej pokrywy przeciw wodzie, która zniesie wielokrotne pranie - nie powiedziałbym, żeby to było proste i tanie do wyprodukowania. A do tego wszystkiego sam zobacz, jaką moc ma to urządzenie - 80 miliwatów z metra kwadratowego... Wiadomo, fajnie by było jakby to zaczęło naprawdę działać i dawać wymierne korzyści, ale naprawdę nie widzę tego różowo i myślę, że jeszcze długie lata muszą upłynąć.

[smoqu 0]

wcześniej była informacja o proszku odpychającym wodę, można byłoby to z tym połączyć, albo zastosować proste rzepy w celu umocowania tej elektrowni do ubrania, zdejmowane do prania,  najważniejsza jest cena, ufam że wydajność będzie się zwiększać wraz z rozwojem technologii. a sama idea jest baaaardo kusząca, skoro oddychając mógłbym produkować energię

[mikroos 70]

przecież już teraz możesz nosić breloczek składający się z cewek otaczających sferę i magnesu umieszczonego wewnątrz tej sfery ruchy ciała powodowałyby ruchy magnesu, a ten - przez prostą indukcję - produkowałby elektryczność