Skocz do zawartości
Forum Kopalni Wiedzy

Rekomendowane odpowiedzi

 

33 minuty temu, Antylogik napisał:

Czy z tego wynika, że pedofilia to normalna rzecz, trzecia orientacja seksualna

A widzisz szczegół, że wiki pedofilię określa jako parafilną orientację seksualna, a  Ty wmanipulowujesz  słowo "normalne" ?

Edytowane przez 3grosze

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach
4 minuty temu, 3grosze napisał:

A widzisz szczegół, że wiki pedofilię określa jako parafilną orientację seksualna

Nie widzę. Co to jest "parafilna orientacja seksualna"? Gdzie to znalazłeś? Albo jest parafilia, czyli zaburzenie, zboczenie, albo orientacja s.

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach
17 minut temu, Antylogik napisał:

A jak w takim razie oceniasz zoofilię? Czy zwierzęta też nie potrafią ocenić sytuacji?

Może się wydaje dziwaczne to pytanie, ale zauważ, że jeśli zwierzęta potrafią ocenić sytuację (sądzę, że tak), to wg Twojego punktu widzenia zoofilię można byłoby przyjąć jako orientację seksualną. A z tym raczej mało kto się zgodzi (ja na pewno nie). Wynika z tego, że zdolność do oceny sytuacji nie może stanowić kryterium orientacji s.

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach
8 minut temu, Antylogik napisał:

Co to jest "parafilna orientacja seksualna"? Gdzie to znalazłeś? Albo jest parafilia, czyli zaburzenie, zboczenie, albo orientacja s

W czym masz problem:?

"Pedofilia – rodzaj parafilii:

Pedofilia bywa przez naukowców określana jako orientacja seksualna  

Cechy diagnostyczne pedofilii w DSM-5 pozwalały na stwierdzenie pedofilnej orientacji seksualnej

 

Co prawda:   Amerykańskie Towarzystwo Psychiatryczne pod wpływem publicznej krytyki uznało użycie terminu „orientacja seksualna” za błąd i skorygowało go, zastępując określeniem „zainteresowanie seksualne”

tym niemniej, nie wytłumaczyłeś się dlaczego, aby obniżyć rangę Wiki, wplotłeś "normalność" a propos pedofilii.

 

 

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

I znowu się zaczyna. Pedofilia, zoofilia - jeszcze nekrofilię dorzućcie do miksu, a co. Dwie dorosłe osoby uprawiające ze sobą seks, bo tego chcą, to nie jest gwałcenie dzieci i zwierząt (i zwłok).

Edytowane przez nantaniel

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach
18 minut temu, 3grosze napisał:

pod wpływem publicznej krytyki uznało

i to jest właśnie "nauka" :)

4 minuty temu, nantaniel napisał:

Dwie dorosłe osoby uprawiające ze sobą seks, bo tego chcą

Dokładnie tak, a jeśli nie chodzą po ulicach (na marszach) w "dziwnych" strojach domagając się akceptacji to tym bardziej.

Myślę, że największym wrogiem osób homoseksualnych są środowiska LGBT właśnie. Jak V kolumna, robiąc więcej złego niż dobrego.

 

  • Pozytyw (+1) 2

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach
8 minut temu, nantaniel napisał:

Dwie dorosłe osoby uprawiające ze sobą seks, bo tego chcą, to nie jest gwałcenie dzieci i zwierząt

Powyżej właśnie wyjaśniłem, że zwierzę wie co robi. Powiedzmy np. że kobieta "bardzo lubi" swojego psa. Oboje są dorośli i lubią to robić. Uwierz, że psom może się to podobać. Czy to oznacza, że zoofilię można traktować jako orientację seksualną? (Wg wikipedii Zoofilia - rodzaj parafilii seksualnej: stan, w którym jedynym lub preferowanym sposobem osiągania satysfakcji seksualnej jest wykonywanie czynności seksualnych przy udziale zwierząt).

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

 

16 minut temu, radar napisał:
54 minuty temu, 3grosze napisał:

pod wpływem publicznej krytyki uznało

i to jest właśnie "nauka"

Tak. Ta nauka to semantyka, , aby nie  mylić czarnego z białym.;)

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

Kuźwa.... Same swietoszki tutaj się znalazły, działające zgodnie z naturą, bzykajacy się tylko dla prokreacji i wykorzystujący kazdą owulację do spłodzenia następnego dzieciaka. I oczywiście zgodnie z naturą, na misjonarza wyłącznie.

Seks oralny? Przecież usta Bóg do czego innego stworzył więc odpada. Tragedia, wydaje mi się że w średniowieczu ludzie byli bardziej wyluzowani niż dzisiaj

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

Skoro już się wzięto za kwestie związane z seksualnością proponuję utylizować ludzi agresywnych, głupich, ułomnych, chorych czy narkomanów po testach genetycznych lub poza bo po co ludzie słabi mają żyć. Był już taki niejeden mądry. Może wtedy by nie było takich badań. Jak ktoś nie rozumie nie rozumie skład się bierze orientacja zapraszam do psychologa. Oczywiście żyło by ssie wszystkim lepiej gdyby zamiast religii była nauka podtypu psychologiczna o poczuciu wartości czy empatii. Tylko kto by rządził Wami? Kto by wkładał do głowy Wam rzeczy na które dajecie się wciąż nabrać. Spalcie mnie na stosie bo herozją władam!!

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach
48 minut temu, tempik napisał:

Same swietoszki tutaj się znalazły,

Eee tam. Z wszystkich tutejszych dysputantów jedynie @Bonsai ma  ortodoksyjną;) opinię w temacie.

Edytowane przez 3grosze

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach
4 godziny temu, nantaniel napisał:

Ja się zawsze przy takich dyskusjach zastanawiam, w czym osoby homoseksualne tak mocno przeszkadzają aktywnie zwalczającym je ludziom.

To że sobie ktoś żyje w czterech ścianach nie przeszkadza. Przeszkadza cyrk przebierańców z dildami na czole i transów w przedszkolach. Co wywołuje naturalny i zrozumiały sprzeciw.

  • Pozytyw (+1) 1

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach
Godzinę temu, tempik napisał:

Same swietoszki tutaj się znalazły, działające zgodnie z naturą, bzykajacy się tylko dla prokreacji

Jeżeli nie ma znaczenia co kto z kim i czy dla prokreacji czy przyjemności, to za orientację seksualną należałoby też przyjąć zoofilię i nekrofilię rzeczywiście. Bo z tego punktu widzenia homoseksualizm niczym się nie różni od nich.

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach
28 minut temu, Antylogik napisał:

Jeżeli nie ma znaczenia co kto z kim i czy dla prokreacji czy przyjemności, to za orientację seksualną należałoby też przyjąć zoofilię i nekrofilię rzeczywiście. Bo z tego punktu widzenia homoseksualizm niczym się nie różni od nich.

Proponuję żebyś swoje przemyślenia przekazał dalej seksuologom, może przyznają ci rację i zmienią podręczniki. 

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

Jeszcze raz:

47 minut temu, wilk napisał:

i transów w przedszkolach

Piszesz o przedszkolach! Odrróżniasz biblioteką i kawiarnię z Twoich przykładów  od przedszkola?  

(swoją drogą, to są dwuznaczne incydenty)

Edytowane przez 3grosze

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach
36 minut temu, wilk napisał:

To że sobie ktoś żyje w czterech ścianach nie przeszkadza. Przeszkadza cyrk przebierańców z dildami na czole i transów w przedszkolach. Co wywołuje naturalny i zrozumiały sprzeciw.

Ale wiesz, że to przegięcie w drugą stronę, to jest reakcja na to, co się działo do tej pory? Ta gadka w stylu "niech sobie siedzą z tym w czterech ścianach" to jest jednak patologia - bo to siedzenie to jeszcze do niedawna było po prostu ukrywanie się. Oczywiście jak zapytasz Polaka na ulicy, to on jest tolerancyjny oczywiście ALE niech się nie obnoszą. Tyle że nie chodzi o obnoszenie się, tylko o zwykłe życie - nie musisz mieć dilda na czole, żeby cię jakieś prawicowe karki pobiły do nieprzytomności.

  • Pozytyw (+1) 2

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach
12 minut temu, wilk napisał:

Każde skrzywdzenie dziecka powinno być potępione kropka

Ale nie mów co dla kogoś jest normalnością bo to ma taki sam sens jak mówienie że każdy Polak to złodziej i pijak, albo że każdy ksiądz to gwałciciel dzieci

51 minut temu, wilk napisał:

To że sobie ktoś żyje w czterech ścianach nie przeszkadza. Przeszkadza cyrk przebierańców z dildami na czole i transów w przedszkolach. Co wywołuje naturalny i zrozumiały sprzeciw.

Mamy demokrację więc każdy ma prawo wyjść na ulicę i robić z siebie kreatyna. Gej, Kaczyński z miesiączką, czy babcie z różańcami drące jape pod oknami.

  • Pozytyw (+1) 2

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach
11 minut temu, 3grosze napisał:

Piszesz o przedszkolach!

Ale co to ma do rzeczy i jaką różnicę to stanowi? To w bibliotece ok, w przedszkolu nie ok? Czy odwrotnie?

12 minut temu, 3grosze napisał:

to są dwuznaczne incydenty

No tak, dotykał, ale nie majstrował w majtasach, to spoczko, luzik!

 

8 minut temu, nantaniel napisał:

bo to siedzenie to jeszcze do niedawna było po prostu ukrywanie się

Ale czasy coming outów mamy dawno za sobą. Ludzie już dawno temu się przyzwyczaili, że niektórzy lubią inaczej. Cyrki pojawiły się początkowo pojawiły się jako forma żądań, że oni chcą jeszcze więcej, a obecnie zaś prowadzone są już tylko wyłącznie w destruktywnych celach, po to by wbijać szpilę, podpalać konserwatywne społeczeństwo czy zwyczajnie obrażać tych, którzy się nie zgadzają. Obecnie LGBTQP jest szkodnikiem dla normalnych gejów, tak samo jako ekoterroryści dla ekologów czy feminazistki dla normalnych kobiet. Honk honk.

9 minut temu, nantaniel napisał:

nie musisz mieć dilda na czole, żeby cię jakieś prawicowe karki pobiły do nieprzytomności

Wystarczą zwykłe karki w dresach, blokersi itp. Kiedyś też się to zdarzało i nie przypisywano im prawackości.

Wystarczy, że będziesz miał jakiekolwiek inne zdanie, a grupa antifiarzy (bo w pojedynkę to w większości cienkie leszcze) przekopie leżącego.

 

22 minuty temu, tempik napisał:

Ale nie mów co dla kogoś jest normalnością bo to ma taki sam sens jak mówienie że każdy Polak to złodziej i pijak, albo że każdy ksiądz to gwałciciel dzieci

Normalność w społeczeństwie jest wypadkową wszystkich indywidualnych poglądów na to co dla każdego jest normalne i akceptowalne, które zostały zalegalizowane przez jakąś formę władzy zwierzchniej. Oczywiste jest to, że znajdą się jednostki dla których jest to zbyt restrykcyjne czy liberalne. Natomiast to co dalej piszesz, to stereotypy.

 

Zwróć(cie) uwagę, że środowiska LGBT już od pewnego czasu zaczęły nawet zwracać się przeciwko własnym zwolennikom, którzy są za mało radykalni lub mają pewne wątpliwości. Czekam, aż się sami zeżrą. ;-)

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach
1 minutę temu, wilk napisał:

Ale czasy coming outów mamy dawno za sobą. Ludzie już dawno temu się przyzwyczaili, że niektórzy lubią inaczej. Cyrki pojawiły się początkowo pojawiły się jako forma żądań, że oni chcą jeszcze więcej, a obecnie zaś prowadzone są już tylko wyłącznie w destruktywnych celach, po to by wbijać szpilę, podpalać konserwatywne społeczeństwo czy zwyczajnie obrażać tych, którzy się nie zgadzają. Obecnie LGBTQP jest szkodnikiem dla normalnych gejów, tak samo jako ekoterroryści dla ekologów czy feminazistki dla normalnych kobiet. Honk honk.

Czasy coming outów mamy za sobą? Bo pojawił się Biedroń i jakiś aktor publicznie powiedział, że jest gejem (a i tak wszyscy o tym wiedzieli)?

Te czasy będziemy mieli za sobą, gdy homoseksualizm spowszednieje - nie będzie czymś chowanym w czterech ścianach. Do tego to nam jeszcze baaaardzo daleko. Też nie podobają mi się głupawe parady z gołymi tyłkami, bo to nie moja estetyka (zwykłe pochody z tęczowymi flagami są OK), ale one mają ważną funkcję - jeszcze do niedawna gej to był pedofil, co go trzeba zglanować. A teraz nagle konserwatyści mają "normalnych homoseksualistów" i "tych paskudnych gejów". Progres, panie dzieju, progres.

I tak jak tu ktoś wspomniał - skoro po ulicach w całej Polsce chodzą kościelne procesje, a do niedawna co miesiąc odbywały się jakieś polityczne modły, to "paskudni geje" też mogą "grasować".

  • Pozytyw (+1) 1

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach
8 godzin temu, Ergo Sum napisał:

Wybór homoseksualizmu dokonuje się na dokładnie takim samym mechanizmie jak każde wejście w mocne uzależnienie psychiczne.

To jakaś teoria? Jeśli tak, to chyba sprzed 50 lat. Czy może masz taką nadzieję? Bo np. z uzależnienia (pomimo, że niełatwo) można się wyleczyć.

6 godzin temu, Ader napisał:

stwierdzono, ze za homoseksualizm u ryb odpowiadało zanieczyszczenie środowiska

Jeśli rzeczywiście tego dowiedziono, to ma to nawet sens, bo zanieczyszczenie środowiska nie jest obojętne dla gospodarki hormonalnej organizmów. A:

2 godziny temu, darekp napisał:

orientacja seksualna czy też "płeć mózgu" czy coś w tym rodzaju kształtuje się w życiu płodowym, w chyba 5-ciu etapach, pod wpływem różnych hormonów

Otóż to. Jak na razie (w uproszczeniu) to najlepiej poparta dowodami, bardzo mocna teoria naukowa w tym temacie. Tzn. nie wiem w ilu etapach, ale tak - rozwój zarodkowy i płodowy jest tu kluczem. A w uproszczeniu - bo to niezwykle skomplikowane procesy i występują warianty. Np. przed narodzinami może zostać zaprogramowana zaledwie "skłonność do skłonności" a już po urodzeniu coś może spowodować, że "pyknie" w tą albo tamtą stronę.

W internetach sporo na ten temat. Ja podaję jeden link:

Badania o których w artykule pokazują, że nie ma konkretnych genów wpływających znacząco na homoseksualność, które osobniki przekazywałyby potomstwu. Co jest odpowiedzią dla tych, którzy z niedowierzaniem pytają "Ale jak to może być wrodzone, przecież ewolucja nie może faworyzować takich genów"

 

 

4 godziny temu, gooostaw napisał:

homofobia to nie choroba, tylko wrogi, staroświecki pogląd oparty na bezpodstawnym strachu i zakorzenionej, ksenofobicznej obyczajowości, sprzeczny z współczesną wiedzą naukową

Niestety - nie sprzeczny. Nauka - psychologia - dość dobrze tłumaczy wrogość wobec "innych". Taka nasza natura. Na szczęście niektórzy ludzie prócz ślepych instynktów potrafią jeszcze używać rozumu.

4 godziny temu, darekp napisał:

poprawność polityczna jest (a przynajmniej czasem może być) zła

Zdecydowanie JEST zła. Bez żadnych wątpliwości. Ale to temat na osobny wątek.

2 godziny temu, darekp napisał:

czasem coś piszę, żeby się dowiedzieć, co inni myślą na jakiś temat

Brawo! Tak trzymaj!

2 godziny temu, Astro napisał:

Rozróżnianie kolorów przez dziewczyny (jako typowy samiec rozróżniam 3) to socjalizacja, nie geny.

Okazuje się, że niektóre kobiety mogą jednak mieć "lepsze" geny :)

https://en.wikipedia.org/wiki/Tetrachromacy#Humans

https://io9.gizmodo.com/some-women-may-perceive-millions-more-colors-than-the-r-5919311

2 godziny temu, Bonsai napisał:

Można mnie sprostować jeżeli ktoś ma.ochote, ale ja zdania nie zmienię. Dla mnie homo to synonim choroby, i takie osoby powinno się leczyć ,a jeżeli nie chcą to izolować ich razem z nimi podobnymi.

Czekaj, jak to się nazywa? Gdy mam błędne dane i na ich podstawie wnioskuję, a ktoś przychodzi i pokazuje poprawne dane, "prostuje". Ale ja i tak zdania nie zmienię. Aha! Mam: fanatyzm!

Zastanawiam się, jaki był ciąg myślowy: nienormalni -> chorzy -> zarażają -> wyleczyć a jak się nie da to izolować.

A co potem, jak zechcą wyłazić z getta? Armatkami wodnymi i prądem ich? Albo serią z karabinu? Oczywiście dla dobra ogółu - przecież padnie tylko kilkoro, a reszta odpuści. A jak nie odpuści - to znamy przecież sposoby ze starych dobrych czasów, prawda?

2 godziny temu, Antylogik napisał:

w wikipedii także przeczytamy, że pedofilia powinna być uznana za rodzaj orientacji seksualnej

Jeśli jest uwarunkowana biologicznie i nie da się jej leczyć, to powinna. Czym innym jest jednak taka właśnie pedofilia - gdzie osobnik nie jest w stanie reagować seksualnie na inne - bardziej "klasyczne" - bodźce, a czym innym sytuacja, gdzie dorosły niepotrafiący się normalnie socjalizować wykorzystuje ufność dzieci i swój autorytet - jak to miało miejsce w przypadku mnóstwa afer w KK. Wielu tych duchownych mogłoby mieć satysfakcjonujące współżycie z dorosłymi.

2 godziny temu, Antylogik napisał:

Czy z tego wynika, że pedofilia to normalna rzecz, trzecia orientacja seksualna i nie powinniśmy się oburzać, że komuś się podobają małe dzieci?

2 godziny temu, Antylogik napisał:

w prawie uznawane za przestępstwo, w medycynie za chorobę, zaburzenie albo... orientację.

Jeśli uwarunkowana biologicznie - to normalna. W sensie - występująca naturalnie. I w takim przypadku nie powinniśmy się oburzać, że ktoś ma takie skłonności, bo to niezależne od tej osoby. Co nie znaczy, że mamy pozwalać na wykorzystywanie dzieci. Ani, że nie możemy penalizować takich zachowań. Bo za skłonności nie odpowiada, ale za czyny już tak.

Nie możesz oburzać się na tygrysa, że poluje na ludzi. To jego natura. Ale to nie znaczy, że pozwolisz mu wejść do wioski i wybierać sobie ofiary. Przepędzisz go, albo zamkniesz w klatce. W ostateczności zabijesz.

Człowiek to nie tygrys. Zdaje sobie sprawę, że jego skłonności mogą kogoś skrzywdzić, jeśli da im upust.

2 godziny temu, radar napisał:

Za Pattonem, skoro wszyscy się zgadzają tzn. że ktoś się myli. Podejrzewałbym idealny przykład na poprawność polityczną, i nie to, że nie mają racji, to jest po prostu podejrzane

Aforyzmy fajnie brzmią, ale... mogą się mylić :) Hasło dotyczące przekonań nie bardzo sprawdza się w metodzie naukowej. Tutaj mamy do czynienia nie tylko z coraz większą liczbą osób i organizacji naukowych popierających pewną teorię, ale też coraz większą liczbę badań na podstawie których ci ludzie wnioskują.

2 godziny temu, darekp napisał:

i np. dziewczynka w wieku poniżej 18 lat robią DOBROWOLNIE pewne czynności 

18 lat to sztuczna granica. Ale jakaś musiała zostać nakreślona i ta akurat nie jest przypadkowa. Do 18 r.ż. da się człowieka całkiem przyzwoicie wyedukować. Często jest to już osoba na tyle odpowiedzialna, że może zdecydować co chce dalej w życiu robić. Na pewno bardziej odpowiedzialna niż 15-16 lat.

Godzinę temu, nantaniel napisał:

Dwie dorosłe osoby uprawiające ze sobą seks, bo tego chcą, to nie jest gwałcenie dzieci i zwierząt (i zwłok).

Zwłoki ciężko zgwałcić, bo raczej się nie sprzeciwiają :D

  • Lubię to (+1) 2

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach
20 minut temu, wilk napisał:

Normalność w społeczeństwie jest wypadkową wszystkich indywidualnych poglądów na to co dla każdego jest normalne i akceptowalne, które zostały zalegalizowane przez jakąś formę władzy zwierzchniej

Masz jakiś algorytm na obliczanie tej normalności? To oblicz :

Dla 60% normalne jest trzymanie w domu psa,dla 30 kota,dla 5 węża jaka jest twoja wypadkowa?

albo bliżej tematu, faceci hetero preferują 50% oral, 30 klasyk,20 anal. Gdzie jest wypadkowa normalności?

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach
37 minut temu, wilk napisał:
Godzinę temu, 3grosze napisał:

Piszesz o przedszkolach!

Ale co to ma do rzeczy i jaką różnicę to stanowi? To w bibliotece ok, w przedszkolu nie ok? Czy odwrotnie?

Różnica jest w traktowaniu Ciebie jako żródła wiarygodnej (kolejny przykład, że na prawo jest z tym kłopot) informacji.

W przedszkolu maja zajęcia programowe. W bibliotece czy kawiarni mogą odbywać się fakultatywne  spotkania z ciekawym:(;)  człowiekiem.

 

 

Edytowane przez 3grosze
  • Negatyw (-1) 1

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach
26 minut temu, nantaniel napisał:

Czasy coming outów mamy za sobą? Bo pojawił się Biedroń i jakiś aktor publicznie powiedział, że jest gejem (a i tak wszyscy o tym wiedzieli)?

Biedroń to przecież relatywnie obecne czasy. Zresztą to twór zorientowany wyłącznie na wypromowanie siebie. Nie wiem kiedy był pierwszy polski coming out. Coś mi chodzi po głowie Raczek, ale to też nie tak dawno. To jeśli chodzi o „celebrytów” oczywiście. Bo większość wychodziła w relacjach z rodziną.

26 minut temu, nantaniel napisał:

Te czasy będziemy mieli za sobą, gdy homoseksualizm spowszednieje

Już dawno temu spowszedniał, ale manifestujący wcale nie chcą by było normalnie, oni chcą by cały czas było o nich głośno. Efektywnie szkodząc samym sobie.

27 minut temu, nantaniel napisał:

skoro po ulicach w całej Polsce chodzą kościelne procesje

Procesje mnie równie irytują.

 

10 minut temu, tempik napisał:

Gdzie jest wypadkowa normalności?

Tam gdzie stoi litera prawa. To chyba oczywiste. Przecież nikt nikomu nie zabrania być gejem, trzymać kota itp.

 

14 minut temu, 3grosze napisał:

ciekawym:(;)  człowiekiem.

Śmiechłem srogo.

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się

  • Podobna zawartość

    • przez KopalniaWiedzy.pl
      Podczas pandemii SARS-CoV-2 widzieliśmy olbrzymie spektrum manifestacji klinicznych zarażenia wirusem, od infekcji bezobjawowych po zgony. Naukowcy z Instytutu Pasteura, francuskiego Narodowego Centrum Badań Naukowych we współpracy ze specjalistami z całego świata przyjrzeli się przyczynom różnic w reakcji układu odpornościowego na SARS-CoV-2 wśród różnych populacji. Wykazali, że utajona infekcja cytomegalowirusem oraz czynniki genetyczne miały swój udział w manifestacjach reakcji organizmu na koronawirusa.
      Wiemy, że głównym czynnikiem ryzyka zgonu jest zaawansowany wiek. Dodatkowymi są płeć męska, choroby współistniejące i czynniki genetyczne oraz immunologiczne. Naukowcy badający wpływ różnych czynników na odpowiedź organizmu na SARS-CoV-2 pobrali próbki krwi od 222 zdrowych ochotników zamieszkujących region od Afryki Środkowej i Europy Zachodniej po Azję Wschodnią. Wykorzystali technikę sekwencjonowania RNA do określenia, w jaki sposób 22 różne rodzaje komórek krwi reaguja na obecność koronawirusa. Następnie połączyli tak uzyskane informacje z wynikami badań układu odpornościowego i genomu osób, od których pobrano krew.
      Naukowcy zidentyfikowali około 900 genów, których reakcja na obecność wirusa była różna u różncyh populacji. Za pomocą statystycznych analiz genetycznych uczeni wykazali, że różnice te wynikają z różnic w składzie krwi. Proporcje poszczególnych typów komórek są różne u różnych populacji. Wiadomo jednak, że na skład krwi mają też wpływ czynniki zewnętrze. Jednym z nich jest infekcja cytomegalowirusem. W Afryce Środkowej jest on obecny u 99% populacji, w Azji Wschodniej u 50% ludzi, a w Europie jego nosicielem jest 32% mieszkańców. Z badań wynika, że utajona infekcja tym wirusem ma wpływ na reakcję organizmu na SARS-CoV-2.
      Ponadto zidentyfikowano około 1200 genów, których ekspresja w warunkach zarażenia SARS-CoV-2 jest różna w różnych populacjach i jest kontrolowana przez czynniki genetyczne i zależy od częstotliwości alleli regulujących te geny. Na ten czynnik miała wpływ presja selekcyjna z przeszłości. Wiemy, że czynniki zakaźne miały olbrzymi wpływ na przeżycie człowieka i wywierały silną presję selekcyjną, która ukształtowała różnice genetyczne na poziomie całych populacji. Wykazaliśmy, że presja selekcyjna z przeszłości wpłynęła na odpowiedź immunologiczną na SARS-CoV-2. Jest to widoczne szczególnie u osób pochodzących z Azji Wschodniej. Około 25 000 lat temu koronawirusy wywarły silną presję selekcyjna na te populacje, mówi Maxime Rotival.
      Na przebieg infekcji miały też wpływ geny odziedziczone po neandertalczykach. Stanowią one ok. 2% genomu mieszkańców kontynentów innych niż Afryka i mamy coraz więcej dowodów na to, że wpływają one na naszą obecność odporność na infekcję. Nie tylko zresztą na nią. Mają też wpływ na to, czy palimy papierosy i pijemy alkohol. Teraz naukowcy zidentyfikowali dziesiątki genów, które zmieniają reakcję na infekcję, a ich obecność to skutek krzyżowania się H. sapiens z neandertalczykiem.
      Wykazaliśmy istnienie związku pomiędzy dawnymi wydarzeniami mającymi wpływ na ewolucję, jak selekcja naturalna czy krzyżowanie się z neandertalczykami, a obecnymi różnicami populacyjnymi w reakcji na infekcję, dodaje profesor Lluis Quintana-Murci.
      Szczegóły badań zostały opisane w artykule Dissecting human population variation in single-cell responses to SARS-CoV-2 opublikowanym na łamach Nature.

      « powrót do artykułu
    • przez KopalniaWiedzy.pl
      Dżuma trapi ludzkość od 5000 lat. W tym czasie wywołująca ją Yersinia pestis ulegała wielokrotnym zmianom, zyskując i tracąc geny. Około 1500 lat temu, niedługo przed jedną z największych pandemii – dżumą Justyniana – Y. pestis stała się bardziej niebezpieczna. Teraz dowiadujemy się, że ostatnio bakteria dodatkowo zyskała na zjadliwości. Pomiędzy wielkimi pandemiami średniowiecza, a pandemią, która w XIX i XX wieku zabiła około 15 milionów ludzi, Y. pestis została wzbogacona o nowy niebezpieczny element genetyczny.
      Naukowcy z Uniwersytetu Chrystiana Albrechta w Kilonii i Instytutu Biologii Ewolucyjnej im. Maxa Plancka przeanalizowali genom Y. pestis od neolitu po czasy współczesne. Mieli dostęp m.in. do szkieletów 42 osób, które zostały pochowane pomiędzy XI a XVI wiekiem na dwóch duńskich cmentarzach parafialnych.
      Wcześniejsze badania pokazały, że na początkowych etapach ewolucji patogen nie posiadał genów potrzebnych do efektywnej transmisji za pośrednictwem pcheł. Taka transmisja jest typowa dla współczesnej dżumy dymieniczej. W wyniku ewolucji Y. pestis znacząco zwiększyła swoją wirulencję, co przyczyniło się do wybuchu jednych z najbardziej śmiercionośnych pandemii w historii ludzkości, mówi doktor Joanna Bonczarowska z Instytutu Klinicznej Biologii Molekularnej na Uniwersytecie w Kilonii. Podczas naszych badań wykazaliśmy, że przed XIX wiekiem żaden ze znanych szczepów Y. pestis nie posiadał elementu genetycznego znanego jako profag YpfΦ, dodaje uczona. Profag, jest to nieczynna postać bakteriofaga, fragment DNA wirusa, który został włączony do materiału genetycznego zaatakowanej przez niego bakterii.
      Te szczepy Y. pestis, które mają w swoim materiale genetycznym YpfΦ, są znacznie bardziej śmiercionośne, niż szczepy bez tego profaga. Nie można więc wykluczyć, że to jego obecność przyczyniła się do wysokiej śmiertelności podczas pandemii z XIX/XX wieku.
      Naukowcy z Kilonii chcieli szczegółowo poznać mechanizm zwiększonej wirulencji Y. pestis z profagiem YpfΦ. W tym celu przyjrzeli się wszystkim białkom kodowanym przez tę bakterię. Okazało się, że jedno z nich jest bardzo podobne do toksyn znanych z innych patogenów.
      Struktura tego białka jest podobna do enterotoksyny wytwarzanej przez Vibrio cholerae (ZOT - zonula occludens toxin), która ułatwia wymianę szkodliwych substancji pomiędzy zainfekowanymi komórkami i uszkadza błonę śluzową oraz nabłonek, dodaje Bonczarowska. Uczona wraz z zespołem będą w najbliższym czasie badali wspomniane białko, gdyż jego obecność prawdopodobnie wyjaśnia zjadliwość współczesnych szczepów Y. pestis.
      Badacze zwracają uwagę, że szybka ewolucja patogenu zwiększa ryzyko pandemii. Nabywanie nowych elementów genetycznych może spowodować, że pojawią się nowe objawy. To zaś może prowadzić do problemów z postawieniem diagnozy i opóźnienia właściwego leczenia, które jest kluczowe dla przeżycia. Co więcej, niektóre szczepy Y. pestis już wykazują oporność na różne antybiotyki, co dodatkowo zwiększa zagrożenie, stwierdza doktor Daniel Unterweger, który stał na czele grupy badawczej. Naukowcy przypominają, że u innych bakterii również odkryto elementy podobne do YpfΦ, co może wskazywać na ich zwiększoną wirulencję.
      Zrozumienie, w jaki sposób patogen zwiększał swoją szkodliwość w przeszłości, a czasem robił to skokowo, pomoże nam w wykrywaniu nowych jego odmian i w zapobieganiu przyszłym pandemiom, wyjaśnia cel badań profesor Ben Krause-Kyora z Instytutu Klinicznej Biologii Molekularnej.
      Dżuma to wciąż jedna z najbardziej niebezpiecznych chorób. Śmiertelność w przypadku szybko nieleczonej choroby wynosi od 30% (dżuma dymienicza) do 100% (odmiana płucna). Obecnie najczęściej występuje w Demokratycznej Republice Konga, Peru i na Madagaskarze. Zdarzają się jednak zachorowania w krajach wysoko uprzemysłowionych. Na przykład w USA w 2020 roku zanotowano 9 zachorowań, z czego zmarły 2 osoby.

      « powrót do artykułu
    • przez KopalniaWiedzy.pl
      Naukowcy z Uniwersytetu Oksfordzkiego, Instytutu Centrum Zdrowia Matki Polki w Łodzi, Uniwersytetu Harvarda, Uniwersytetu Łódzkiego, japońskiego RIKEN, fińskiego Uniwersytetu w Oulu i 20 innych instytucji naukowych, opublikowali wyniki największych na świecie badań nad genetycznymi podstawami endometriozy. W ich trakcie przeanalizowali genomy 60 674 kobiet cierpiących na endometriozę oraz 701 926 pań, których ta choroba nie dotknęła.
      Badania dostarczyły przekonujących dowodów na istnienie wspólnych podstaw genetycznych dla endometriozy i innych rodzajów bólu pozornie z nią nie związanych, w tym z migrenami, bólem pleców i rozsianymi po różnych częściach ciała. Okazało się również, że istnieje różnica w podstawach genetycznych pomiędzy endometriozą dotykającą jajników a przypadkami, gdy choroba manifestuje się w inny sposób. Odkrycie może otworzyć drogę do zaprojektowania leków uwzględniających różne typy endometriozy oraz do zmian sposobu leczenia bólu w endometriozie.
      Endometrioza ma zgubny wpływ na jakość życia dotkniętych nią kobiet. Szacuje się, że cierpi na nią 5–10 procent (190 milionów) pań w wieku reprodukcyjnym. Choroba, w wyniku której komórki wyściółki macicy (endometrium), rozprzestrzeniają się poza macicę, powoduje ciągłe silne bóle, chroniczny stan zapalny, bezpłodność, chroniczne zmęczenie, depresję. Endometrium może pojawić się w wielu niespodziewanych miejscach – chociażby na jelitach, pęcherzu, nerkach – powodując niezwykle silne bóle i powoli uszkadzając zaatakowane organy. Sytuację kobiet pogarsza fakt, że endometrioza jest bardzo późno diagnozowana (średnio 8 lat od pojawienia się pierwszych objawów), a jedyną pewną metodą diagnozy jest przeprowadzenie zabiegu chirurgicznego. Obecnie nie istnieje żaden sposób leczenia endometriozy. Kobiety na nią cierpiące czekają wielokrotne zabiegi chirurgiczne oraz leczenie hormonalne z jego licznymi skutkami ubocznymi. Niewiele też wiadomo o przyczynach endometriozy. Istnieją jednak przesłanki wskazujące, że pewną rolę odgrywają tutaj czynniki genetyczne.
      Dlatego też międzynarodowy zespół naukowy postanowił przyjrzeć się tej kwestii. Uczeni zidentyfikowali w genomie 42 miejsca, w których mogą pojawiać się wersje genów zwiększające ryzyko wystąpienia endometriozy. Łącząc te warianty z profilami molekuł występujących w endometrium i we krwi, zidentyfikowali cały liczne geny, które mogą brać udział w rozwoju choroby. Dzięki tej wiedzy można będzie zacząć prace nad lekami dostosowanymi do podtypu choroby. Okazało się na przykład, że warianty niektórych genów są silniej powiązane z endometriozą jajników niż z jej rozprzestrzenianiem się w miednicy.
      Przede wszystkim zaś zauważyli, że wiele genów związanych z endometriozą ma też związek z odczuwaniem bólu. Okazało się, że istnieją podobieństwa genetyczne pomiędzy endometriozą a wieloma rodzajami chronicznego bólu. Być może uda się tę wiedzę wykorzystać do opracowania niehormonalnych leków zwalczających ból w endometriozie lub też przystosować obecnie istniejące metody leczenia bólu dla kobiet z endometriozą.
      Endometrioza jest obecnie uznawana za jeden z głównych problemów zdrowotnych negatywnie wpływających na życie kobiet. Dzięki wykorzystaniu genomów ponad 60 000 kobiet z endometriozą oraz bezprecedensowej współpracy 25 instytucji naukowych zdobyliśmy olbrzymią ilość informacji na temat genetycznych podstaw endometriozy. Pozwoli to na opracowanie nowych metod leczenia, z korzyścią dla milionów kobiet na całym świecie, mówi profesor Krina Zondervan z Endometriosis CaRe Centre na Uniwersytecie Oksfordzkim.
      Artykuł The genetic basis of endometriosis and comorbidity with other pain and inflammatory conditions został opublikowany w najnowszym numerze Nature Genetics.

      « powrót do artykułu
    • przez KopalniaWiedzy.pl
      Przed niemal 700 laty w Europie, Azji i Afryce krwawe żniwo zbierała Czarna Śmierć, największa epidemia w historii ludzkości. Międzynarodowy zespół naukowy z McMaster University, University of Chicago, Instytutu Pasteura i innych organizacji, przez siedem lat prowadził badania nad zidentyfikowaniem różnic genetycznych, które zdecydowały, kto umrze, a kto przeżyje epidemię. W trakcie badań okazało się, że w wyniku wywołanej przez epidemię presji selekcyjnej na nasz genom, ludzie stali się bardziej podatni na choroby autoimmunologiczne.
      Naukowcy skupili się na badaniu szczątków osób, które zmarły w Londynie przed, w trakcie i po epidemii. Badany okres obejmował 100 lat. Naukowcy pobrali próbki DNA z ponad 500 ciał, w tym z masowych pochówków ofiar zarazy z lat 1348–1349 z East Smithfield. Dodatkowo skorzystano też z DNA osób pochowanych w 5 różnych miejscach w Danii. Naukowcy poszukiwali genetycznych śladów adaptacji do obecności bakterii Yersinia pestis, odpowiedzialnej za epidemię dżumy.
      Udało się zidentyfikować cztery geny, które uległy zmian. Wszystkie są zaangażowane w produkcję białek broniących organizmu przed patogenami. Uczeni zauważyli że konkretny alel (wersja) genu, decydował o tym, czy dana osoba jest mniej czy bardziej podatna na zachorowanie i zgon.
      Okazało się, że osoby, z dwoma identycznymi kopiami genu ERAP2 znacznie częściej przeżywały pandemię, niż osoby, u których kopie tego genu były różne. Działo się tak, gdyż te „dobre” kopie umożliwiały znacznie bardziej efektywną neutralizację Y. pestis.
      Gdy mamy do czynienia z pandemią, która zabija 30–50 procent populacji, występuje silna presja selektywna. Wersje poszczególnych genów decydują o tym, kto przeżyje, a kto umrze. Ci, którzy mają odpowiednie wersje genów, przeżyją i przekażą swoje geny kolejnym pokoleniom, mówi główny współautor badań, genetyk ewolucyjny Hendrik Poinar z McMaster University.
      Europejczycy, żyjący w czasach Czarnej Śmierci, byli początkowo bardzo podatni na zachorowanie i zgon, ponieważ od dawna nie mieli do czynienia z dżumą. Z czasem, gdy w kolejnych wiekach pojawiały się kolejne fale epidemii, śmiertelność spadała. Naukowcy szacują, że osoby z „dobrym” alelem ERAP2 miały o 40–50 procent większe szanse na przeżycie. To, jak zauważa profesor Luis Barreiro z University of Chicago, jeden z najsilniejszych znalezionych u człowieka dowodów na przewagę uzyskaną w wyniku adaptacji. To pokazuje, że pojedynczy patogen może mieć silny wpływ na ewolucję układu odpornościowego, dodaje uczony.
      Z czasem nasz układ odpornościowy ewoluował w taki sposób, że to, co pozwalało uchronić ludzi przed średniowieczną zarazą, dzisiaj zwiększa naszą podatność na takie choroby autoimmunologiczne jak choroba Crohna czy reumatoidalne zapalenie stawów.
      Zrozumienie dynamiki procesów, które ukształtowały nasz układ odpornościowy, jest kluczem do zrozumienia, w jaki sposób pandemie z przeszłości, takie jak dżuma, przyczyniły się do naszej podatności na choroby w czasach współczesnych, mówi Javier Pizarro-Cerda z Yersinia Research Unit w Instytucie Pasteura.

      « powrót do artykułu
    • przez KopalniaWiedzy.pl
      Brakuje mu prestiżu konia, nie jest naszym najlepszym przyjacielem jak pies i nie stanowi podstawy pożywienia jak świnia czy krowa. Ale to on – osioł – pomagał ludziom zbudować najpotężniejsze imperia starożytności. Proces udomowienia tego niezwykłego zwierzęcia stanowił dotychczas dla nas zagadkę. Została ona właśnie rozwiązana przez międzynarodowy zespół naukowy, na którego czele stał Ludovic Orlando z Université Paul Sabatier w Tuluzie.
      Najstarsze znane nam ślady osła pochodzą sprzed około 7000 lat. Z czasu, gdy Sahara zmieniła się w znaną nam obecnie pustynię. Wiemy też, że około 4500 lat temu osły pojawiły się w Azji i Europie. Jednak nie była to podróż w jedną stronę. Później zwierzęta te były przywożone do Afryki, szczególnie do Afryki Zachodniej, w ramach handlu prowadzonego przez Rzymian w basenie Morza Śródziemnego.
      Orlando, który przez lata zajmował się badaniem procesu udomowienia konia, postanowił lepiej poznać historię osła. Wraz z naukowcami z niemal 40 laboratoriów zbadał genom 207 współcześnie żyjących osłów z całego świata oraz DNA pozyskane ze szkieletów 31 osłów żyjących w starożytności. Niektóre z tych zwierząt zmarły 4000 lat temu.
      Naukowcy przekonali się, że genom współcześnie żyjących osłów jest bardzo zróżnicowany, a do jego wzbogacenia przyczyniły się dzikie osły żyjące w różnych częściach świata. To z pewnością wpływ hodowania udomowionych osłów na wolności w niektórych częściach Afryki i Półwyspu Arabskiego, mówi Evelyn Todd, współpracownica Orlando. Badacze zauważyli też, że istniały znaczne różnice pomiędzy metodami udomowienia osła i konia. W przypadku osła chów wsobny nie odegrał, i nadal nie odgrywa, tak dużej roli jak w przypadku konia. To sugeruje, że w starożytności ludzie stosowali podobne strategie rozmnażania osłów, co obecnie.
      Aż 9 ze starożytnych oślich genomów pochodziło ze stanowiska archeologicznego na terenie Francji, gdzie znaleziono pozostałości po rzymskiej willi. Analiza genetyczna ujawniła, że pomiędzy III a V wiekiem naszej ery w dzisiejszej francuskiej miejscowości Boinville-en-Woëvre istniało centrum hodowli mułów. Wyhodowano tam wyjątkowo duże osły, o wysokości 155 cm, o 25 cm wyższe niż typowy osioł. Olbrzymy te krzyżowano z klaczami, uzyskując muły. Tamtejsze muły były cenione ze względu na swoją siłę oraz wytrzymałość i były chętnie używane przez armię oraz kupców.
      Wracając jednak do kwestii samego udomowienia osła, trzeba przypomnieć, że autorzy wcześniejszych badań – którzy przeanalizowali mniejszą próbkę DNA osłów – doszli do wniosku, że zwierzęta te udomowiono dwukrotnie, w Azji i Afryce. Teraz dołączyli do grupy Orlando i Todd, by ponownie przeanalizować swoje dane na znacznie większej próbce osłów.
      Naukowcy wykorzystali modele komputerowe, które badały zróżnicowanie genetyczne i geograficzne osłów, by odpowiedzieć na pytanie, w jaki sposób zwierzęta są ze sobą spokrewnione. Po przeprowadzenia analizy naukowcy doszli do wniosku, że osły zostały udomowione tylko raz. Doszło do tego przed 7000 laty, gdy mieszkańcy Kenii i Rogu Afryki zaczęli hodować dzikie osły.
      Przed 5000 laty proces udomowienia był już w pełni zaawansowany, a pierwsze osły sprzedawano na północ i zachód – do Egiptu i Sudanu. W ciągu 2500 od rozpoczęcia udomowienia osły rozprzestrzeniły się po Europie i Azji, gdzie powstały osobne populacje.

      « powrót do artykułu
  • Ostatnio przeglądający   0 użytkowników

    Brak zarejestrowanych użytkowników przeglądających tę stronę.

×
×
  • Dodaj nową pozycję...