Skocz do zawartości
Forum Kopalni Wiedzy
KopalniaWiedzy.pl

Test na nowotwór płuc

Rekomendowane odpowiedzi

Nowotwór płuc to największy zabójca wśród nowotworów. Jedną z głównych przyczyn tego stanu rzeczy jest fakt, że we wczesnych stadiach przebiega on niemal bezobjawowo, generalnie wykrywany jest więc późno.

Amerykańska firma Panacea Pharmaceuticals poinformowała właśnie, że znalazła sposób na wykrywanie tego typu nowotworu w bardzo wczesnych stadiach. Okazuje się, że w krwi 99% chorych występuje pewne białko, którego próżno szukać u zdrowych. Proteiny tej jest na tyle dużo, iż można ją wykrywać. Panacea Pharmaceuticals opracowało już odpowiednie testy i dały one bardzo obiecujące rezultaty.

David Carbone, dyrektor Centrum Badań nad Nowotworami Uniwersytetu Vanderbilta zauważa, iż rak płuc to jedyny nowotwór, dla którego nie istnieją dopuszczone na rynek testy.

Tymczasem wiadomo, że w przypadku palaczy i byłych palaczy ryzyko zachorowania jest od 10 do 50 razy większe, niż wśród osób zdrowych. Brak testu powoduje, iż w grupach ryzyka nie można wcześnie wykrywać choroby.

Stosuje się co prawda tomografię komputerową do badania pacjentów nie wykazujących żadnych objawów, ale w wielu przypadkach badanie daje nieprawdziwe pozytywne wyniki co oznacza, że zdrowe osoby poddawane są biopsji i innym ryzykownym procedurom. Z tego powodu, jak mówi Carbone, aż 20% osób, którym usunięto część płuca z powodu podejrzenia nowotworu, w rzeczywistości nie chorowało. To pokazuje, jak bardzo potrzebne są wiarygodne testy, które pozwolą zweryfikować wyniki innych badań.

Mark Semenuk, główny naukowiec Panacea Pharmaceuticals informuje, że we krwi chorych występuje proteina HAAH. Jest ona wykrywalna już na najwcześniejszym etapie rozwoju nowotworu, a można tego dokonać za pomocą obecnie stosowanych technik.

HAAH jako biomarkerem nowotworu jako pierwszy zainteresował się Jack Wands, dyrektor Live Research Center w Brown Medical School, który jest konsultantem w Panacea. Bada on tę proteinę od sześciu lat. HAAH jest produkowana przez zdrowe komórki ludzkiego ciała i nie trafia do krwi. Jednak komórki nowotworowe niosą HAAH na swojej powierzchni i uwalniają ją do krwi. Wands odkrył, że HAAH zwiększa mobilność komórek, pozwalając nowotworowi na rozprzestrzenianie się.

HAAH, jak stwierdził Wand, odgrywa podobną rolę w rozwoju raka mózgu, nerek, prostaty i przewodu pokarmowego. Naukowiec uważa, że osoby, w których krwi odkryte zostanie HAAH powinny być poddane dalszym badaniom na obecność nowotworu.

Panacea Pharmaceuticals pracuje też nad lekarstwem, które zwalcza HAAH. Już w tej chwili firma posiada licencję na przeciwciało, które powoduje, iż system odpornościowy zaczyna zwalczać komórki nowotworowe z HAAH.

Wstępne badania na myszach chorujących na nowotwory, podczas których wydzielana jest proteina, dały dobre wyniki. Obecnie trwają poszukiwania ochotników do testów klinicznych. Metoda opracowana przez Panacea wydaje się szczególnie obiecująca w przypadku tych nowotworów, których leczenie jest wyjątkowo trudne.

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach
Okazuje się, że w krwi 99% występuje pewne białko, którego próżno szukać u zdrowych.

Chyba u 99% chorych jak się domyślam :)

 

Wykrycie nowotwora to jedno, a leczenie to drugie. Wycinanie płatów chorych płuc zaliczam do tych archaicznych metod :P

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach
Wykrycie nowotwora to jedno, a leczenie to drugie.

Ale wczesne wykrycie przeważnie jest wstępem do skutecznej terapii, nie zapominaj o tym! Szczególnie w przypadku nowotworów "operacyjnych" jest to bardzo istotne, żeby wykryć zmianę przed pojawieniem się pierwszych przerzutów/naciekania.

 

Wycinanie płatów chorych płuc zaliczam do tych archaicznych metod :)

OGROMNY!!! błąd. Do przeżycia człowiekowi swobodnie wystarcza jedno płuco (a mówiąc precyzyjniej: do przeżycia przy ograniczonej aktywności fizycznej wystarcza nawet połowa jednego płuca), więc hipotetycznie wycięcie nawet całego płuca nie jest problemem. Resekcja płuca jest doskonałym pomysłem ze względu na to, że wycięcie tkanki chorobowo zmienionej wraz z tzw. marginesem daje niemal 100% pewności powodzenia terapii. W ostateczności dochodzi do tego adjuwantowa chemioterapia i leczenie jest zakończone niemal bez szkody dla pacjenta. Sam odpowiedz: po co płacić za bardzo drogie i obciążające terapie, gdy alternatywą jest wycięcie płuca, które i tak "jest nadmiarowe", tzn. można bez niego swobodnie przeżyć? I co jest większą inwazją na organizm: kilkumiesięczna farmako-, a czasem radioterapia, czy szybki zabieg chirugiczny? Resekcja narządu absolutnie NIE jest metodą archaiczną!!

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

Jest, bo właśnie medycyna nie jest na tyle rozwinięta, żeby stosować inne, lepsze metody i trzeba wykonywać tego rodzaju zabiegi. Chemioterapia i radioterapia to też archaiczne metody. Dziś wychodzi się z założenia że nowotworu trzeba się pozbyć, aby przeżyć. Zamiast tego wystarczy poznać i zrozumieć mechanizmy powstawania nowotworów, to w jaki sposób się rozwijają, a dzięki temu stworzyć leki, które zahamują czynniki wpływające na rozwój nowotworu. Mam tu na myśli przede wszystkim nowoczesne leki przeciwzapalne, które sprawią, że z nowotworem da się żyć i nie będzie się rozwijał, nie trzeba będzie więc uciekać się do takich metod jak radioterapia, chemioterapia czy wycinanie guza. Naukowcy mają jeszcze spore pole do popisu, będą pojawiały się coraz to nowsze metody leczenia raka i za jakiś czas o owych archaicznych metodach będziemy mogli zapomnieć, rak nikomu nie będzie już straszny, nikt nie będzie z jego powodu umierał.

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

niestety mikroos ale tu nie masz racji. poza tym naukowcy dają d*py ponieważ istnieje metoda wykrywania nowotworów za pomocą badania włosa a nawet linii papilarnych. analizując ich strukture oblicza sie prawdopodobieństwo wystapienia danej choroby (wykrywalnych jest już b. dużo choró:) a dopiero później używa sie konkretnej metody do wykrycia danego schorzenia ażeby potwierdzić. metoda daje super rezultaty: przykładowo już u siedmiolatka można stwierdzić iż w wieku ok. 40 lat zachoruje na nerki albo cośtam. metoda ta jest jednak nadal kosztowna i mało znana a szkoda. (to tak jak mało osób wie że na podstawie nagrania głosu można stwierdzic ile lat pali papierosy dana osoba)

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

Panowie, z całym szacunkiem, ustalmy jedno: od dwóch lat studiuję intensywnie kierunek bardzo, bardzo zbliżony do onkologii. Więc wybaczcie, ale troszkę się na ten temat znam :) I w przeciwieństwie do Was mam pojęcie o rzeczywistej praktyce klinicznej :P Zapewniam, że w przypadku nowotworów płuca wtedy, gdy tylko jest to możliwe, wykonuje się resekcję płuca i uważa ją za absolutnie skuteczną metodę, a do tego tanią, w związku z tym używaną na całym świecie.

 

Po pierwsze, odpowiedź do Sebaci: widzę, że gdzies przeczytałeś, gdzieś Ci dzwoni, a nie wiesz gdzie. Po pierwsze, leki przeciwnowotworowe nie są lekami przeciwzapalnymi, tylko tzw. inhibitorami kinaz - owszem, one dają pewną kontrolę nad guzem, ale mylisz się bardzo myśląc, że nowotwór to twór statyczny. Otóz on cały czas zmienia swoją strukturę, mutuje i dlatego w pewnym momencie może się stać niewrażliwy na działanie inhibitorów. Obecnie tylko jeden nowotwór (przewlekłą białaczkę szpikową) leczy się wyłącznie inhibitorami (w pozostałych jest to wyłącznie terapia wspomagająca), a i w tej sytuacji problem jest kolosalny, bo nie wie się, jak długo trzeba leczyć i kiedy można bezpiecznie przerwać terapię. Co gorsze, przerwanie terapii imanitibem choćby na dwa tygodnie powoduje, że jej wznowienie jest bez sensu, bo nowotwór nabywa oporność na leczenie. Nikt nie chciałby żyć na takiej bombie zegarowej. Po drugie, imatinib kosztuje około 7500 zł na miesiąc, czyli mniej więcej tyle, ile kosztuje cała operacja (czyli kompletny proces leczenia) - jeśli stać Cię na ciągnięcie takiej terapii przez lata, to śmiało. Bo ja Cię zapewniam, że żaden system opieki zdrowotnej na świecie nie zafunduje nikomu droższego leczenia, gdy można kogoś wyleczyć równie skutecznie niższym kosztem. Poza tym chyba raczysz zapominać, że każda terapia ma efekty uboczne i ciągnięcie jej przez lata jest - deikatnie mówiąc - uciążliwe dla pacjenta. Żeby nie być gołosłownym: http://www.chemocare.com/bio/tarceva.asp - masz tu wymienione efekty uboczne stosowanai inhibitora kinaz stosowanego w raku płuc. Jeśli myślisz, że to fajnie, gdy 30% leczonych ma tego typu objawy, to oczywiście masz do tego prawo. Tylko zapewniam, że w przypadku niedużego, zlokalizowanego nowotworu, chirurgia jest absolutnie wystarczająca i absolutnie nikt na świecie nie stosuje farmakoterapii tam, gdzie stosunkowo łatwo mozna kogoś wyleczyć jednym zabiegiem chirurgicznym. Widzę tu raczej wpływ nadmiaru Sci-Fi, niż realnej wiedzy klinicznej.

 

dirtymesucker: tu również popełniasz spory błąd. Ryzyko genetyczne absolutnie nie oznacza zachorowania. Tobie się wydaje, że jeśli ktoś ma predyspozycję, to na pewno zachoruje i jeszcze najchętniej byś chciał przewidzieć, w jakim dokładnie wieku. Tymczasem to wcale nie jest takie proste: owszem, można zrobić test i z dużym prawdopodobieństwem przewidzieć ryzyko choroby (wybitne osiągnięcia na tym polu ma np. zespól prof. Jana Lubińskiego ze Szczecina), lecz trzeba jeszcze znaleźć bardzo konkretny test na to, czy to ryzyko znalazło już potwierdzenie w rzeczywistości, czyli krótko mówiąc: czy nowotwór już powstał. Medycyna niestety nie jest tak prosta, jak chciałbyś to widzieć, tu nie ma sytuacji zerojedynkowych. Poza tym znów pokazuje się elementarna niewiedza: Ty chciałbyś sprawdzać na podstawie cebulki włosa, co dzieje się w płucu. A tymczasem każdy nowotwór zaczyna się od mutacji - czyli mutacja musi zajść w płucu, a więc komórki w płucu będą inne, niż w cebulce włosa!!! Z cebulki możesz odczytać jedynie pewne statystyczne dane na temat ryzyka, na temat intensywności naprawy DNA itp., ale nigdy nie przewidzisz na podstawie cebulki włosa, co rzeczywiście dzieje się w danym momencie płucu. Wniosek z tego jest taki, że możesz na podstawie testu genetycznego jedynie wyznaczyć pewne predyspozycje, ale nigdy nie wykryjesz choroby ani nie dasz komuś gwarancji, że zachoruje bądź nie.

Aha, i jeszcze na temat linii papilarnych: jeśli znajdziesz mi jakąkolwiek wiarygodną publikację na ten temat, to daj znać. Bo akurat tak się głupio składa, że nikt jeszcze nie zna dokładnego mechanizmu genetycznego powstawania linii papilarnych, więc raczej niemożliwe, żeby na podstawie linii papilarnych osiągać wiarygodne dane na temat przyszłych zachorowań.

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach
leki przeciwnowotworowe nie są lekami przeciwzapalnymi, tylko tzw. inhibitorami kinaz - owszem, one dają pewną kontrolę nad guzem, ale mylisz się bardzo myśląc, że nowotwór to twór statyczny. Otóz on cały czas zmienia swoją strukturę, mutuje i dlatego w pewnym momencie może się stać niewrażliwy na działanie inhibitorów.

Aj chrzanisz i chrzanisz :) Ja mówie o przyszłych lekach, dude, o których pewnie nie słyszałeś :P Powołuję się tu na najnowsze badania. Wiedz że nowotrór nie może się rozwijać bez pomocy układu immunologicznego, nad którym przejmuje kontrolę, by wykorzystać go dla własnych korzyści. Tłumisz zapalenie tlące się wokół komórek guza - nie dajesz mu szans na rozwój.

 

Ostatnio też słyszałem coś o lekach niszczących naczynia krwionośne doprowadzające tlen i składniki odżywcze do nowotworu (tylko to się tyczyło chyba tylko raka wątroby o ile się nie mylę). Też dobre :P

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

No to właśnie powiem, że Ty się strasznie mylisz, bo układ odpornościowy próbuje zlikwidować komórki nowotworu - czyli tłumiąc działanie układu odpornościowego tłumisz odpowiedź organizmu na nowotwór. Owszem, pewne leki przeciwzapalne próbowano stosować w testach in vitro, lecz in vivo poniosły sromotną klęskę, bo co najwyżej blokowały efekty uboczne istnienia nowotworu, ale absolutnie nie zabijały komórek :P

 

Natomiast co do immunoterapii nowotworów, czyli indukowania odpowiedzi immunologicznej na nowotwór (czyli "szczepionki przeciwnowotworowej", która indukuje! zapalenie i odpowiedź) odsyłam do prac prof. Andrzeja Mackiewicza :)

 

Natomiast leki niszczące naczynia to tzw. inhibitory angiogenezy, spośród których co najmniej kilka jest już zarejestrowanych do leczenia. Choć to fakt, badania ciągle trwają (stąd być może masz "najnowsze doniesienia"), bo ta właśnie grupa leków wydaje się być ekstremalnie obiecująca na przyszłość, razem z immunoterapią właśnie. I na całe szczęście pozwalają już teraz leczyć więcej nowotworów, na czele z rakiem jelita grubego (Avastin / bevacizumab), choć tak jak mówię, testy w leczeiu przeróżnych nowotworów trwają. Pozdrawiam.

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

no tak mikroos o tym samym mówimy co potwierdzi mój post w "geny konspirują (...)". niemniej

jednak ty nie mówisz o tym co potrafi nauka tylko na jakie leczenie kogo stać. z jednym płucem można zyć, tak samo jak z jednym okiem czy jedną ręką ale to nie znaczy że wole mieć jeden organ mniej . . .

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

Widać, że nigdy nie byłeś na oddziale onkologii. Zapewniam, że to abrdzo ciekawe doświadczenie, które zostaje na całe życie w głowie. I jednocześnie zapewniam, że zdecydowanie każdy rozsądny człowiek wolałby żyć bez jednego organu, niż łykając leki przeciwnowotworowe. Naprawdę radzę zejść na ziemię i oderwać się wreszcie od Sci-Fi. Bo to, o czym Ty mówisz, to jest właśnie Sci-Fi, tego typu terapie nie są i nie będą tak tanie, jak Ty sobie o tym raczysz marzyć.

 

I jeszcze jedno: w przypadku mało zaawansowanego nowotworu zabieg chirurgiczny jest zwyczajnie skutczniejszy od jakiejkolwiek farmakoterapii. Mam wrażenie, że zachowujesz się jak dziecko (choć broń Boże nie uważam Ciebie za człowieka dziecinnego), któremu dawno zabawkową łopatkę: musisz się nią pobawić, nieważne, że koparka zrobiłaby to samo i szybciej, i skuteczniej - ale przecież łopatka jest taka urocza i fajna i kolorowa, nie?

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach
No to właśnie powiem, że Ty się strasznie mylisz, bo układ odpornościowy próbuje zlikwidować komórki nowotworu - czyli tłumiąc działanie układu odpornościowego tłumisz odpowiedź organizmu na nowotwór. Owszem, pewne leki przeciwzapalne próbowano stosować w testach in vitro, lecz in vivo poniosły sromotną klęskę, bo co najwyżej blokowały efekty uboczne istnienia nowotworu, ale absolutnie nie zabijały komórek

Układ odpornościowy co prawda próbuje likwidować komórki nowotworowe, ale czasem mu to nie wychodzi - i nowotwór się rozwija. Nowotrów ma zdolność oszukiwania i przechwytywania komórek układu odpornościowego, m. in. makrofagów, które działają na korzyść nowotworu, umożliwiając mu warunki do dalszego rozwoju. Nowe leki mogłyby wygaszać zapalenie. Nowotwór istniałby dalej (jego komórki nie byłyby zabijane w tego typu terapii), ale nierozwijałby się.

 

Co do wcześniejszego wykrywania choroby: wiadomo że rak powstaje na skutek mutacji kodu genetycznego, prawda? I teraz jest kilka opcji: mutacja pod wpływem działania środków chemicznych, promieniowania, predyspozycje genetyczne. Co do tych dwóch pierwszych, to oczywiste jest że nigdy nie da się przewidzieć z większym wyprzedzeniem, kiedy choroba nastąpi. A predyspozycje genetyczne - jak można przewidzieć kiedy nastąpi mutacja?

 

A wy to jak zwykle się kłócicie :)

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

Wręcz przeciwnie - dumaniem niezgodnym z rzeczywistością jest wiara, że na wszystko znadjzie się pigułka i w to, że jeszcze ileś tam lat i chirurgia będzie przeżytkiem.

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

Naprawdę radzę zejść na ziemię i oderwać się wreszcie od Sci-Fi

 

to właśnie więcej takich jak ty i mamy człowieka biegającego z dzidą. a poza tym zaprzeczasz sam sobie: najpierw mówisz że piszę sci-fiction a potem mówisz że latam z prymitywną łopatką.

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

Układ odpornościowy co prawda próbuje likwidować komórki nowotworowe, ale czasem mu to nie wychodzi - i nowotwór się rozwija. Nowotrów ma zdolność oszukiwania i przechwytywania komórek układu odpornościowego, m. in. makrofagów, które działają na korzyść nowotworu, umożliwiając mu warunki do dalszego rozwoju. Nowe leki mogłyby wygaszać zapalenie. Nowotwór istniałby dalej (jego komórki nie byłyby zabijane w tego typu terapii), ale nierozwijałby się.

Ale tak jak Tobie pisałem wcześniej: to wszystko jest prawdą in vitro. In vivo tak wesoło nie jest.

 

Co do wcześniejszego wykrywania choroby: wiadomo że rak powstaje na skutek mutacji kodu genetycznego, prawda? I teraz jest kilka opcji: mutacja pod wpływem działania środków chemicznych, promieniowania, predyspozycje genetyczne. Co do tych dwóch pierwszych, to oczywiste jest że nigdy nie da się przewidzieć z większym wyprzedzeniem, kiedy choroba nastąpi. A predyspozycje genetyczne - jak można przewidzieć kiedy nastąpi mutacja?

Ehhh, pierwszy i podstawowy błąd laika (z całym szacunkiem): nie rozróżniasz informacji genetycznej i kodu genetycznego. Kod genetyczny to sposób zapisu informacji w postaci sekwencji, jest uniwersalny dla całego świata ożywionego (z bardzo nielicznymi wyjątkami) i jest taki sam w nowotworze, jak w zdrowej tkance. Kod genetyczny to coś takiego, jak system plików na dysku: informuje, jak odczytywać dane, ale sam w sobie nie jest ich nośnikiem.

 

Ale wracając do meritum: musimy odróżnić jeszcze dwie rzeczy, czyli uszkodzenie DNA i mutację. Jeśli nastąpi uszkodzenie (czyli np. zmiana sekwencji DNA, pęknięcie nici itp.), to aktywują się mechanizmy naprawy DNA i istnieje bardzo wysokie prawdopodobieństwo, że uda się przywrócić prawidłową strukturę DNA. Jest co najmniej kika mechanizmów naprawczych, więc szansa utrwalenai się uszkodzenia jest bardzo niska. Jeśli zaś uszodzenie nie zostanie naprawione i zostanie utrwalone (a potem może zostać "odziedziczone" przez kom. potomne), to mamy mutację. I teraz odpowiedź bezpośrednio na Twoje pytanie: test genetyczny w takim wypadku pozwala określić, na ile wydajne są mechanizmy naprawy DNA. Są liczne geny (CHEK2, BRCA1, BRCA2, NOD2, MSH6, MSH2, MLH1 etc., etc., etc.), które kodują właśnie białka odpowiedzialne za naprawę - jeśli są wadliwe, to istnieje dużo większe ryzyko, że uszkodzenie DNA zostanie utrwalone jako mutacja. A kumulacja nienaprawionych uszkodzeń, czyli mutacji, może spowodować nowotwór. Czyli rzecywiście nie możesz przewidzieć, kiedy nastąpi uszkodzenie, ale możesz z pewnym przybliżeniem przewidzieć, jak wiele uszkodzeń zostanie nienaprawionych.

 

A wy to jak zwykle się kłócicie :P

Zdecydowanie staram się, żeby to byla dyskusja, a nie kłótnia :)

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

Naprawdę radzę zejść na ziemię i oderwać się wreszcie od Sci-Fi

to właśnie więcej takich jak ty i mamy człowieka biegającego z dzidą. a poza tym zaprzeczasz sam sobie: najpierw mówisz że piszę sci-fiction a potem mówisz że latam z prymitywną łopatką.

Jeszcze więcej takich jak Ty i wejdziemy w erę efektownych, ale nieefektywnych terapii. Zrozum, medycyna to nie gadżety, tylko działanie: skuteczne, "cost-effective" (nie ma w Polsce tłumaczenia tego słowa, więc używam oryginału) i bezpieczne. Niestety farmakoterapie są w przypadku wczesnych nowotworów droższe, znacznie mniej skuteczne i średnio bezpieczne - czyli oferują znacznie niższy stosunek efektów do kosztów i nakładów. A do tego dają efekty uboczne znacznie bardziej intensywne i długotwałe, niż w przypadku chirurgii.

 

Skoro już mamy rozwijać leki, to znacznie lepiej jest rozwijać je tam, gdzie nie ma innych alternatyw. Tam, gdzie chirurgia daje sobie w 100% radę, dajmy sobie póki co spokój i zajmijmy się tym, z czym póki co kompletnie nie dajemy sobie rady. Nie ma ciągle wystarczająco skutecznego leku np. na raka nerki, a Ty upierasz się, żeby udoskonalać chirurgię w przypadku zlokalizowanych zmian w płucu, na które istnieje rewelacyjnie skuteczna metoda.

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

poza tym zaprzeczasz sam sobie: najpierw mówisz że piszę sci-fiction a potem mówisz że latam z prymitywną łopatką.

Nie, nie zaprzeczam sobie, gdybyś wykazał odrobinę dobrej woli zrozumiałbyś, co mam do napisania.

 

Chodzi mi o to, że łopatka to taki gadżet: jest średnio skuteczna, są znacznie lepsze metody, ale łopatka jest nowa i kolorowa, więc koniecznie trzeba ją wykorzystać. Tylko zasadnicze pytanie brzmi: PO CO? Masz rewelacyjnie skuteczną "koparkę", czyli skalpel, który może jest mniej efektowny, ale za to fantastycznie spełnia swoje zadanie. a Ty upierasz się przy tabletkach, które są znacznie mniej skuteczne i efektywne, ale za to są nowe, kolorowe, dobrze zareklamowane i pogrążasz się w takim gadżeciarskim Sci-Fi, zamiast po prostu "działać" i "leczyć".

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

Nie ma ciągle wystarczająco skutecznego leku np. na raka nerki, a Ty upierasz się, żeby udoskonalać chirurgię

 

a Ty upierasz się przy tabletkach, które są znacznie mniej skuteczne i efektywne

 

to wkońcu przy czym sie upieram bo nie rozumiem o co ci chodzi. zmieniasz wątek tematu na to jakie metody są bardziej skuteczne co wogóle nie ma nic do rzeczy. a to czy ktos chce sie leczyć efekciarsko czy nieefekciarsko (mieć płuco - nie mieć płuca) zostaw każdemu z osobna i nie gadaj juz o cenach bo ja mówie o mozliwościach nauki a nie praktyce. poza tym uświadom sobie, że  pewne rzeczy, które mogą sie wydawac nieosiągalne dzisiaj, jutro są chlebem powszednim

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

Ok, tylko też nie wszystkie mutacje są szkodliwe - kod genetyczny jest niejednoznaczny, bo za jeden aminokwas może odpowiadać kilka kodonów.

 

Co do leków przeciwzapalnych, to wiem że rokują one spore nadzieje. Może obecne nie działają zadowalająco, dlatego trzeba czekać na nową, wyspecjalizowaną generację leków ;D

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

Ok, tylko też nie wszystkie mutacje są szkodliwe - kod genetyczny jest niejednoznaczny, bo za jeden aminokwas może odpowiadać kilka kodonów.

No jasne - ale wzrost ilości mutacji przy stałym ryzyku, że dana mutacja jest szkodliwa, i tak zwiększa ryzyko mutacji zmieniającej przyszłą sekwencję aminokwasową, prawda? :) Poza tym policz sobie z rachunku prawdopodobieństwa (choćby w przybliżeniu), jak niska jest szansa, że spośród wszystkich możliwych zmian określona będzie właśnie nieszkodliwa - niestety zdecydowana większość z mutacji ma wpływ na sekwencję aminokwasów w białku.

 

Co do leków przeciwzapalnych, to wiem że rokują one spore nadzieje. Może obecne nie działają zadowalająco, dlatego trzeba czekać na nową, wyspecjalizowaną generację leków ;D

Jasne, ja nie mówię, że te badania są bez sensu i nie wiadomo co jeszcze. Tyle tylko, że twierdzenie już teraz, że są skuteczne, to lekkie nadużycie. Równie dobrze można by stwierdzić, że "co prawda aspiryna nie leczy AIDS, ale kto wie - jak się udoskonali terapię..." :P Chyba rozumiesz, co mam na myśli :P Po prostu chyba troszkę za wcześnie na takie spekulacje, na pewno środki przeciwzapalne na chwilę obecną są mniej zachęcające niż immunoterapia.

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

zmieniasz wątek tematu na to jakie metody są bardziej skuteczne co wogóle nie ma nic do rzeczy. a to czy ktos chce sie leczyć efekciarsko czy nieefekciarsko (mieć płuco - nie mieć płuca) zostaw każdemu z osobna i nie gadaj juz o cenach bo ja mówie o mozliwościach nauki a nie praktyce. poza tym uświadom sobie, że  pewne rzeczy, które mogą sie wydawac nieosiągalne dzisiaj, jutro są chlebem powszednim

 

Ależ wręcz przeciwnie, to jest bardzo istotne. Starasz się (i upierasz się przy tym, żeby) szukać skomplikowanych alternatyw dla prostych i bardzo skutecznych metod. A "szczęście polega na tym, żeby z rzeczy prostych nie tworzyć umysłowych labiryntów", czy jakoś tak to było w piosence :) Jak już chcesz uratować świat, to naprawdę są pilniejsze rzeczy niż zastępowanie chirurgii, która doskonale daje sobie radę. Problem jest w tym, że po operacji budzisz się i po paru dniach jesteś w stanie iść do domu, a braku płuca nawet nie odczujesz (utrata nawet całego płuca w ogóle nie ogranicza sprawności człowieka). Natomiast przy lekach zawsze masz efekty uboczne (nie ma ani jednego leku, który nie daje efektów ubocznych) tak długotrwałe, jak sama terapia, albo i dłuższe. Tylko do Ciebie to chyba nie dociera, a dumanie o tym, że kiedyś będą takie leki, po których nie będzie efektów ubocznych, możesz włożyć między bajki na tak długo, aż odkryje się chociaż jeden taki lek. Póki co bajdurzysz o niczym, na dodatek nie mając ku temu przesłanek. Wizjonerstwo jest fajne, ale wtedy, gdy ma się kompetencje, by mieć wizję i konkretne pomysły, jak to zrobić. a Ty rzucasz ciągle puste hasła, w ogóle nie opierając ich na faktach.

 

Jeśli chodzi o możliwości nauki, to jakoś ciągle ich nie widzę na takim poziomie, na jakim Ty byś chciał. Jest parę leków, ale żaden z nich póki co nie jest bardziej skuteczny od prostej operacji. Poza tym mówiąc o medycynie MUSISZ mówić o praktyce, bo medycyna to działąnie przy pacjencie, a nie w laboratorium!!!  Powtarzam apel: zejdź na ziemię i jako hipotetyczny badacz zajmij się tym, co jest prawdziwym wyzwaniem, a nie udziwnianiem rzeczy prostych, bo na takie rzeczy nawet grantu nie dostaniesz. To nie fizyka teoretyczna;, to bardzo konkretni pacjenci, którym trzeba pomagać. Na dodatek jeśli sądzisz, że nie jest istotne pytanie, "co jest bardziej skuteczne", to idź i powiedz to pacjentom albo daj im aspirynę zamiast chemioterapii. Albo łyknij sobie szklankę wody w celu wyleczenia bólu zęba - wtedy może dotrze do CIebie, że skuteczność jest bardzo istotna. Nie rozumiem, jak można nie pojąć tak oczywistej rzeczy. Na dobrą sprawę ciągle dumasz o niczym zamiast pomyśleć o tym, że te efekciarskie terapie mają przynieść pomoc człowiekowi, ułatwić mu przeżycie i poprawić jakość życia - takim ludziom gadanie, że za 20 lat lepsza terapia będzie chlebem powszednim humoru nie poprawi >:P

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

widzisz dalej wmawiasz mi że ja przy czymś sie upieram a to ty zacząłeś wogóle przeciwstawiać chirurgie z lekami. kompletnie cie nie czaje. nie będe sie powtarzał ale skoro juz chcesz gadać o tych "drogich, nowoczesnych" lekach to wytłumacz mi dlaczego są one takie drogie. ty masz typowe myślenie lekarza. "wynajdźmy lek ale zanim damy go ludziom zaróbmy przy tym miliony. poza tym musimy przecież zarabiać też na zwykłych operacjach". bardzo mnie takie cos denerwuje. przykład farmakologiczny: produkcja 1 tabletki ecstasy kosztuje w polsce 3 grosze, cena rynkowa -do kilkunastu złotych za sztuke. wniosek: ceny są skutkiem produkcyjnego widzimisię. ale ty tego nie pojmujesz i wg ciebie to chyba  wogóle nie powinno sie szukać nowych metod leczniczych. nie rozumiem takiej postawy.

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

Tytułem wstępu: wygadujesz kompletne głupoty, ale z racji Twojej nieznajomości tematu nie mam Ci tego za złe.

 

Dlaczego leki tyle kosztują? Owszem, jest w tym ogromny i podły biznes - ale właśnie ten fakt jest jednym z powodów, dla których osobiście preferuję chirurgię tam, gdzie można ją zastosować bez szkody dla pacjenta. Ot, po prostu można nieco utrzeć nos tej nienasyconej hydrze. Ale wracając do meritum: po pierwsze, przykład ecstasy jest zwyczajnie idiotyczny, a dokładniej: porównywanie go z lekami. W przypadku narkotyków nie ma żadnych norm produkcji: ani badania czystości, ani reżimu mikrobiologicznego, ani optymalizacji dystrybucji leku w organizmie itp. Po drugie, koszty legalizacji leku (czyli od momentu odkrycia substancji poprzez testy in vitro, in vivo na myszach, a potem in vivo na ludziach) to około 10 lat pracy i pół miliarda (500 milionów) dolarów. Nic dziwnego, że przy takich nakładach lek musi kosztować nawet, jeśli później produkcja pojedynczej dawki leku nie jest aż tak droga. Owszem, tak jak mówię jest w tym ogromny i strasznie śmierdzący biznes, ale porównywanie tutaj nowoczesnych leków produkowanych w hiperkontrolowanych warunkach z ecstasy to zwykła pomyłka. Poza tym pamiętaj, że leki takie jak np. przeciwciała monoklonalne (coraz częściej stosowane w praktyce klinicznej) kosztują w produkcji masowej około 1000 USD za gram (mam na myśli rzeczywisty koszt produkcji, a nie cenę produktu!), czyli też nie tak znowu mało. Do tego dolicz sobie koszty, które trzeba było ponieść żeby odkryć ten lek, zakupić linie produkcyjne, załatwić procedury patentowe - i w efekcie masz nienajgorszą sumkę.

 

A insynuacje, że bronię biznesu farmaceutycznego schowaj sobie głęboko do kieszeni, bo nigdy niczego takiego nie napisałem, nie pomyślałem i nigdy tak nie uważałem - zwyczajnie mnie obrażasz pomawiając mnie o coś takiego. Poza tym nie rozumiem, skąd w ogóle masz ten pomysł: przecież ja od samego początku piszę o tym, żeby nie faszerować ludzi niepotrzebnie lekami, gdy można tego uniknąć, a Ty mi nagle wyskakujesz z zarzutem, że staram się ludziom wciskać drogie leki. Zastanów się, o czym Ty w ogóle piszesz!

 

Z kolei przeciwstawianie chirurgii i farmakoterapii jest w tym wypadku bardzo sensowne, bo póki co to Ty cały czas coś piszesz o cudownych tabletkach, które mają pomagać. Ja z kolei cały czas konsekwentnie piszę o tym, że obecnie resekcja fragmentu płuca jest obowiązującym i bardzo skutecznym standardem i że nie ma potrzeby udziwniać tego schematu leczenia. Bo po co obciążać pacjenta lekami, gdy operacja jest znacznie prostsza i efektywniejsza od najlepszych stosowanych obecnie leków?

 

Jeśli natomiast mówimy o poszukiwaniu nowych metod: jasne, że trzeba ich szukać. Tyle tylko, że potrafię Ci od ręki wymienić kilkadziesiąt chorób, na które medycyna jest kompletnie bezradna lub co najmniej powinna poczynić duży postęp i to jak najszybciej. I zapewniam Cię, że zlokalizowany (czytaj: niedający przerzutów i dający się wyciąć) nowotwór płuc absolutnie do nich nie należy. Znacznie istotniejsze jest to, żeby zająć się tymi chorobami, na które obecnie nie ma rozwiązań, a potem - w drugiej kolejności - można się zajmować udoskonalaniem tego, co już jest dobre. Szkoda pieniędzy, szkoda głów naukowców, szkoda wysiłków i szkoda potencjału na badania nad stosunkowo prostymi do wyleczenia chorobami, gdy medycyna ciągle rozkłada ręce nad AIDS, stwardnieniem rozsianym, chorobą Huntingtona itd. itd. itd. Jak zajmiemy się tym, to na stosunkowo proste przypadki raków też pewnie przyjdzie czas. Ale jeszcze nie teraz.

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

sorry ale temat wogóle nie dotyczył leczenia tylko wykrywania chorób. zarzuciłeś dziwnym torem myślowym i oto mamy konwersacje. ja podtrzymuje moje pierwsze posty. co do extazy to znów mnie nie zrozumiałeś bo po to podałem taki przykład żeby podkreślić ceny leków na najgroźniejsze choroby których jeszcze nie opanowano (co powoli ale następuje i nie zaprzeczysz temu) lekarze wogóle nie znaja mechanizmu "bólu" a ty mi mówisz że mamy sie zamknać w starym domu i czekać aż sie zawali. ja nie próbuje dowieść że trzeba sie zająć nowymi lekami bo stare metody są nieskuteczne, tylko dlatego że na zbyt mało chorób są takie odpowiednie metody a chirurgia nie zawsze jest wskazana.tyle z mojej strony.pozdrawiam. może mnie kawałeczek zrozumiałes.

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

Faktycznie. Na temat wykrywania chorób rzuciłeś puste hasło o badaniu linii papilarnych i cebulek włosa, którego do tej pory nie sprostowałeś na tyle jasno, żeby zdanie to było prawdziwe, bo podobnie jak w temacie o "konspirujących genach" założyłeś chyba, że materiał genetyczny człowieka jest stały, a organizm człowieka zawsze przewidywalny. Natomiast wątek o leczeniu podjął Sebaci swoim zdaniem o "archaicznym wycinaniu płatów płuc" i moim zdaniem dyskusja na tym zyskała, więc odpowiadałem dalej na tamte posty. Skoro się przyłączyłeś do tej dyskusji, to nie miej mi teraz za złe, że wspólnie ją ciągnęliśmy i to w momencie, gdy zaczynasz tracić argumenty dla obrony swoich supertabletek.

 

Natomiast porównania extasy do leków ciągle nie rozumiem i chyba nawet nie będę więcej próbował. Mogłeś użyć znacznie lepszego przykładu...

 

Zresztą, mniejsza o to. pzdr.

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

Albo nie, jeszcze coś, ale do Sebaci :)

 

Zaciekawiony Twoim postem postanowiłem pogrzebać nieco na temat tych leków przeciwzapalnych. Okazuje się, że obaj mieliśmy po trochę racji. Otóż rzeczywiście jest lek przeciwzapalny (kolchicyna), który powstrzymuje rozwój nowotworu - tyle tylko, że chodzi o kompletnie inny mechanizm. Otóż nowotwór jako taki rzeczywiście jest powstrzymywany, ale tak naprawdę to nie "przeciwzapalność" kolchicyny jest tutaj istotna, tylko fakt, że blokuje ona bardzo skutecznie podziały komórek na drodze zupełnie niezależnej od tej, która wywołuje zniesienie stanu zapalnego. Czyli rzeczywiście lek przeciwzapalny powstrzymuje rozwój nowotworu, ale nie dzięki powstrzymaniu zapalenia, a dzięki bezpośredniemu blokowaniu podziałów komórkowych (dokładnie mówiąc: dzięki blokowaniu polimeryzacji tubuliny, która tworzy struktury niezbędne dla zajścia podziału). Tylko tak na marginesie warto dodać, że ze względu na wysoką toksyczność kolchicyna jest bardzo rzadko stosowana jako lek przeciwzapalny, przeważnie szuka się innych środków. No, ale fajnie, że wspomniałeś, zawsze jest to jakaś dodatkowa wiedza :]

 

I jeszcze jeden artykuł: http://www.bio.com/newsfeatures/newsfeatures_research.jhtml?cid=4800021 - z niego z kolei wynika, że stan zapalny rzeczywiście może przyspieszyć rozwój nowotworu, ale znowu: raczej to nie nowotwór indukuje stan zapalny, tylko raczej wykorzystuje zapalenie, które już powstało. Podejrzewam, że wiąże się to z intensywnym przepływem krwi, który może zwiększać ukrwienie guza oraz ułatwiać przerzutowanie, ale to tylko moja hipoteza. Jest też wspomniane o NF-kappa-B, tylko że opisanie go w artykule jako białka prozapalnego to baaaardzo duże uproszczenie, ledwie wymienienie jednej z bardzo wielu funkcji. Przede wszystkim NF-?B silnie zwiększa ekspresję wielu genów sprzyjających rozwojowi nowotworu. Ale przyznaję, miałeś rzeczywiście sporo racji! Swoją drogą, rewelacyjny temat na projekt badawczy :P

 

pozdrawiam

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się

  • Podobna zawartość

    • przez KopalniaWiedzy.pl
      Odpowiednio dobrane aminokwasy mogą zwiększyć skuteczność radioterapii niedrobnokomórkowego raka płuc, czytamy na łamach Molecules. Autorkami badań są uczone z Narodowego Centrum Badań Jądrowych, Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego oraz firmy Pro-Environment Polska. Pracowały one nad zwiększeniem skuteczności terapii borowo-neutronowej (BNCT).
      Terapia ta używana jest w leczeniu nowotworów szczególnie wrażliwych narządów, na przykład mózgu, i wykorzystuje cząsteczki zawierające bor do niszczenia komórek nowotworowych. Związki boru mają skłonność do gromadzenia się w komórkach nowotworowych. Gdy izotop boru-10 zostanie wystawiony na działanie neutronów o odpowiednich energiach, najpierw je pochłania, a następnie dochodzi do rozszczepienia jądra izotopu, czemu towarzyszy emisja promieniowania alfa. To promieniowanie krótkozasięgowe, które uszkadza DNA komórki, powodując jej śmierć. BNTC znajduje się nadal w fazie badań klinicznych, ale już wykazały one, że ta metoda leczenia będzie przydatna m.in. w walce z nowotworami skóry, tarczycy czy mózgu.
      Polskie uczone chciały zwiększyć skuteczność tej obiecującej metody leczenia. Chciały sprawdzić, czy wcześniejsze podanie odpowiednich aminokwasów może zwiększyć wchłanianie aminokwasowego związku boru przez komórki nowotworowe, nie zmieniając ich przyswajalności przez komórki zdrowe. Im bowiem więcej boru wchłoną komórki chore, tym większe promieniowanie alfa w komórkach nowotworowych w stosunku do komórek zdrowych, a zatem tym bezpieczniejsza terapia BNCT.
      W badaniu in vitro wykorzystaliśmy dwa rodzaje komórek: ludzkie komórki niedrobnokomórkowego raka płuc, A549, oraz prawidłowe fibroblasty płuc pochodzące od chomika chińskiego, V79–4. Komórki najpierw były narażane na L-fenyloalaninę lub L-tyrozynę. Po godzinie były eksponowane na 4-borono-L-fenyloalaninę (BPA), która jest związkiem zawierającym bor stosowanym w badaniach klinicznych nad BNCT. Badanie zawartości boru w komórkach poddanych działaniu aminokwasów i w komórkach referencyjnych przeprowadziłyśmy metodą analityczną wykorzystującą spektrometrię mas sprzężoną z plazmą wzbudzaną indukcyjnie, mówi główna autorka artykułu, doktorantka Emilia Balcer. Nasze wyniki są sygnałem, że istnieje wpływ L-aminokwasów na pobieranie BPA w komórkach zarówno nowotworowych, jak i prawidłowych. Opracowana przez nas metoda analityczna może pomóc w lepszym zrozumieniu mechanizmów działania związków boru oraz w stworzeniu bardziej skutecznych strategii terapeutycznych, jednak konieczne są dalsze badania w celu potwierdzenia tych wyników i bardziej szczegółowej charakteryzacji działających tu mechanizmów, dodaje uczona.

      « powrót do artykułu
    • przez KopalniaWiedzy.pl
      Wypróbowaliśmy prosty pomysł: co by było, gdybyśmy wzięli komórki nowotworowe i zmienili je w zabójców nowotworów oraz szczepionki przeciwnowotworowe, mówi Khalid Shah z Brigham and Women's Hospital i Uniwersytetu Harvarda. Za pomocą inżynierii genetycznej zmieniamy komórki nowotworowe w lek, który zabija guzy nowotworowe oraz stymuluje układ odpornościowy, by zarówno niszczył guzy pierwotne, jak i zapobiegał nowotworom, dodaje uczony. Prowadzony przez niego zespół przetestował swoją szczepionkę przeciwnowotworową na mysimi modelu glejaka wielopostaciowego.
      Prace nad szczepionkami przeciwnowotworowymi trwają w wielu laboratoriach na świecie.Jednak Shah i koledzy podeszli do problemu w nowatorski sposób. Zamiast wykorzystywać dezaktywowane komórki, przeprowadzili zmiany genetyczne w żywych komórkach, które charakteryzują się tym, że pokonują one w mózgu duże odległości, by powrócić do guza, z którego pochodzą. Dlatego też Shah wykorzystali technikę CRISPR-Cas9 i zmienili te komórki tak, by uwalniały środek zabijający komórki nowotworowe. Ponadto zmodyfikowane komórki prezentują na swojej powierzchni czynniki, dzięki którym układ odpornościowy uczy się je rozpoznawać, dzięki czemu na długi czas jest gotowy do wyszukiwania i zabijania komórek nowotworowych.
      Komórki takie zostały przetestowane na różnych liniach komórkowych pobranych od ludzi, w tym na komórkach szpiku, wątroby i grasicy. Naukowcy wbudowali też w zmodyfikowane komórki specjalny bezpiecznik, który w razie potrzeby może zostać aktywowany, zabijając komórkę.
      Przed badaczami jeszcze długa droga zanim powstanie szczepionka, którą można będzie przetestować na ludziach. Już teraz zapewniają jednak, że ich metodę badawczą można zastosować również do innych nowotworów, nie tylko do glejaka wielopostaciowego.
      Ze szczegółami badań można zapoznać się na łamach Science Translational Medicine.

      « powrót do artykułu
    • przez KopalniaWiedzy.pl
      W kręgu triasowego płaza Metoposaurus krasiejowensis, którego szczątki znaleziono w Krasiejowie koło Opola, odkryto ślady nowotworu. Międzynarodowy zespół naukowy prowadzony przez doktora Dawida Surmika z Uniwersytetu Śląskiego zbadał kręg znajdujący się w zbiorach Instytutu Paleobiologii PAN. Naukowcy zidentyfikowali narośl obrastającą znaczną część kręgu i postanowili przyjrzeć się jej bliżej.
      Wykorzystali w tym celu promieniowanie rentgenowskie, które ujawniło, że narośl występuje nie tylko na zewnątrz, ale wnika w głąb kości. Stało się jasne, że to nowotwór złośliwy. Przygotowali się odpowiedni preparat, który mogli zbadać pod mikroskopem. Szczególną uwagę zwrócili na kontakt pomiędzy częścią zdrową, a zmienioną chorobowo. Okazało się, że żyjący 210 milionów lat temu zwierzę cierpiało na kostniakomięsaka. To jeden z najstarszych zidentyfikowanych przykładów raka, a jednocześnie najlepiej udokumentowany nowotwór u prehistorycznego zwierzęcia.
      Badany okaz jest bardzo interesujący, gdyż mamy tutaj udokumentowany przypadek zaawansowanego nowotworu kości u wymarłej grupy zwierząt, spokrewnionej z czworonogami, o których sądzi się, że są odporne na nowotwory. To przypadek dobrze udokumentowanego kostniakomięsaka – rzadkiego nowotworu kości – i jego występowania w późnym triasie, czytamy w artykule opublikowanym na łamach BMC Ecology and Evolution.
      Co więcej, autorzy badań podkreślają, że ich wyniki wspierają organicystyczny pogląd na powstawanie nowotworów (TOFT – Tissue Organization Field Theory). To hipoteza mówiąca, że przyczyną powstawania nowotworów nie są – w uproszczeniu – mutacje genetyczne w pojedynczej komórce, a zaburzenia architektury tkanek, co w konsekwencji prowadzi do zaburzeń komunikacji międzykomórkowej i międzytkankowej. Takie zaburzenia w komunikacji dotyczące np. polaryzacji błony komórkowej i w konsekwencji zaburzeń w transporcie jonów, ma prowadzić m.in. do rozwoju nowotworów.
      Z tego też powodu Surmik i jego zespół uważają, że paleontolodzy powinni zwracać szczególną uwagę na wszelkie nieprawidłowości w kościach skamieniałych zwierząt kopalnych, które mogą wskazywać na rozwój nowotworów. Kości takie powinny następnie stanowić przedmiot badań onkologii porównawczej.

      « powrót do artykułu
    • przez KopalniaWiedzy.pl
      Guzy nowotworowe zawierają wiele różnych gatunków grzybów, donoszą naukowcy z izraelskiego Instytutu Naukowego Weizmanna oraz Uniwersytetu Kalifornijskiego w San Diego (UCSD). Autorzy badań, których wyniki opublikowano w piśmie Cell, uważają, że odkrycie grzybów wewnątrz guzów może potencjalnie przydać się podczas diagnostyki nowotworów poprzez testy krwi, nie można też wykluczyć, że będzie ono pomocne w czasie leczenia.
      Naukowcy z Izraela i USA poszukiwali grzybów w ponad 17 000 próbek tkanek i krwi pobranych od pacjentów z 35 rodzajami nowotworów. Odkryli, że grzyby występują we wszystkich badanych rodzajach nowotworów. Najczęściej ukrywały się wewnątrz komórek nowotworowych lub wewnątrz komórek układu odpornościowego obecnych w guzach.
      Autorzy badań zauważyli też liczne korelacje pomiędzy konkretnym gatunkiem grzyba w guzie nowotworowym, a warunkami związanymi z leczeniem nowotworu. Okazało się na przykład, że osoby chorujące na raka piersi, w których guzach występuje Malassezia globosa – grzyb zwykle występujący na skórze – mają mniejsze szanse na przeżycie, niż osoby, u których Malassezia globosa nie występuje. Ponadto specyficzne gatunki grzybów były częściej znajdowane w guzach raka piersi starszych pacjentów, niż młodszych, w guzach nowotworowych płuc u palących niż u niepalących, a w guzach czerniaka nie reagujących na immunoterapię częściej, niż w reagujących.
      Zdaniem profesora Ravida Straussmana z Wydziału Biologii Molekularnej Komórki Instytutu Weizmanna, spostrzeżenia te wskazują, że obecność grzybów to nowy niebadany dotychczas obszar onkologii. Dzięki tym odkryciom powinniśmy lepiej zrozumieć potencjalny wpływ grzybów na guza i ponownie przyjrzeć się temu, co wiemy na temat nowotworów z punktu widzenia ich „mikrobiomu”, stwierdza uczony.
      Nie od dzisiaj wiemy, że w guzach obecne są też bakterie. Autorzy najnowszych badań przyjrzeli się również im i stwierdzili, że w guzach istnieją typowe „huby” obu mikroorganizmów. Na przykład dla guzów, w których obecne są grzyby z rodzaju Aspergillus, typowe są inne bakterie, niż dla guzów, gdzie występują grzyby z rodzaju Malassezia. Odkrycie tych „hubów” może mieć olbrzymie znaczenie, gdyż występowanie bakterii i grzybów w guzach jest skorelowane zarówno z podatnością guza na leczenie, jak i z szansami pacjenta na przeżycie.
      Badania te rzucają nowe światło na złożone środowisko biologiczne guzów, a przyszłe badania pokażą nam, w jaki sposób grzyby wpływają na rozrost nowotworu, mówi współautor badań, profesor Yitzhak Pilpel. Fakt, że grzyby znajdujemy nie tylko w komórkach nowotworowych, ale też w komórkach odpornościowych pokazuje, że w przyszłości prawdopodobnie odkryjemy, że grzyby wywierają jakiś wpływ nie tylko na komórki nowotworowe, ale też na odpornościowe i ich aktywność, dodaje uczony.
      Obecność grzybów w komórkach nowotworowych to z jednej strony niespodzianka, a z drugiej strony coś, co można było przewidzieć. To niespodzianka, gdyż nie wiemy, jaką drogą grzyby dostają się do guzów w różnych częściach ciała. Jest to jednak coś, czego należało się spodziewać, gdyż pasuje do zdrowego mikrobiomu całego organizmu, w tym mikrobiomu jelit, ust czy skóry, gdzie bakterie i grzyby wchodzą w interakcje, tworząc złożone społeczności, mówi profesor Rob Knight z UCSD.
      Naukowcy badali też krew pod kątem DNA grzybów i bakterii. Uzyskane wyniki sugerują, że pomiary DNA mikroorganizmów we krwi mogą pomóc we wczesnym wykryciu nowotworu, gdyż w krwi osób z nowotworami i osób zdrowych występują różne sygnatury tego DNA, wyjaśnia doktor Gregory Sepich-Poore.
      Nauka szacuje, że na Ziemi istnieje ponad 6 milionów gatunków grzybów. Są one obecne w każdym zakątku planety. Dotychczas udało się zidentyfikować około 148 000 gatunków z czego zaledwie kilkaset zamieszkujących organizm człowieka.

      « powrót do artykułu
    • przez KopalniaWiedzy.pl
      Od kilku dekad naukowcy obserwują, że coraz więcej osób dorosłych przed 50. rokiem życia zapada na nowotwory. Naukowców z Brigham and Women's Hospital zauważyli, że liczba przypadków wczesnych nowotworów – w tym nowotworów piersi, okrężnicy, nerek, wątroby, przełyku i trzustki – gwałtownie rośnie na całym świecie, a wzrost ten nagle przyspieszył około 1990 roku. Podjęli się więc bardziej szczegółowej analizy, której wyniki opublikowali na łamach Nature Reviews Clinical Oncology.
      Profesor Shuji Ogino mówi o zidentyfikowaniu zjawiska, które badacze nazwali „efektem kohorty urodzenia”. Okazuje się, że osoby urodzone później są narażone na większe ryzyko rozwoju nowotworu niż osoby urodzone wcześniej. Ludzie urodzeni w roku 1960 są bardziej narażeni na rozwój nowotworu przed 50. rokiem życia niż ludzie urodzeni w roku 1950, wyjaśnia Ogino. Ma to prawdopodobnie związek z czynnikami, na których działanie byli wystawieni w młodym wieku. Zauważyliśmy, że ryzyko takie rośnie w kolejnych pokoleniach, dodaje uczony.
      Ogino, doktor Tomotaka Ugai i ich zespół przeprowadzili globalną analizę 14 różnych typów nowotworów w latach 2000–2012 oraz przeanalizowali dostępną literaturę naukową opisującą podobne analizy dla wcześniejszych okresów. Analizie poddali też artykuły dotyczące możliwych czynników ryzyka oraz opisującą kliniczne i biologiczne charakterystyki nowotworów rozwijających się przed 50. rokiem życia i tych, które wystąpiły po 50. roku życia.
      Naukowcy zauważyli, że w ciągu ostatnich dekad doszło do znaczącej zmiany ekspozycji na czynniki ryzyka – takie jak dieta, styl życia, masa ciała, skład mikrobiomu oraz czynniki środowiskowe – w młodym wieku. Na tej podstawie wysunęli hipotezę, że za obserwowany wzrost liczby przypadków wczesnych nowotworów odpowiadają takie zmiany, jak coraz bardziej zachodnia dieta i styl życia. Możliwymi czynnikami ryzyka, związanymi z taką dietą i stylem życia są spożycie alkoholu, zbyt mała ilość snu, palenie papierosów, otyłość i spożywanie wysoko przetworzonej żywności.
      Ku swojemu zdumieniu uczeni zauważyli, że o ile średnia długość snu u dorosłych nie uległa dużej zmianie w ostatnich dekadach, to dzieci śpią obecnie znacznie krócej niż kilkadziesiąt lat temu. Ponadto od lat 50. obserwuje się rozpowszechnienie siedzącego trybu życia, znaczące wzrosty liczby przypadków cukrzycy, otyłości, spożycia alkoholu, wysoko przetworzonej żywności i napojów gazowanych. To, jak przypuszczają naukowcy, mogło doprowadzić do zmian w składzie mikrobiomu. Wśród 14 badanych przez nas rodzajów nowotworów 8 było powiązanych z układem trawienia. Pokarm, który spożywamy, odżywia mikroorganizmy w naszych jelitach. Dieta bezpośrednio wpływa na skład mikrobiomu, a jego zmiany mogą wpływać na ryzyka związane z zachorowaniami, mówi Ugai. Najważniejszymi czynnikami ryzyka z wyraźnym trendem wzrostowym w ostatnich dekadach w niemal wszystkich badanych rodzajach raka były otyłość i konsumpcja alkoholu.
      Uczeni zauważyli na przykład, że o ile liczba przypadków późnego (po 50. roku życia) nowotworu okrężnicy zaczęła rosnąć w latach 50., to od roku 1990 widoczny jest dramatyczny wzrost przypadków tego nowotworu u osób przed 50. rokiem życia.
      Naukowcy mówią, że część obserwowanych wzrostów mogła być spowodowana polepszeniem diagnostyki. Nie byli w stanie ocenić, jaka to część, ale są pewni, że udoskonalenie metod i narzędzi diagnostycznych nie wyjaśnia wzrostów we wszystkich 14 rodzajach nowotworów.
      Jednym z ograniczeń badań była niedostateczna ilość danych z krajów o niskich i średnich dochodach, co nie pozwoliło na śledzenie liczby przypadków nowotworów na przestrzeni dekad. Naukowcy chcą kontynuować swoje badania zapraszając do współpracy większa liczbę instytucji, co pozwoli lepiej monitorować globalne trendy. Chcą też rozpocząć więcej długotrwałych studiów, w ramach których różne zespoły naukowe będą śledziły losy ludzi od dzieciństwa po wiek senioralnych.

      « powrót do artykułu
  • Ostatnio przeglądający   0 użytkowników

    Brak zarejestrowanych użytkowników przeglądających tę stronę.

×
×
  • Dodaj nową pozycję...