Uderzenie komety zapisane w płaskorzeźbach

[KopalniaWiedzy.pl 314]

Naukowcy z Uniwersytetu w Edynburgu uważają, że płaskorzeźby z megalitycznego słupa ze stanowiska archeologicznego Göbekli Tepe w południowo-wschodniej Turcji stanowią dowód, że młodszy dryas, trwające ponad 1000 lat minizlodowacenie, zapoczątkowało uderzenie komety. Co ważne, na taki właśnie przebieg zdarzeń wskazywały wcześniejsze badania rdzeni lodowych z Grenlandii.

Antropolodzy uważają, że chłodny okres doprowadził do tego, że grupy ludzi zaczęły się ze sobą wiązać, by uprawiać rośliny. Oznacza to, że rolnictwo się rozwijało, prowadząc do dużych skoków technologicznych i społecznych, np. cywilizacji neolitycznej.

Wg autorów publikacji z pisma Mediterranean Archaeology and Archaeometry, dowody z tzw. Słupa Sępa (ang. Vulture Stone) z Göbekli Tepe pokrywają się z analizami rdzeni lodowych i pokazują, że odłamki komety uderzyły w Ziemię w ok. 10.950 r. p.n.e.

Wydaje się, że słup z Göbekli Tepe powstał, by upamiętnić wydarzenie, w ramach którego kometa rozpadła się, a jej szczątki uderzyły w Ziemię, powodując natychmiastowe globalne skutki ekologiczne.

Podczas eksperymentów naukowcy potraktowali wyrzeźbione zwierzęta jak symbole astronomiczne. Później za pomocą oprogramowania dopasowano ich położenie do układów gwiazd (asteryzmów), datując wydarzenie na 10.950 (± 250) r. p.n.e. Dla porównania, rdzenie lodowe z Grenlandii wskazywały na 10.890 r. p.n.e.

Akademicy sądzą, że rzeźby z Vulture Stone miały upamiętnić kataklizm (jedną z uwiecznionych postaci jest np. bezgłowy człowiek), a samo Göbekli Tepe służyło do obserwowania rojów meteorów i odnotowywania zdarzeń związanych z kometami. Wydaje się, że ludzie z Göbekli Tepe byli szczególnie zainteresowani Taurydami, które skądinąd często uznaje się za odpowiedzialne za młodszy dryas.

« powrót do artykułu