Mali Brytyjczycy, Włosi i Kanadyjczycy płaczą najwięcej

[KopalniaWiedzy.pl 318]

Naukowcy z Uniwersytetu w Warwick ustalili, że dzieci z Wielkiej Brytanii, Kanady i Włoch płaczą w pierwszych trzech miesiącach życia więcej niż dzieci z innych krajów świata.

Zespół prof. Dietera Wolkego przeprowadził metaanalizę badań, które objęły niemal 8700 niemowląt z takich krajów, jak Niemcy, Dania, Kanada, Japonia, Włochy, Holandia i Wielka Brytania. Psycholodzy wyliczyli, ile wynosi średni czas płaczu na dobę w różnych kulturach w pierwszych 12 tygodniach życia.

Okazało się, że zróżnicowanie było spore, bo niektóre dzieci płakały tylko ok. 30 min, podczas gdy inne aż 5 godzin na dobę. Najwięcej płakały dzieci z Wielkiej Brytanii, Włoch, Kanady i Holandii. Najmniej z Danii, Niemiec i Japonii.

Najwięcej problemów z kolką niemowlęcą, która była definiowana jako napadowy, trudny do ukojenia płacz przez ponad 3 godziny dziennie co najmniej 3 dni w tygodniu, występowało w Wielkiej Brytanii (28% dzieci w 1.-2. tygodniu życia), Kanadzie (34,1% dzieci w wieku 3.-4. tygodniu życia) i Włoszech (20,9% dzieci w 8.-9. tygodniu życia).

Najmniejszy odsetek kolki odnotowano zaś w Danii (5,5% dzieci 3-4-tygodniowych) i Niemczech (6,7% dzieci w 3.-4. tygodniu życia).

Dotąd kolkę niemowlęcą diagnozowano, bazując na klasycznych kryteriach sformułowanych w latach 50. przez Wessela, a także na zmodyfikowanych kryteriach Wessela i Kryteriach Rzymskich III. Ponieważ jednak rodzina i sposób sprawowania opieki nad dzieckiem bardzo się zmieniły w ostatnim półwieczu, potrzebne są nowe zalecenia, które pozwolą ocenić, czy płacz dziecka jest nadmierny, czy mieści się w normie.

Możemy się dowiedzieć więcej, patrząc na inne kultury, gdzie dzieci płaczą mniej i sprawdzając, czy ma to związek z rodzicielstwem, czy innymi czynnikami odnoszącymi się do ciąży lub genetyki. Nowy wykres normalnego zakresu płaczu dzieci z krajów uprzemysłowionych pomoże lekarzom, którzy powiedzą rodzicom, czy wszystko mieści się w granicach normy, czy też dziecko płacze za dużo i wymaga dalszej oceny [...].

« powrót do artykułu