Składniki batatowej wody sokowej chronią przed tyciem

[KopalniaWiedzy.pl 317]

Poddany obróbce enzymatycznej peptyd batatów ze skrobiowych odpadów przetwórczych (tzw. wody sokowej) znacząco ogranicza przyrost wagi na wysokotłuszczowej diecie. To sugeruje, że odgrywa on pewną rolę w metabolizmie tłuszczów.

Wg International Potato Center (c*p), rokrocznie na świecie produkuje się ponad 105 mln t batatów, dzięki czemu plasują się one na 5. miejscu listy najważniejszych upraw świata. W Japonii z ok. 15% słodkich ziemniaków produkuje się żywność czy destylaty. Odpady w postaci wody sokowej są zazwyczaj wylewane.

Dr Koji Ishiguro z National Agriculture and Food Research Organization postanowił znaleźć nową metodę wykorzystania wody sokowej, stąd pomysł na sprawdzenie wpływu występującego w niej peptydu na metabolizm myszy.

Pozbywamy się olbrzymich objętości ścieków z proteinami batatów. Dywagowaliśmy, że mogą one wpływać na wagę, tkankę tłuszczową i inne czynniki. Znalezienie alternatywnych ich zastosowań może być dobre dla środowiska i przemysłu, a potencjalnie również dla zdrowia.

Peptyd SPP uzyskano, trawiąc enzymatycznie białko z wody sokowej. Podczas eksperymentów oceniano wpływ różnych dawek SPP na wagę, masę brzusznej tkanki tłuszczowej, lipidy osocza oraz adipocytokiny.

Myszy na wysokotłuszczowej diecie podzielono na 3 grupy. Dwóm podawano mniejszą lub większą dawkę SPP (SPP stanowił, odpowiednio, 0,5 i 5% diety). Trzecia grupa to grupa kontrolna. Po 28 dniach zwierzęta ważono i oceniano masę wątroby oraz tłuszczu, m.in. krezkowego. Oprócz tego sporządzano lipidogram, a także mierzono poziom leptyny i adiponektyny.

Myszy, którym podawano SPP, ważyły mniej od zwierząt z grupy kontrolnej. Lżejsza była też ich wątroba. U gryzoni tych zaobserwowano poza tym niższy poziom trójglicerydów, złego cholesterolu LDL i lipoproteiny o bardzo małej gęstości, VLDL (od ang. very low density lipoprotein). Poziomy hormonów kontrolujących apetyt oraz kwasy tłuszczowe okazały się za to większe.

Oprócz tego autorzy publikacji z pisma Heliyon zauważyli, że w wątrobie zwierząt na diecie z SPP poziom TNF-α, cytokiny związanej z procesem zapalnym, był ok. 1,5 raza niższy.

Japończycy sądzą, że SPP łagodzi leptynooporność. Wg nich, podanie SPP może hamować lipogenezę, zwiększając stężenie adiponektyny i zmniejszając poziom TNF-α w adipocytach.

Mamy nadzieję, że w przyszłości SPP będzie wykorzystywany w pokarmach funkcjonalnych.

« powrót do artykułu