Papuga z Syberii

[KopalniaWiedzy.pl 318]

Na Syberii znaleziono skamieniałość papugi. To najdalej na północ wysunięte miejsce, w jakim doszło do takiego odkrycia. Na kość skoku (łac. tarsometatarsus) ptaka natrafiono w zatoce na wyspie Olchon na Bajkale. Jej wiek ocenia się na 16-18 mln lat.

Nikt wcześniej nie znalazł dowodów obecności papug na Syberii - podkreśla dr Nikita Zelenkow z Rosyjskiej Akademii Nauk. Autor publikacji z pisma Biology Letters dodaje, że to zarazem pierwsza okazja, kiedy skamieniałości papugi odkryto w Azji.

Skamieniałość PIN 2614/218 wydobyto z dużą grupą innych kości zwierzęcych (głównie gryzoni, nosorożców czy hipopotamów). Lokalizacja jest interesująca również z tego względu, że zachowała się tu bogata społeczność kopalnych ptaków. Dotąd [od 2010 r.] nie znaleziono tu jednak żadnych ptaków egzotycznych.

Zelenkow dodaje, że niestety kość nie wystarczy, by zrekonstruować wygląd albo zachowanie prehistorycznej papugi. Widzimy jednak [po pokroju skoku], że raczej przypominała dzisiejszych pobratymców. Prawdopodobne więc, że była bardzo współcześnie wyglądającym małym ptakiem, mniej więcej rozmiarów papużki falistej. Paleontolog zauważa również, że morfologia i rozmiary syberyjskiego okazu przywodzą na myśl odkrytą w 2010 r. w Bawarii Mogontiacopsitta miocaena.

Obecnie większość papug żyje w rejonach tropikalnych i subtropikalnych, więc znalezienie szczątków papugi w okolicach, gdzie przez dużą część roku jest naprawdę zimno, wydaje się zaskakujące. Jak jednak wyjaśnia Rosjanin, we wczesnym miocenie okolice te były cieplejsze. Należy też pamiętać, że i dziś znane są papugi z chłodniejszych klimatów; jeden z gatunków występuje np. w Himalajach.

Zelenkow uważa, że papugi dostały się z Azji do Ameryki Północnej przez Beringię.

Badacz zestawił papugę z Syberii ze kośćmi współczesnych gatunków: żałobnicy żółtosternej (Calyptorhynchus funereus), konury niebieskoczelnej (Aratinga euops) i damy białokryzej (Lorius lory).

« powrót do artykułu