Nanocząstki z imbiru na stany zapalne jelit

[KopalniaWiedzy.pl 314]

Stosując m.in. wirowanie, amerykańscy naukowcy uzyskali z kłącza imbiru nanocząstki do leczenia nieswoistego zapalenia jelit.

Akademicy z Atlanta Veterans Affairs Medical Center wybrali się na targowiska. Po zakupach wrócili do laboratorium i rozpoczęli prace nad nanocząstkami pozyskiwanymi z imbiru - GDNPs, od ang. ginger-derived nanoparticles. Najpierw wrzucili kłącze do kuchennego blendera, później korzystali już jednak ze specjalistycznych metod - rozpylania soku ultradźwiękami i wirowania z bardzo dużą prędkością.

Zespół dr. Didiera Merlina uważa, że nanocząstki mogą być dobrym lekarstwem na chorobę Leśniowskiego-Crohna czy wrzodziejące zapalenie jelita grubego.

Autorzy raportu, który ukaże się we wrześniowym wydaniu pisma Biomaterials, prowadzili eksperymenty na myszach i komórkach. Nanocząstka GDNP ma ok. 230 nanometrów średnicy.

GDNPs nie wpływały toksycznie na gryzonie. Skutecznie docierały za to do jelita grubego i były wchłaniane przez komórki błony śluzowej. Nanocząstki zmniejszały ostre zapalenie okrężnicy i zapobiegały przewlekłemu zapaleniu okrężnicy oraz związanym z tym nowotworom. Stwierdzono też poprawę regeneracji jelit; GDNPs zwiększały przede wszystkim przeżywalność i namnażanie komórek nabłonka. Poza tym obniżały produkcję białek prozapalnych i zwiększały poziom białek zwalczających stan zapalny.

Wg Amerykanów, częściowo można to wyjaśnić tym, że GDNPs zawierają dużo lipidów (są to lipidy naturalnie występujące w imbirze). Jednym z nich jest kwas fosfatydowy, ważny składnik błon komórkowych.

W nanocząstkach występują też inne związki aktywne imbiru - 6-gingerol oraz 6-szogaol. Wcześniejsze badania wykazały zaś, że wykazują one działanie przeciwzapalne, przeciwutleniające i przeciwnowotworowe.

Merlin i inni uważają, że dostarczanie wymienionych związków w GDNPs to skuteczniejszy sposób obierania na cel tkanek jelita grubego niż jedzenie imbiru lub stosowanie suplementów na jego bazie.

Ekipa traktuje nie tylko imbir, ale i inne rośliny jako potencjalne nanofabryki do produkcji nanocząstek medycznych.

« powrót do artykułu