KopalniaWiedzy.pl 360 Posted January 18, 2016 Naukowcy z Centrum Medycznego Southwestern University zidentyfikowali białko, które odgrywa kluczową rolę w skurczu mięśnia sercowego. Ponieważ jest ono kodowane przez transkrypt, który wcześniej uznawano za niekodujące RNA (ang. non-coding RNA), rodzi to podejrzenia co do ukrytej roli innych "niekodujących" RNA. Amerykanie sądzą, że uzyskane wyniki wskażą cel dla nowych leków, które wzmocnią skurcze serca u pacjentów z niewydolnością serca. Zidentyfikowane białko, nazwane przez badaczy karłowatą otwartą ramką odczytu, w skrócie DWORF (od ang. dwarf open reading frame), składa się z zaledwie 34 aminokwasów, co czyni je 3. najmniejszym znanym białkiem z mysiego genomu. Dla porównania, przeciętne białko jest 10 razy większe i składa się z ok. 350 aminokwasów. DWORF jest kodowane także w ludzkim genomie. DWORF stymuluje pompę wapniową, która kontroluje skurcz mięśni. Gdy jego stężenie rośnie, rośnie również siła pompująca serca. W sercu istnieje hamulec [...]. DWORF go wyłącza, przez co mięsień sercowy pompuje mocniej - wyjaśnia dr Eric Olson. Naukowcy znaleźli DWORF także w wolnokurczliwych mięśniach szkieletowych, które jak sama nazwa wskazuje, kurczą się powoli i są odporne na zmęczenie, przydają się więc w sportach wytrzymałościowych. Występuje w nich dużo mitochondriów i naczyń włosowatych. Choć są małe i same nie pełnią funkcji enzymatycznych, peptydy takie jak DWORF potrafią regulować działanie o wiele większych kompleksów molekularnych. Można to porównać do małego steru, który wyznacza kierunek o wiele większej łodzi - tłumaczy dr Catherine Makarewich. Sporządzenie pełnego katalogu małych białek w rodzaju DWORF może zapewnić nowy wgląd w regulację działania molekularnej maszynerii komórkowej - dodaje Benjamin Nelson. Zanurkowaliśmy w stertę "śmieciowego" RNA i natrafiliśmy na ukryty skarb - podsumowuje dr Rhonda Bassel-Duby. « powrót do artykułu Share this post Link to post Share on other sites