Skocz do zawartości
Forum Kopalni Wiedzy
KopalniaWiedzy.pl

Testosteronowa terapia zastępcza zwiększa insulinowrażliwość

Rekomendowane odpowiedzi

Mężczyźni z cukrzycą typu 2., którzy mają niski poziom testosteronu, mogą skorzystać na terapii testosteronowej. Prowadzi ona bowiem do wzrostu insulinowrażliwości.

To pierwszy definitywny dowód, że testosteron ma działanie uwrażliwiające na insulinę i jest zate hormonem metabolicznym - podkreśla dr Paresh Dandona z Uniwersytetu w Buffalo (UB).

Naukowcy z UB odkryli, że niski poziom testosteronu jest związany ze znacząco zmniejszoną wrażliwością na insulinę. Okazało się, że po podaniu określonego stężenia insuliny tempo wychwytu glukozy przez tkanki pacjentów z obniżonym poziomem testosteronu było aż o 36% mniejsze. W 2010 r. Amerykanie ustalili także, że bez względu na BMI, niski poziom testosteronu ma 33% mężczyzn z cukrzycą typu 2. i 25% otyłych mężczyzn bez cukrzycy.

Ponieważ od jakiegoś czasu wiadomo, że testosteron zmniejsza otłuszczenie i zwiększa masę mięśni szkieletowych, dywagowaliśmy, że może on być czynnikiem przeciwzapalnym i uwrażliwiającym na insulinę. Nasze wcześniejsze badanie pokazało, że otyłość wiąże się ze stresem oksydacyjnym i stanem zapalnym, a mediatory zapalne są znanymi czynnikami zaburzającymi sygnalizację insulinową.

Przed najnowszym eksperymentem u diabetyków z niskim poziomem testosteronu występowała znacząco słabsza ekspresja genów sygnalizacji insulinowej, a w konsekwencji zmniejszona wrażliwość na insulinę. Wylosowano ich do dwóch grup. Jednej co tydzień przez pół roku podawano zastrzyk z testosteronu, drugiej placebo.

Okazało się, że choć waga jako taka się nie zmieniła, zmienił się skład ciała; testosteronowa terapia zastępcza doprowadziła bowiem do spadku zawartości tłuszczu o 3 kg i zwiększenia masy mięśniowej o taką wartość.

Co najważniejsze, zauważyliśmy dramatyczny wzrost insulinowrażliwości, wyrażony 32-proc. wzrostem wychwytu glukozy przez tkanki w odpowiedzi na insulinę. Towarzyszył temu wzrost ekspresji głównych genów związanych z sygnalizacją insulinową.

Mimo że poziom hemoglobiny glikowanej HbA1C, która powstaje wskutek nieenzymatycznego przyłączenia glukozy do cząsteczki hemoglobiny, nie spadł (a to właśnie mogłoby wskazywać, że testosteron pomaga kontrolować cukrzycę), Dandona podkreśla, że znacząco - o 12 mg ma decylitr - zmniejszył się poziom glukozy na czczo. Wg Amerykanina, poprawę w zakresie HbA1C można by ostatecznie zobaczyć, gdyby przeprowadzono dłuższe badania.

Naukowcy z UB chcą również sprawdzić, jak leczenie testosteronem wpływałoby na insulinowrażliwość i stan zapalny konkretnych populacji pacjentów, np. chorych z przewlekłą niewydolnością nerek czy hipogonadyzmem. Ich badanie, opublikowane w czerwcu br. w European Journal of Endocrinology, wykazało bowiem, że niski poziom testosteronu występuje u 2/3 diabetyków z przewlekłą chorobą nerek (u dializowanych odsetek ten sięga aż 90%).


« powrót do artykułu

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

Dziwne, prof. Gomuła pisał już o tym prace naukowe wiele lat temu, a "amerykańcy" dopiero teraz to odkryli?

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się

  • Ostatnio przeglądający   0 użytkowników

    Brak zarejestrowanych użytkowników przeglądających tę stronę.

×
×
  • Dodaj nową pozycję...