Mininerka z szalki Petriego

[KopalniaWiedzy.pl 314]

Dzięki zastosowaniu pluripotencjalnych komórek macierzystych w laboratorium udało się uzyskać miniorganoidy działające jak nerki. Naukowcy podkreślają, że uciekając się do edycji genomu, w szalce Petriego będzie można odtwarzać zarówno ludzkie choroby nerek, jak i zdrowe narządy.

Pluripotencjalne komórki macierzyste potraktowano koktajlem związków chemicznych. Pod wpływem tego zabiegu zróżnicowały się do dojrzałych komórek, które utworzyły mininerki z kanalikami, komórkami filtrującymi i komórkami naczyń krwionośnych. Organoidy transportowały związki chemiczne i reagowały na uszkodzenia toksyczne jak prawdziwe kanaliki.

Pytaniem bez odpowiedzi pozostawało, czy za pomocą tej techniki będzie można odtworzyć chorobę nerek w szalce Petriego - opowiada prof. Benjamin Freedman, który w czasie prowadzenia badań pracował w Brigham and Women's Hospital. By odpowiedzieć na to pytanie, Amerykanie uciekli się do jednej z technik edycji genomu - CRISPR - i uzyskali miniorganoidy ze zmianami typowymi dla wielotorbielowatości nerek i kłębuszkowego zapalenia nerek. Mininarządy rozwinęły objawy tych chorób, a więc, odpowiednio, torbiele i brak połączeń między komórkami filtrującymi.

Naukowcy odkryli, że genetycznie dopasowane oragnoidy bez związanych z chorobą mutacji nie wykazywały objawów ani wielotorbielowatości, ani kłębuszkowego zapalenia nerek. CRISPR można wykorzystać do korygowania mutacji. Nasze badania sugerują, że to obiecująca strategia terapeutyczna - uważa Freedman.

Posługując się tą techniką, możemy teraz na żądanie wyhodować nową tkankę nerki, która jest w 100% immunokompatybilna z ciałem pacjenta. Wykazaliśmy, że te tkanki mogą naśladować zarówno zdrową, jak i chorą nerkę i że organoidy mogą przeżyć po przeszczepieniu myszy. Kolejnym pytaniem jest, czy po transplantacji mogą one realizować funkcje narządu - podsumowuje Freedman.

« powrót do artykułu