W Malezji wyginęły dzikie nosorożce sumatrzańskie

[KopalniaWiedzy.pl 314]

Wg specjalistów, nosorożec sumatrzański (Dicerorhinus sumatrensis) wyginął w Malezji na wolności. Los gatunku, który kiedyś występował w górskich i nizinnych lasach tropikalnych południowo-wschodniej Azji, zależy od 100 lub mniej dzikich osobników z Indonezji, a także 9 okazów trzymanych w niewoli. Jeśli chodzi o te ostatnie, jedno zwierzę mieszka w Cincinnati Zoo (i ma być wkrótce przeniesione do Indonezji), trzy w ośrodkach w stanie Sabah w Malezji, a pięć w Rezerwacie Nosorożców Sumatrzańskich na Sumatrze.

Nie wiadomo, ile dokładnie nosorożców zostało. To pokłosie stosowania niedokładnych metod oraz braku funduszy na badania w terenie. Wszystko wskazuje jednak na to, że liczba D. sumatrensis jest mała i ciągle spada. Kilka zwierząt pozostało na Borneo, na Sumatrze występują też 3 małe, ale na szczęście nadal rozmnażające się populacje.

Mimo wysiłków, od 2007 r. nie natrafiono w Malezji na żadne ślady D. sumatrensis, poza dwiema samicami, które odłowiono do celów rozrodczych w 2011 i 2014 r. Raport nt. stanu gatunku ukazał się w piśmie Oryx.

Choć utworzono obszary chronione i zastosowano inne zabiegi konserwacyjne, w zasięgu występowania gatunku nadal odnotowywano kolejne lokalne wyginięcia. Rozmnażanie w niewoli także nie szło dobrze. Od 1984 r. schwytano do rozrodu 45 nosorożców, ale do 2001 r. nie odnotowano ani jednego sukcesu. Od tej pory rozmnożyły się tylko 2 pary. Trzy młode urodziły się parze z Cincinnati Zoo, a jedno w Rezerwacie Nosorożców Sumatrzańskich.

Dla przetrwania gatunku ważne jest, by zachowane nosorożce sumatrzańskie traktować jako metapopulację. To oznacza, że by zmaksymalizować globalny współczynnik urodzeń, wszystkimi powinno się zajmować w ramach jednego [...] programu - podkreśla doktorant Rasmus Gren Havmøller z Centrum Makroekologii, Ewolucji i Klimatu Uniwersytetu Kopenhaskiego.

Wg ekspertów, rozwiązaniem są m.in. strefy intensywnego nadzoru czy, inaczej, wzmożonej ochrony przed kłusownikami, gdzie przenoszono by poszczególne nosorożce. W ten sposób zwiększano by liczbę potencjalnych partnerów seksualnych. Za kwestię pilną uznaje się także prace nad zaawansowanymi technikami rozrodu.

Na singapurskim Szczycie Antykryzysowym (Sumatran Rhino Crisis Summit, SRCS) na przełomie marca i kwietnia 2013 r. wytypowano działania kluczowe dla ochrony nosorożca sumatrzańskiego, zaś w październiku tego samego roku pięć azjatyckich krajów, w których występują nosorożce (Bhutan, Malezja, Indie, Indonezja i Nepal), podpisało w Bandar Lampung wspólną deklarację dot. nosorożców jawajskich, indyjskich i właśnie sumatrzańskich.

Tygrysy w Indiach ocalono dzięki interwencji Gandhiego, który utworzył Projekt Tygrys. Interwencja na tym samym szczeblu prezydenta Indonezji Joko Widody może pomóc odwrócić los nosorożców - podkreśla Christy Williams z WWF-u.

« powrót do artykułu