Żaba z opcją morfingu tekstury

[KopalniaWiedzy.pl 317]

Co najmniej dwa gatunki żab z rodzaju Pristimantis z lasu chmurnego ekwadorskich Andów potrafią w ciągu paru minut zmienić teksturę skóry, naśladując powierzchnię, na której w danym momencie się znajdują. Jeden z gatunków, Pristimantis mutabilis, dopiero odkryto, właściwości innego, znanego już od jakiegoś czasu. P. sobetes, zauważono ostatnio.

Odkrywcami P. mutabilis są Katherine i Tim Krynakowie z Case Western Reserve University i Cleveland Metroparks. Artykuł na ten temat, którego współautorami są specjaliści z Universidad Tecnológica Indoamérica i Tropical Herping (Ecuador), ukazał się w Zoological Journal of the Linnean Society. Wiedzeni doświadczeniem naukowcy podkreślają, proces identyfikacji gatunku może wymagać większych nakładów pracy niż dotąd sądzono. Trzeba zdjęć i dłuższej obserwacji w terenie, by mylnie nie postrzegać jednego taksonu jako dwóch.

Obie żaby występują w rezerwacie Las Gralarias. Katherine Krynak sądzi, że zmieniając wygląd, P. mutabilis ukrywa się przed ptakami oraz innymi drapieżnikami. Trzeba to jednak potwierdzić w ramach przyszłych badań.

Krynakowie po raz pierwszy zobaczyli P. mutabilis w lipcu 2009 r. na pokrytym mchem liściu. Nigdy wcześniej nie widzieli takiej żaby, mimo że Tim co roku odwiedza Las Gralarias od 2001, a Katherine od 2005 r. Biolodzy złapali zwierzę do kubka z pokrywką i przez kolce pokrywające skórę nazwali je "muzykiem punkowym". Następnego dnia Katherine wyjęła żabę i umieściła na białej plastikowej podkładce, by mąż mógł ją obfotografować. Okazało się, że po punku nie było śladu. Ponieważ płaz był gładki, Krynakowie założyli, że kobieta musiała podnieść nie to zwierzę, co trzeba.

Odłożyłam żabę do kubka i wrzuciłam tam trochę mchu. Kolce pojawiły się na nowo. Nie mogliśmy uwierzyć naszym oczom. Żaba zmieniła teksturę skóry. Przełożyłam ją na białą gładką podkładkę i skóra [znowu] się wygładziła.

Badając P. mutabilis przez 3 następne lata, naukowcy stwierdzili, że tekstura skóry zmienia się w nieco ponad 3 minuty.

Juan M. Guayasamin z Universidad Tecnológica Indoamérica przeprowadził analizy morfologiczne i genetyczne, które wykazały, że P. mutabilis to unikatowy gatunek. Carl R. Hutter z Uniwersytetu Kansas badał zawołania żaby. Odkrył 3 pieśni, odróżniające ją od krewnych.

Guayasamin i Hutter zauważyli, że P. sobetes, krewna z podobnym umaszczeniem, ale ok. 2-krotnie większa od P. mutabilis, także zmienia teksturę skóry w zależności od podłoża. P. sobetes to jak na razie jedyny spokrewniony gatunek, który poddano testom.

Krynakowie chcą kontynuować badania żab i dokumentować ich zachowania, cykl życiowy czy wielkość populacji. Chcą też sprawdzić, czy inni przedstawiciele tej odnogi Pristimantis potrafią zmieniać teksturę skóry i czy zdolność ta wywodzi się od wspólnego przodka. Jeśli P. mutabilis i P. sobetes są jedynymi gatunkami z taką właściwością, trzeba będzie stwierdzić, czy tylko one zachowały cechę przodka, czy to raczej cecha, która wyewoluowała niezależnie u dwóch gatunków.

« powrót do artykułu

[darekp 80]

 

 

by mylnie nie postrzegać jednego taksonu jako dwóch.

 

Teraz czekamy na odkrycie paleontologów, że wszystkie dinozaury to tak naprawdę jeden gatunek z opcją morfingu szkieletu...