Badanie genetyczne ujawniło 3 podgatunki humbaka

[KopalniaWiedzy.pl 317]

Nowe badanie genetyczne wykazało, że populacje długopłetwców (in. humbaków) z północnego Pacyfiku, północnego Atlantyku i półkuli południowej różnią się od siebie bardziej niż sądzono i należałoby je traktować jako podgatunki.

Pracami zespołu kierowali specjaliści z British Antarctic Survey (BAS) i Stanowego Uniwersytetu Oregonu. Przeanalizowano największy i najbardziej kompletny jak dotąd zestaw danych genetycznych.

Długopłetwce są najdalej migrującymi ssakami. Choć przemieszczają się między zimowymi terenami godowymi (wodami tropikalnymi i subtropikalnymi) a letnimi żerowiskami w wodach polarnych, wydaje się, że szlaki poszczególnych populacji się nie przecinają. Dr Jennifer Jackson wyjaśnia, że dzielą je rzadko przecinane ciepłe wody równikowe.

Kolor korpusu i spodu płetwy ogonowej humbaków z północnych oceanów jest ciemniejszy niż zwierząt z półkuli południowej. Przed tym studium nie zdawaliśmy sobie sprawy, że te subtelne różnice są wyrazem długoterminowej izolacji populacji w 3 basenach [...].

Próbki pobrano od dzikich waleni za pomocą strzałek biopsyjnych. Przyglądano się mitochondrialnemu DNA (mtDNA) dziedziczonemu po matce oraz DNA jądrowemu (nDNA) od obojga rodziców. MtDNA pozwala ustalić, jak samice długopłetwców przemieszczały się na przestrzeni ostatniego miliona lat. Jądrowe DNA, które ewoluuje wolniej, zapewnia ogólny wzorzec ruchów gatunku jako całości.

Odkryliśmy, że choć w pewnych okresach w ciągu ostatnich kilku tysięcy lat samice przemieszczały się z jednej półkuli na drugą, to generalnie pozostawały w oceanie urodzenia. Ta izolacja oznacza, że przez długi czas ewoluowały półniezależnie, stąd więc humbaki z 3 oceanów powinny być klasyfikowane jako podgatunki.

W ramach przyszłych badań genetycznych naukowcy chcieliby zdobyć więcej informacji o trasach przeszłych migracji. Duże zmiany w oceanach mogą zostawiać sygnatury w kodzie genetycznym gatunków morskich. Maksimum ostatniego zlodowacenia [LGM] spowodowało np., że wiele zwierząt wycofało się na południe [...] lub szukało na północy miejsc wolnych od lodu.

« powrót do artykułu