Jump to content
Forum Kopalni Wiedzy
Sign in to follow this  
KopalniaWiedzy.pl

Błyskawiczne wymieranie permskie

Recommended Posts

Przed 252 milionami lat Ziemia doświadczyła największego wymierania w swojej historii. Podczas wymierania permskiego zginęło 96% gatunków zamieszkujących oceany i 70% gatunków żyjących na lądzie. Naukowcy wciąż nie znają przyczyny wymierania, ale żeby ją znaleźć konieczne jest określenie, w jakim tempie ginęły organizmy żywe.

Badacze z MIT-u stwierdzili właśnie, że wymieranie permskie trwało 60 000 lat (± 48 000 lat). W skali geologicznej odbyło się zatem natychmiastowo. Wyliczenia te, bazujące na bardziej precyzyjnych technikach datowania, pokazują, że wymieranie permskie przebiegało około 10-krotnie szybciej niż  sądzono.

Uczeni z MIT-u we współpracy z kolegami z Instytutu Geologii i Paleontologii w Nankinie odkryli, że na około 10 000 lat przed rozpoczęciem wymierania w oceanach gwałtownie wzrosła ilość węgla, co może odzwierciedlać wzrost stężenia CO2 w atmosferze. Prawdopodobnie węgiel ten przyczynił się do znacznego zakwaszenia oceanów i wzrostu temperatury o co najmniej 10 stopni Celsjusza, co zabiło morskie zwierzęta.

Wiodąca hipoteza dotycząca nagłego wzrostu stężenia CO2 w atmosferze mówi o wulkanizmie trapów syberyjskich. Jasnym jest, że cokolwiek rozpoczęło wymieranie musiało zadziałać bardzo szybko. Na tyle szybko, że zdestabilizowało biosferę zanim większość roślin i zwierząt mogła się przystosować do zmian - mówi świeżo upieczony magister, Seth Burgess.

Z badań przeprowadzonych przez Burgessa wynika, że okres potężnego wulkanizmu z trapów syberyjskich, kiedy to uwolniło się około 5 milionów kilometrów sześciennych magmy, nieco poprzedzał wymieranie permskie. Niewykluczone zatem, że jedno katastrofalne wydarzenie geologiczne niemal zniszczyło życie na Ziemi.



« powrót do artykułu

Share this post


Link to post
Share on other sites

O, akurat na czasie. Tych teorii to jest całkiem sporo. Inna, także poparta znaleziskami, sugeruje rozwój bakterii siarkowych. W zasadzie układa się w nieciekawy splot wydarzeń: wysoki poziom CO2 -> zakwaszenie wody / anoksja (niski poziom tlenu) -> rozkwit bakterii beztlenowych rozkładających szczątki -> wysoki poziom H2S -> dalszy brak tlenu. Swoją drogą zawartość CO2 wynosiła wtedy (wymieranie) ponad 2000 ppm, odmiennie zaś sam perm był okresem z dość niskim jego poziomem.

 

Niemniej wysoki poziom CO2 umożliwił bujny rozkwit roślin, dzięki czemu trias należał do roślino- i insektożernych płazów i gadów. Więc nie ma tego złego. ;) A potem już przyszły duże drapieżniki i Spielberg.

Share this post


Link to post
Share on other sites

Create an account or sign in to comment

You need to be a member in order to leave a comment

Create an account

Sign up for a new account in our community. It's easy!

Register a new account

Sign in

Already have an account? Sign in here.

Sign In Now
Sign in to follow this  

  • Recently Browsing   0 members

    No registered users viewing this page.

×
×
  • Create New...