Sterylizacja psów przyczynia się do rozwoju wielu chorób

[KopalniaWiedzy.pl 314]

Sterylizacja psów oraz wiek, w którym jej dokonano, mogą mieć wpływ na rozwój niektórych nowotworów i chorób stawów. Takie wnioski płyną z badań przeprowadzonych przez uczonych z University of California, Davis.

Naukowcy przejrzeli historię chorób 759 golden retrieverów i zauważyli dwukrotny wzrost zachorowań na dysplazję u samców, które wykastrowano zanim skończyły rok. To pokazuje, jak ważne jest dobre zastanowienie się, w jakim wieku poddamy psa sterylizacji - powiedział główny autor badań, emerytowany profesor weterynarii Benjamin Hart. Trzeba też jednak pamiętać, że różne rasy psów mają predyspozycje do różnych chorób, więc skutki wczesnej lub późnej sterylizacji mogą być różne u różnych ras - dodał.

Uczony zwraca uwagę, że związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy chorobą a sterylizacją może być dość złożony. Na przykład zwiększona liczba przypadków chorób stawów u psów, które wysterylizowano w młodym wieku, jest prawdopodobnie spowodowana dwoma czynnikami - po pierwsze wpływem samej sterylizacji na płytki wzrostu, po drugie, zwiększoną wagą zwierzęcia, gdyż często tyją one po sterylizacji.

W USA psy są bardzo często sterylizowane i zwykle zabieg ma miejsce zanim ukończą 1. rok życia. W Europie właściciele psów generalnie unikają sterylizacji.

Już wcześniej prowadzono badania, które wskazywały na związek sterylizacji z niektórymi chorobami. Skupiano się podczas nich na konkretnej chorobie.

Zespół Harta zastosował inne podejście. Sprawdził historię chorób psów z konkretnej lecznicy weterynaryjnej - należącego do UC Davis William R. Pritchard Veterinary Medical Teaching Hospital - a uczeni skupili się na wyszukiwaniu dwóch chorób stawów (dysplazja stawów biodrowych, uszkodzenie więzadeł krzyżowych przednich) i trzech odmian nowotworów (chłoniak, złośliwy śródbłoniak krwionośny, guz komórek tucznych). Do badań wybrano golden retrievery, gdyż jest to rasa popularna w USA i Europie, a ponadto podatna na różne choroby. Sprawdzano dane zwierząt w wieku 1-8 lat, które zakwalifikowano do trzech grup: niesterylizowane, wysterylizowane wcześnie (przed 12. miesiącem życia), wysterylizowane późno (w 12. miesiącu życia lub później).

Usunięcie jąder lub jajników prowadzi do przerwania produkcji hormonów, które odgrywają ważną rolę w takich procesach jak zamknięcie płytek wzrostowych czy regulacja poziomu estrogenu.

Analizy wykazały, że u zwierząt wysterylizowanych częstotliwość występowania każdej z wymienionych chorób była wyższa, niż u niekastrowanych.

Zauważono tez pewne różnice. Dysplazja stawów biodrowych, uszkodzenie więzadeł krzyżowych przednich oraz chłoniak występowały szczególnie często u wcześnie kastrowanych samców, a uszkodzenie więzadeł krzyżowych przednich - u wcześnie sterylizowanych samic. Późna sterylizacja była powiązana z występowaniem złośliwego śródbłoniaka krwionośnego i guza komórek tucznych.

Najbardziej zaskakującym spostrzeżeniem był 100-procentowy wzrost przypadków dysplazji stawów biodrowych u wcześnie kastrowanych samców. Wcześniejsze badania dawały tylko ogólny obraz i donosiły o 17-procentowym wzroście przypadków dysplazji wśród sterylizowanych psów. Badania Harta pokazały, jak ważne jest uwzględnienie płci i wieku, w którym dokonano sterylizacji.