Przeglądanie w dźwiękowym lustrze pomaga zwalczyć bezsenność

[KopalniaWiedzy.pl 314]

Walcząc z bezsennością, ludzie sięgają po ciepłe mleko, melatoninę czy tabletki zapisane przez lekarza. Po zakończeniu pilotażowych badań klinicznych specjaliści z Wake Forest Baptist Medical Center przekonują jednak, że rozwiązaniem może być nie określona substancja, lecz równoważenie aktywności mózgu za pomocą dźwięków.

Mózg składa się z [...] półkul, współpracujących ze sobą jak równoległe procesory. Kiedy ktoś doświadcza urazu lub działa na niego silny stresor, uruchamiają się autonomiczne reakcje ukierunkowane na przetrwanie. Mózg staje się niezrównoważony. Jeśli ta nierównowaga się utrzymuje, mogą się pojawić objawy w rodzaju bezsenności. [by temu zaradzić], testowaliśmy nową technologię, która sprzyja większej harmonii częstotliwości mózgowych - wyjaśnia prof. Charles H. Tegeler.

Bazujące na rezonansie odzwierciedlanie elektroencefaliczne w wysokiej rozdzielczości (ang. high-resolution, relational, resonance-based, electroencephalic mirroring, HIRREM) jest częściej nazywane optymalizacją fal mózgowych. HIRREM pomaga mózgowi autoskalibrować wzorce symetrii półkulowej i mocy widma. W ramach nieinwazyjnej procedury częstotliwości mózgowe są odzwierciedlane za pomocą dźwięków. Sygnał zwrotny jest dynamicznie modyfikowany niemal w czasie rzeczywistym, tak aby odzwierciedlić częstotliwości EEG, które dominują w ciągle zmieniającym się przedziale środkowym spektrum. Kluczowym zjawiskiem jest rezonans między dźwiękami a wzorcami aktywności elektrycznej.

W ramach studium Amerykanie posługiwali się Skalą Nasilenia Bezsenności (Insomnia Severity Index, ISI). Składa się on z 7 pytań. Za odpowiedź można uzyskać od 0 do 4 punktów. Wynik 0-7 oznacza brak bezsenności, 8-14 to insomnia podprogowa, 15-21 bezsenność kliniczna o umiarkowanym nasileniu, a 22-28 głęboka bezsenność. W badaniach zespołu Tegelera wartość środkowa (mediana) wynosiła prawie 19.

Podczas eksperymentu wykazano, że w grupie HIRREM wskaźnik bezsenności spadał o 10,3 pkt. Ludzie lepiej spali, a w klinicznym rozumieniu oznaczało to przejście do kategorii "brak bezsenności" lub "bezsenność podprogowa". Przedstawiciele grupy kontrolnej, którzy kontynuowali dotychczasowe leczenie, nie uczestnicząc w dopasowaniu mózgowym, nie wykazywali żadnych zmian w ISI. Kiedy jednak zaczęli brać udział w sesjach HIRREM, ich wyników nie dało się odróżnić od tych uzyskanych przez oryginalną grupę HIRREM (Amerykanie odwołali się do badania klinicznego typu crossover study, gdzie każdy pacjent przechodzi w losowej kolejności poszczególne warianty terapii).

W studium wzięło udział 20 osób - 14 kobiet i 6 mężczyzn. Na początku u wszystkich oceniono symetrię rozkładu amplitudy, mierzono też ciśnienie krwi. Poza tym ochotnicy byli badani za pomocą baterii testów neuropsychologicznych.

Osoby z grupy HIRREM uczestniczyły w 8-12 sesjach, które trwały od 60 do 90 minut. Pacjent układał się w fotelu antygrawitacyjnym (zero gravity chair), a do skóry głowy przymocowywano mu elektrody. Dźwięk podawano przez słuchawki.

Jak przyznają sami akademicy, studium ma kilka poważnych mankamentów. Po pierwsze, próba była bardzo mała. Po drugie, nie zastosowano grupy z fałszywą stymulacją. Oznacza to, że zaobserwowane zmiany mogły mieć związek z efektem placebo. Co więcej, sesja HIRREM obejmuje kontakt społeczny i relaksację, co sprzyja zachodzeniu korzystnych zmian, ale Amerykanie uważają, że stopień poprawy i czas jej utrzymywania (4 tyg. po ostatniej sesji) przemawiają jednak za działaniem optymalizacji fal mózgowych.