Bardzo stare supernowe

[KopalniaWiedzy.pl 314]

Międzynarodowy zespół astronomów zaobserwował najodleglejsze ze znanych bardzo jasnych supernowych. Pojawiły się one wkrótce po Wielkim Wybuchu. Obiekty są niezwykle jasne i niezwykle powoli przygasają. To właściwości charakterystyczne dla supernowych powstających wskutek niestabilności kreacji par (pair-instability supernovae - red.]. To rzadki mechanizm eksplozji, do którego dochodzi w bardzo masywnych gwiazdach, które niemal nie zawierają metalu. Takie były pierwsze gwiazdy, które się tworzyły - mówi Raymond Carlsberg z University of Toronto.

W przeciwieństwie do klasycznych supernowych, których pozostałości mają w centrum czarną dziurę lub gwiazdę neutronową, w przypadku opisywanej tutaj supernowej pozostaje tylko mgławica. Gwiazda całkowicie rozrzuca swoją materię. Supernowe typu pair-instability powstają w wyniku eksplozji gwiazd o masie 150 do 300 razy większej od masy Słońca. We współczesnym świecie tak masywne gwiazdy już się nie formują. Powstawały jednak niedługo po Wielkim Wybuchu.

Supernowe SN2213 i SN1000+2016 zostały odkryte przez kanadyjsko-amerykańsko-brytyjski zespół uczonych.

[Przemek Kobel 65]

To rzadki mechanizm eksplozji, do którego dochodzi w bardzo masywnych gwiazdach, które niemal nie zawierają metalu

 

O ile dobrze pamiętam, astronomowie mówią "metal" na każdy pierwiastek oprócz wodoru.

[rahl 26]

A ja zwsze myślałem, że "metal" to koleś z długimi włosami i w glanach

[pogo 102]

O ile dobrze pamiętam, astronomowie mówią "metal" na każdy pierwiastek oprócz wodoru.

A o ile ja pamiętam to hel też nie jest dla nich metalem

[Przemek Kobel 65]

A ja zwsze myślałem, że "metal" to koleś z długimi włosami i w glanach

 

Wtedy byłoby napisane "niemal nie zawierają metala".