Dowody na występowanie czerniaka w populacjach dzikich ryb

[KopalniaWiedzy.pl 318]

Choć u ludzi stwierdzono zwiększoną zachorowalność na nowotwory skóry, u dzikich ryb nie odnotowywano tego typu przypadków. Do teraz, bo badania dwóch populacji wolno żyjących pleperek lamparcich (Plectropomus leopardus) z Parku Morskiego Wielkiej Rafy Koralowej wskazały na zaawansowaną melanozę i czerniaki.

Zespół odnotowano aż u 15% badanych okazów. Ponieważ zaobserwowane zmiany bardzo przypominały czerniaki wywołane przez promieniowanie ultrafioletowe u modelowych ryb piękniczkowatych z rodzaju Xiphophorus, a nie wykryto patogenów, m.in. grzybów, wydaje się, że przyczyną choroby jest właśnie środowiskowa ekspozycja na UV. P. leopardus żyją w krystalicznie czystej wodzie, dlatego jedynie dziura ozonowa i zwiększone promieniowanie ultrafioletowe uzasadniają pojawienie się ciemnych blizn na skórze.

W ramach przyszłych studiów naukowcy zamierzają określić rozpowszechnienie choroby w większej próbie. Poza tym należy udowodnić, że zmiany stwierdzone u ryb z Wielkiej Rafy są rzeczywiście takie same jak u laboratoryjnych Xiphophorus. W tym celu należy prześledzić mutacje w genie Xmrk (od ang. Xiphophorus melanoma receptor kinase). U piękniczkowatych zmutowane i zdimeryzowane Xmrk prowadzą do rozwoju złośliwych melanocytów.

Wyniki badań zespołu Michaela Sweeta z Newcastle University ukazały się w piśmie PLoS ONE. Autorzy podkreślają, że chorobom dzikich ryb poświęcano mniej uwagi niż dolegliwościom ryb hodowlanych, a ich ekonomiczny wpływ na rybołówstwo komercyjne i rekreacyjne pozostaje właściwie nieznany.

W ramach studium między sierpniem 2010 a lutym 2012 r. zorganizowano aż 4 wyprawy. U wybrzeży Heron Island i Wyspy Jednego Drzewa złowiono i sfotografowano 136 pleperek lamparcich; u 20 stwierdzono anomalie skórne. Zarówno od zdrowych, jak i obarczonych syndromem ryb pobrano 2 zestawy próbek: jeden do analizy mikrobiologicznej, drugi do badań histologicznych. Dodatkowo chore osobniki obserwowano podczas nurkowania.