Znajdź zawartość

Zidentyfikowano dwie różne formy autyzmu. W jednej postaci dochodzi do powiększenia mózgu (chorują wyłącznie chłopcy, u których regresja zachodzi przeważnie po 18. miesiącu życia), a w drugiej układ odpornościowy nie działa prawidłowo. Przełomowe odkrycia zaprezentowano na Asia Pacific Autism Conference w Perth. Naukowcy z należącego do Uniwersytetu Kalifornijskiego w Davis MIND Institute rozpoczęli przed 5 laty Autism Phenome Project (fenom to zbiór wszystkich fenotypów, w tym wypadku choroby; termin utworzono analogicznie do wyrazów typu genom, metabolom itp.). Amerykanie badali wzrost mózgu, oddziaływania środowiskowe oraz geny 350 dzieci w wieku 2-3,5 roku. Społeczność naukowa porównuje odkrycia Kalifornijczyków do zidentyfikowania w latach 60. ubiegłego wieku różnych rodzajów nowotworów. Wiedza, że są one specyficzne dla różnych narządów, pozwoliła opracować lepsze metody leczenia. Teraz podobne nadzieje pojawiają się w odniesieniu do autyzmu. Prof. David Amaral z MIND Institute podkreśla, że jego zespołowi zależy na tym, by kiedyś dało się nie tyle stwierdzić, że dziecko ma autyzm, ale że ma autyzm określonego rodzaju: typu A, B lub C. Tylko takie postępowanie stanowiłoby gwarancję zindywidualizowanej terapii. Jeśli dziecko ma np. immunologiczną postać autyzmu, chcielibyśmy raczej manipulować jego układem odpornościowym niż wypróbowywać coś innego, co może mieć związek z działaniem synaps w mózgu. Prawdopodobnie istnieje więcej podtypów autyzmu. W przyszłości lekarze będą więc pracować nie na pojedynczym, ale na całym panelu markerów diagnostycznych. Wyłonienie typu autystycznego z dużym mózgiem potwierdza wcześniejsze spostrzeżenia, że u niektórych dzieci z autyzmem mózg wydaje się rosnąć przez pierwsze lata za szybko, a potem następuje faza plateau.

Badanie zachowania jaszczurek unaoczniło, że wykazują one szereg różnych umiejętności społecznych: jedne mają tendencje do przyłączania się do większych grup, inne są samotnikami. Odkrycie gadzich typów osobowości pomoże ekologom lepiej zrozumieć i modelować dynamikę zmian wewnątrzpopulacyjnych. Naukowcy definiują "różnice osobowościowe" jako stałe (w czasie i we wszelakich kontekstach) różnice w zachowaniu pomiędzy osobnikami. Julien Cote z Uniwersytetu Piotra i Marii Curie w Paryżu nadmienia jednak, że tego typu różnice u dzikich zwierząt należy głębiej zbadać. Psycholodzy odkryli i przestudiowali szereg typów osobowości [zwierzęcych — przyp. red.], np. towarzyską, lecz w większości przypadków miało to miejsce u gatunków udomowionych. Cote i zespół złapali dziką ciężarną jaszczurkę żyworodną (Lacerta vivipara). Jej nowo narodzonemu potomstwu "prezentowali" zapach innych jaszczurek i obserwowali reakcje. Przez rok monitorowali, ile czasu osobniki spędzają w poszczególnych miejscach terrarium. Jaszczurki, które na wczesnych etapach życia reagowały awersyjnie na zapachy innych jaszczurek, częściej unikały gęsto zaludnionych (choć lepiej byłoby powiedzieć "zajaszczurzonych") rejonów wybiegu. Takie osobniki opisywano jako aspołeczne. Te, które od początku pociągały inne zwierzęta, wolały przebywać w okolicy uczęszczanej przez towarzyszy. Kiedy się bada i modeluje funkcjonowanie populacji, trzeba wziąć pod uwagę, że różne osobowości odmiennie reagują na środowisko i nie zaobserwujemy jednakowego zachowania u wszystkich przedstawicieli tego samego gatunku.