Jump to content
Forum Kopalni Wiedzy

Search the Community

Showing results for tags 'kondor kalifornijski'.



More search options

  • Search By Tags

    Type tags separated by commas.
  • Search By Author

Content Type


Forums

  • Nasza społeczność
    • Sprawy administracyjne i inne
    • Luźne gatki
  • Komentarze do wiadomości
    • Medycyna
    • Technologia
    • Psychologia
    • Zdrowie i uroda
    • Bezpieczeństwo IT
    • Nauki przyrodnicze
    • Astronomia i fizyka
    • Humanistyka
    • Ciekawostki
  • Artykuły
    • Artykuły
  • Inne
    • Wywiady
    • Książki

Find results in...

Find results that contain...


Date Created

  • Start

    End


Last Updated

  • Start

    End


Filter by number of...

Joined

  • Start

    End


Group


Adres URL


Skype


ICQ


Jabber


MSN


AIM


Yahoo


Lokalizacja


Zainteresowania

Found 3 results

  1. Zoo w Los Angeles pochwaliło się olbrzymim sukcesem. W tegorocznym sezonie rozrodczym z jaj wykluło się rekordowo dużo – 17 – piskląt skrajnie zagrożonego kondora kalifornijskiego. Populacja tych wymarłych niegdyś na wolności zwierząt jest obecnie powoli przywracana do środowiska w ramach California Condor Recovery Program (CCRP). Opiekunowie kondorów mają nadzieję, że wszystkie tegoroczne pisklęta uda się w przyszłości wypuścić na wolność. Poprzednim rekordowym rokiem w Los Angeles Zoo był 1997, kiedy na świat przyszło 15 piskląt. W 2017 roku w L.A. Zoo zapoczątkowano pionierską technikę, w ramach której przetrzymywanej w niewoli parze podkładano dwa jaja do wyklucia i wychowania. Nikt wcześniej tego nie próbował. W bieżącym roku zdecydowano się na pójście o krok dalej i jednej parze podkładano 3 jaja. Jak widać, był to dobry pomysł. W bieżącym sezonie trzy pisklęta wykluły się jako jedynacy, osiem przyszło na świat z jaj, które podłożono po 2 jednej parze, a sześć ptaków wykluło się z jaj podłożonych po 3. Pierwszy kondor kalifornijski trafił do ogrodu zoologicznego w Los Angeles w 1967 roku. Był to legendarny Topa Topa, przyniesiony do zoo jako niedożywione roczne zwierzę. Udało się go uratować, a Topa Topa okazał się niezwykłym ptakiem. Jest wyjątkowo duży, został ojcem 34 piskląt, a w bieżącym roku skończył 58 lat. Sytuacja gatunku była tragiczna. Pod koniec lat 80. na świecie pozostały tylko 22 kondory kalifornijskie, z czego większość w niewoli. Zdecydowano więc o wyłapaniu wszystkich żyjących na wolności ptaków i rozpoczęciu programu ratowania gatunku. Ostatniego wolno żyjącego kondora kalifornijskiego złapano w Wielką Sobotę 1987 roku. Tym samym gatunek stał się wymarły na wolności. Rozpoczął się jeden z najdroższych programów reintrodukcji w USA. Program okazał się sukcesem. W 2003 roku po raz pierwszy od 22 lat żyjące na wolności młode wzbiły się w powietrze. W 2006 roku po raz pierwszy od ponad 100 lat kondory założyły gniazdo na północy Kalifornii. Obecnie na świecie żyje 561 kondorów kalifornijskich, z czego 344 na wolności. Największym zagrożeniem dla tego gatunku – i nie tylko dla niego, bo podobnie wygląda sytuacja w przypadku bielika amerykańskiego – są myśliwi. A konkretnie stosowana przez nich ołowiana amunicja. Ptaki zjadają ołów żywiąc się mięsem zwierząt, które zmarły po postrzale i nie zostały przez myśliwych zabrane. Przeprowadzone badania wykazały, że aż 48% dzikich kondorów ma przez całe życie przekroczony poziom ołowiu. Apele do myśliwych i wprowadzane regionalnie zakazy stosowania ołowianej amunicji nie przynoszą skutku. Kondory i bieliki wciąż są przez nich trute ołowiem. Kondor kalifornijski to największy ptak Ameryki Północnej. Rozpiętość jego skrzydeł sięga trzech metrów, dorosły ptak ma wysokość 1 metra i waży 7–11 kilogramów. Może wznieć się na wysokość 4,5 kilometra i przebyć dziennie niemal 250 kilometrów. « powrót do artykułu
  2. Partenogeneza – dzieworództwo – czyli rozmnażanie się bez zapłodnienia, znane jest u nielicznych gatunków. Rozmnażają się tak rozwielitki, występuje ona u pszczół, zdarza się u ryb czy płazów, a przed kilkunastu laty zaobserwowano ją też u rekinów. Teraz na łamach Journal of Heredity opisano pierwsze znane przypadki partenogenezy u skrajnie zagrożonego kondora kalifornijskiego Ten największy ptak Ameryki Północnej został niemal całkowicie wytępiony przez człowieka. Używanie chemikaliów w rolnictwie, kłusownictwo, niszczenie habitatów oraz zatrucie ołowiem wskutek zjadania zwierząt zabitych przez myśliwych, spowodowało, że w 1987 roku na wolności pozostało jedynie 27 osobników. Pozostałe przy życiu kondory złapano i od tamtej pory prowadzony jest program ratowania gatunku. Mimo, że jego populację udało się zwiększyć do ponad 500 osobników, wciąż jest on krytycznie zagrożony. Wciąż zagraża mu m.in. ołowiana amunicja używana przez myśliwych. Projekt ratowania gatunku prowadzony jest przez San Diego ZOO, a każdy z hodowanych tam ptaków jest ściśle nadzorowany. W 2013 roku Leona Cheminck, która odpowiedzialna jest za badania genetyczne piskląt kondora kalifornijskiego wyklutych w ZOO poinformowała dyrektora laboratorium genetycznego, Olivera Rydera, że po raz drugi przydarzyło jej się trafić na pisklę, które miało DNA matki, ale nie posiadało DNA samca wpisanego w rejestrze jako ojciec. W ogóle nie posiadało DNA jakiegokolwiek zarejestrowanego samca kondora. Co więcej oba pisklęta były całkowicie homozygotyczne. Zamiast posiadać mieszaninę genów dominujących i recesywnych, wszystkie ich allele były identyczne. Dyrektor zapytał, czy oba pisklęta były samcami i dowiedział się, że tak. To właśnie wtedy uczeni zdali sobie sprawę, że mają do czynienia z pierwszym znanym przypadkiem fakultatywnej partenogenezy u kondorów. Obserwacje, badania i prace nad artykułem zajęły kolejne lata. Wysiłek się opłacił, gdyż zaobserwowano wiele nieobserwowanych dotychczas zjawisk. Po raz pierwszy zauważono, by pisklęta, które przyszły na świat w wyniku partenogenezy, żyły na tyle długo, by stać się samodzielne. Jedno z opisanych piskląt, SB260, wykluło się w 2001 roku, półtora roku później ptaka wypuszczono na wolność. Padł przed osiągnięciem dojrzałości płciowej w 2003 roku, prawdopodobnie w wyniku niedożywienia. Drugie z piskląt, SB517, przyszło na świat w 2009 roku. Zwierzę było małe i uległe wobec innych. Dlatego też pozostało w zoo, gdzie przeżyło niemal 8 lat. To niewiele jak na gatunek, którego długość życia dochodzi do 60 lat. Kondor padł w wyniku komplikacji po zatruciu pokarmowym. Mimo, że żadne ze zwierząt nie miało potomstwa, sam fakt, że przeżyły tak długo, jest znaczący. To jedne z najważniejszych badań nad partenogenezą u ptaków od dłuższego czasu, stwierdził Warren Booth z University of Tulsa, który specjalizuje się w fakultatywnej partenogenezie u węży. Dotychczas wszystkie znane przypadki partenogenezy u ptaków kończyły się śmiercią zwierząt jeszcze gdy były pisklętami. Proces partenogenezy początkowo wygląda podobnie do rozmnażania płciowego. Jądro komórkowe dzieli się w procesie mejozy na 4 jądra, z których każde zawiera połowę chromosomów (po 1 z każdej pary) komórki wyjściowej. W procesie rozmnażania płciowego jajo łączy swój materiał genetyczny z materiałem genetycznym samca. Jednak w partenogenezie jajo łączy się z jednym z pozostałych jaj. W tym wypadku potomstwo może być tylko jednej płci. Na przykład u boa i pytonów w wyniku partenogenezy na świat przychodzą wyłącznie samice. U ptaków, w przeciwieństwie do ludzi, to jajo, a nie sperma, ma decydujący wpływ na płeć rozwijającego się embrionu. Dlatego naukowcy wykorzystują inny system nazewnictwa. W miejsce chromosomów X i Y jest tutaj mowa o Z i W. Samice ptaków są ZW, a samce ZZ. Jeśli dojdzie do partenogenezy, może teoretycznie powstać embrion WW lub ZZ. Jednak w wyniku kombinacji WW nie może pojawić się embrion zdolny do przeżycia, dlatego wszystkie ptaki wyklute w wyniku partenogenezy są ZZ, samcami. Do partenogenezy najczęściej dochodzi w sytuacji, gdy w populacji brakuje samców. Mechanizm ten pozwala samicy na przekazywanie swoich genów. Jest to jednak metoda daleka od doskonałości. Dzięki temu, że otrzymujemy geny od obu rodziców, mamy pary genów od dwóch różnych osób. Jeśli od jednej z nich otrzymaliśmy wadliwy gen, istnieje spora szansa, że błąd zostanie skompensowany przez gen od drugiego z rodziców. Osobnikom partenogenetycznym brakuje zróżnicowania genetycznego, dlatego też zapewne zwierzęta takie nie radzą sobie dobrze w dłuższym terminie. Naukowcy przypuszczają, że do partenogenezy dochodzi znacznie częściej niż sądzimy. Jest to zjawisko trudne do badania wśród zwierząt żyjących na wolności i odkrywane jest zwykle przez przypadek. Znacznie częściej widzimy je u zwierząt w niewoli, które są monitorowane. Jeśli trzymamy na wybiegu same samice i nagle pojawia się młode, to jest to sygnał, że zapewne warto przeprowadzić badania genetyczne zwierząt, wyjaśnia Chapman. Zwierzęta partenogenetyczne wyglądają normalnie. Więc gdyby oba wspomniane kondory przyszły na świat na wolności, naukowcy nawet by nie podejrzewali, że pochodzą z partenogenezy. Odkrycie partenogenezy u skrajnie zagrożonego gatunku to – mimo braku zróżnicowania genetycznego takich osobników – dobra wiadomość. W sytuacji, gdy gatunek składa się z tak skrajnie małej liczby osobników, każde pisklę jest na wagę złota. Fakt, że młode kondory przeżyły wyjątkowo długo może wskazywać, że na wolności również dochodzi wśród nich do partenogenezy, więc mimo braku odpowiedniego partnera samica może mieć młode. « powrót do artykułu
  3. Samotny kondor kalifornijski przeleciał w ubiegłym tygodniu granicę pomiędzy Meksykiem a USA i zapuścił się w głąb Stanów Zjednoczonych. Przez trzy dni przebywał w hrabstwie San Diego, o 160 kilometrów od swojego gniazda w górach Baja California. Ptak odbył zapewne podróż rozpoznawczą, która jest o tyle ważna, że przybył w okolice, w których nie widziano przedstawicieli jego gatunku od niemal 100 lat. Może to oznaczać, że program reintrodukcji tych ptaków zaczyna przynosić efekty i na stałe powrócą one do swoich starych siedlisk. Kondor kalifornijski (Gymnogyps californianus) to najrzadszy ptak padlinożerny świata. Gatunek ten niemal wyginął. W 1983 roku na wolności żyły jedynie 22 ptaki. Naukowcy z San Diego Zoo rozpoczęli program ochrony gatunku i od 1992 roku wypuszczają hodowane przez siebie kondory na chronionych obszarach Kalifornii i Arizony. W latach 2002-2005 uwolniono 10 młodych ptaków. Obecnie na świecie żyje 280 kondorów kalifornijskich, z tego 135 na wolności w Kalifornii, Arizonie i Meksyku. Ptak, o którym była mowa na początku, został wypuszczony w Baja California w 2004 roku. To młody osobnik, a takie są najbardziej chętne do zapuszczania się na duże odległości od gniazda. Mimo sukcesów, naukowcy wciąż boją się o populację kondora. Jeśli zostaną [w amerykańskiej części Kalifornii – red.], prawdopodobnie natkną się na pożywienie zanieczyszczone ołowiem – mówi Steve Beissinger, biolog z Uniwersytetu Kalifornijskiego w Berkeley. Takim pożywieniem jest przede wszystkim zwierzyna zastrzelona przez myśliwych. Center for Biological Diversity (CBD) z San Francisco i inne organizacje dbające o ochronę przyrody już pozwały do sądu kalifornijską Fish and Game Commission za to, że nie zakazała używania ołowianych kul, które są toksyczne dla ptaków. Dopóki ołowiana amunicja będzie używana, kondory nie będą bezpieczne na wolności – mówi Jeff Miller, rzecznik prasowy CBD.
×
×
  • Create New...