Search the Community

Telefon można zabezpieczyć przed wykorzystywaniem przez nieupoważnione osoby, wpisując każdorazowo PIN lub hasło, ale jest to dość uciążliwa procedura, z której chyba rzadko kto korzysta. Zamiast tego KDDI R&D Laboratories zaoferowały oprogramowanie rozpoznające właściciela komórki na podstawie gestu – machania ręką z aparatem w dłoni. Autoryzacja zachodzi dzięki czujnikowi przyspieszenia, który zbiera dane biometryczne osoby dotykającej telefonu. Jest to możliwe, gdyż na przebieg ruchu wpływa wiele zindywidualizowanych czynników, w tym długość ramienia, budowa mięśni czy sposób uchwycenia komórki. Twórcy programu twierdzą, że ze względu na ponad 96-procentową trafność taka metoda uwierzytelniania jest odporna na spoofing. Dane biometryczne są gromadzone przed każdym użyciem aparatu. Następnie porównuje się je do wzorca. KDDI R&D Laboratories zamierzają udoskonalić swój wynalazek, by w przyszłości różnymi gestami zdobywać np. dostęp do poszczególnych aplikacji.

Aby nawiązać bezpieczne połączenie między dwoma urządzeniami, nie potrzebajuż kryptografii kwantowej ani długich i skomplikowanych haseł. Okazujesię bowiem, że nowoczesne urządzenia przenośne można uwierzytelniać napodstawie... potrząsania. Autorami nietypowej metody autoryzacji są Rene Mayrhofer i Hans Gellersen z brytyjskiego Lancaster University. Ich pomysł bazuje na wykorzystaniu miernika przeciążeń, wbudowanego w niektóre zaawansowane telefony komórkowe. Aby sparować dwie komórki za pomocą interfejsu Bluetooth, wystarczy je razem . Po takim zabiegu, akcelerometry znajdujące się w obu urządzeniach zarejestrują unikatowy wzór, pozwalający na jednoznaczną identyfikację telefonów, a co za tym idzie – na nawiązanie połączenia. Wymiana danych jest dodatkowo chroniona przed podsłuchem za pomocą silnych algorytmów szyfrujących. Zdaniem Mayrhofera i Gellersena, opracowany przez nich sposób nawiązywania połączeń jest znacznie prostszy i bardziej naturalny od wybierania urządzeń z listy i wpisywania numerów PIN. Dodatkową zaletą jest zwiększone bezpieczeństwo, ponieważ większość kodów PIN to fabrycznie ustawiane cztery zera, niestanowiące żadnego zabezpieczenia przed niepożądanym połączeniem. W przyszłości podobną metodą mogą być np. potwierdzane transakcje elektroniczne (choć wizja supermarketów z kupującymi, którzy machają portfelami przy kasach, to już chyba nadmiar optymizmu). A jak sparować telefon z czymś cięższym, np. drukarką laserową? Naukowcy pomyśleli również o takiej sytuacji – wtedy wystarczyć powinno stuknięcie komórką o większe urządzenie, a do autoryzacji mają posłużyć odczyty z akcelerometru oraz zapis odgłosu uderzenia.