Znajdź zawartość

W kręgach ogonowych młodego roślinożernego dinozaura, który w kredzie żył na prerii na terenie dzisiejszej Alberty, wykryto ślady choroby do dziś występującej u ludzi: histiocytozy z komórek Langerhansa (LCH). To pierwszy raz, gdy LCH zidentyfikowano u jakiegoś dinozaura. Prof. Rothschild [z Uniwersytetu Indiany] i Tanke [z Royal Tyrrell Museum w Drumheller w Albercie] dostrzegli coś niezwykłego w kręgach ogonowych młodego hadrozaura [...]. W 2 segmentach, które odkryto w Prowincjonalnym Parku Dinozaurów w południowej Albercie, znajdowały się duże jamy - opowiada dr Hila May z Uniwersytetu w Tel Awiwie. Uwagę badaczy przyciągnął specyficzny kształt otworów. W bardzo dużym stopniu przypominał ubytki w kościach, związane z masami guzowatymi występującymi współcześnie u ludzi w przebiegu LCH. Kręgi przekazano do Shmunis Family Anthropology Institute, by przeprowadzić mikrotomografię. Mikrotomografia daje zdjęcia o bardzo dużej rozdzielczości [...]. Przeskanowaliśmy kręgi hadrozaura i stworzyliśmy trójwymiarową rekonstrukcje guzów oraz ich unaczynienia. Mikro- i makroanalizy potwierdziły, że to rzeczywiście LCH. To pierwszy raz, gdy chorobę tę zidentyfikowano u jakiegoś dinozaura. Wg dr May, zaskakujące ustalenia pokazują, że histiocytoza z komórek Langerhansa nie jest unikatowa dla ludzi i że "przetrwała" ponad 60 mln lat. Tego typu badania, które są dziś możliwe dzięki technologicznym innowacjom, przyczyniają się do rozwoju medycyny ewolucyjnej, relatywnie nowej dziedziny badań analizującej rozwój i zachowanie chorób w czasie - podsumowuje prof. Israel Hershkovitz. « powrót do artykułu

Paleontolodzy z Rosji opisali nowego dinozaura - wołgatytana. Na brzegu Wołgi, 5 km od Uljanowska, odkryto 7 jego kręgów ogonowych, pogrzebanych w ziemi od ok. 130 mln lat. Wołgatytan reprezentuje infrarząd zauropodów. Ważąc ok. 17 ton, nie był jednak wcale największym z nich. Znalezione kręgi należały do dorosłego osobnika. Pierwsze 3 znalazł w 1982 r. Władimir Efimow - wypadły one z klifu. Później w latach 1984-87 odpadły 3 grudki wapienia. To w nich ukrywały się pozostałe 4 kręgi. We wczesnych latach 90. Efimow pokazał zdjęcia kręgów Lwowi Nessowowi, znanemu leningradzkiemu paleontologowi - wspomina Aleksander Awerianow z Rosyjskiej Akademii Nauk. Nessow uważał, że kręgi należały do zauropodów, olbrzymich roślinożernych dinozaurów. W 1997 r. Efimow opublikował w Paleontological Journal wstępny raport o znalezisku. Przypisał wtedy kręgi przedstawicielowi rodziny brachiozaurów (Brachiosauridae). W lipcu br. udało mi się go odwiedzić [...] i zbadać kości. Dzięki temu ustaliłem, że należały one do nowego taksonu tytanozaurów. Dinozaur zyskał już łacińską nazwę - Volgatitan simbirskiensis. Pierwszy człon nawiązuje do Wołgi, drugi do dawnej nazwy Uljanowska - Symbirsk. Wcześniej sądzono, że ewolucja tytanozaurów miała miejsce głównie w Ameryce Południowej i pewne taksony dotarły do Ameryki Północnej, Europy i Azji dopiero w późnej kredzie. [...] Niedawne opisy wczesnokredowego tengrizaura (Tengrisaurus) z Zabajkala oraz odkrycie wołgatytana wskazują jednak, że zasięg tytanozaurów we wczesnej kredzie był o wiele szerszy. Niewykluczone, że we wschodniej Europie i Azji zaszły ważne etapy ich ewolucji. « powrót do artykułu