Skocz do zawartości
Forum Kopalni Wiedzy

Znajdź zawartość

Wyświetlanie wyników dla tagów 'rozmazywanie' .



Więcej opcji wyszukiwania

  • Wyszukaj za pomocą tagów

    Wpisz tagi, oddzielając je przecinkami.
  • Wyszukaj przy użyciu nazwy użytkownika

Typ zawartości


Forum

  • Nasza społeczność
    • Sprawy administracyjne i inne
    • Luźne gatki
  • Komentarze do wiadomości
    • Medycyna
    • Technologia
    • Psychologia
    • Zdrowie i uroda
    • Bezpieczeństwo IT
    • Nauki przyrodnicze
    • Astronomia i fizyka
    • Humanistyka
    • Ciekawostki
  • Artykuły
    • Artykuły
  • Inne
    • Wywiady
    • Książki

Szukaj wyników w...

Znajdź wyniki, które zawierają...


Data utworzenia

  • Od tej daty

    Do tej daty


Ostatnia aktualizacja

  • Od tej daty

    Do tej daty


Filtruj po ilości...

Dołączył

  • Od tej daty

    Do tej daty


Grupa podstawowa


Adres URL


Skype


ICQ


Jabber


MSN


AIM


Yahoo


Lokalizacja


Zainteresowania

Znaleziono 1 wynik

  1. Od XVII w. do 1868 r. w Japonii kwitło malarstwo ukiyo-e. Z jego połączenia ze wschodnim stylem rysowania powstała później manga. Choć artyści stosowali wtedy inne metody stwarzania wrażenia ruchu, okazuje się, że angażowały one ten sam rejon, co ruch rzeczywisty i wykorzystywane obecne rozmazywanie. Naoyuki Osaka, psychofizyk z Uniwersytetu w Kioto, jest zafascynowany twórczością Hokusai Katsushiki, jednego z najwybitniejszych twórców stylu ukiyo-e, który urodził się 31 października 1760 r. w Edo, a zmarł 18 kwietnia 1849 r. W swoich rysunkach nie stosował on rozmazywania, zamiast tego przedstawiał postaci w niestabilnych pozycjach. Sprawdzało się to, ponieważ mózg ma tendencję do dokańczania tego, czego nie pokazał sam malarz – działania grawitacji. Wcześniejsze badania unaoczniły, że rozmazane ujęcia aktywują te same rejony kory wzrokowej, co rzeczywisty ruch, m.in. korę pozaprążkową (ang. extrastriate cortex). Znajduje się ona w płacie potylicznym (otacza pierwszorzędową korę wzrokową) i obejmuje pola Brodmanna nr 18 i 19. By sprawdzić, czy rysunki ciał przyjmujących niestabilne pozycje także pobudzają te obszary, Japończyk zademonstrował studentom historyjkę Katsushiki, wykonując im w tym czasie funkcjonalny rezonans magnetyczny. Okazało się, że rzeczywiście dochodziło do aktywacji kory pozaprążkowej. Nie działo się tak, gdy ochotnicy przyglądali się statycznym postaciom i obiektom. Wg Osaki, oznacza to, że istnieje wspólny szlak nerwowy do interpretacji domniemanego ruchu, który jest podobny do szlaku wykorzystywanego przy interpretacji rzeczywistego ruchu. Inni specjaliści podkreślają, że nie wolno pomijać wpływu kultury, ponieważ Japończycy mogą postrzegać na takich rysunkach ruch, ponieważ są przyzwyczajeni do sztuki tego rodzaju.
×
×
  • Dodaj nową pozycję...