Znajdź zawartość

Psycholodzy mają ciekawą radę dla osób z lękiem wysokości: podejdźcie bliżej krawędzi, wtedy stok czy ściana wydadzą się wam mniej strome (Journal of Vision). Frank Durgin i Zhi Li zaobserwowali, że tak się właśnie dzieje, na terenie macierzystego Swarthmore College w Pensylwanii. Znajduje się tam strumień z wysokimi i bardzo stromymi brzegami. Durgin, który na co dzień zajmuje się postrzeganiem w naturalnym otoczeniu, stwierdził, że gdy oddalali się z kolegą od brzegów, zaczynały im się wydawać łagodniejsze. Mając to na uwadze, zaplanowali prosty eksperyment laboratoryjny. Kilkudziesięciu studentów proszono o ocenę kąta nachylenia stoku. Ochotnicy stawali w różnych odległościach od ustawionej pochyło dykty. Za pomocą mniejszej sklejki, którą mocowano żyłką wędkarską, mieli zademonstrować, jakie są, wg nich, parametry obserwowanego niby-wzgórza. Następnie - tym razem w rzeczywistości wirtualnej – wolontariusze mieli oszacować kąt nachylenia, stojąc na szczycie czegoś, co wyglądało jak 14,5-metrowe zbocze, opadające ku dużemu jezioru. Zbliżając się do krawędzi, i w jednym, i w drugim przypadku badani trafnie stwierdzali, że stok jest mniej stromy (o ok. 8 stopni). Durgin uważa, że opisywane zjawisko można przypisać temu, jak poruszamy głową i oczami. Za pomocą modelu geometrycznego wykazał on, że podchodząc do brzegu, kierujemy je w dół, przez co stok wydaje się mniej stromy, niż nam się początkowo wydawało.

Przyjaźń ułatwia pokonywanie przeszkód i to nie tylko tych symbolicznych, ale również realnych. Okazuje się, że osoby, które wspinają się pod górę z kimś bliskim, uznają ją za mniej stromą. Zespół Simone Schnall z Uniwersytetu w Plymouth poprosił studentów o ocenę stopnia nachylenia stoku poprzez odpowiednie ustawienia deski. Ludzie biorący udział w badaniu z przyjacielem u boku uznawali zbocze za mniej strome (o 10-15%) niż osoby testowane w pojedynkę. Im dłużej ochotnicy znali swojego towarzysza i im cieplejsze stosunki ich łączyły, tym góra wydawała się łagodniejsza (Journal of Experimental Social Psychology). Psycholodzy zaobserwowali także, że samo myślenie o bliskim przyjacielu lub członku rodziny, w odróżnieniu od przypominania sobie kogoś neutralnego czy nielubianego, powodowało, że wzniesienie wydawało się o 20% mniej strome. Jeśli więc jechać w góry, to tylko z przyjaciółmi, a żaden stok nam się nie oprze...